“ΔΩΜΑΤΙΟ 9ο” Γιάννης Ραουζαίος

July 24, 2016

Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι,
εγώ θα προσπαθήσω
θα κόψω τις λογοκρισίες
ανταλλάσοντάς τες
με σήματα καπνού
θα βάψω τους τοίχους των
κυκλαδίτικων εκκλησιών
κόκκινους
ώστε να μην χρειάζεται
να περιμένουν το ηλιοβασίλεμα
ίσως δε
να σου ζητήσω και μια χάρη
(Να κρατήσεις για πάντα στο
χέρι την πέτρα με το πρόσωπο
της Κάλι που σου χάρισα)

θα θελήσω ύστερα να πριμοδοτήσω
τη νιότη των γλάρων
να σταυρωθώ χαρούμενος
ένα εκατομμύριο φορές
χωρίς να νοιάζομαι
για το ποιος είναι ο σταυρός
κάθε φορά

Να ψάλλω το ΑΥΜ ΜΑΝΕ ΠΑΤΜΕ ΟΥΜ
καθώς θα κοιτάζω
τις κορυφές των Ιμαλαϊων
Να χαζέψω τα πορτοκαλοκοκκόκινα
χρώματα
του πιο όμορφου ηλιοβασιλέματος
που αυτή η ενσάρκωση μου χάρισε
Εκείνου πάνω στα αλμυρά νερένια
γκριζομπλέ βράχια

Να γνωρίσω συνάμα πως τα
συννεφένια πούπουλα
αυτού του ηλιακού άνθους
θα’χουν αρχή, ακμή και τέλος

Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω
Να το γνωρίζω…
από την αρχή,
η σκέψη όμως αυτή να μη με θλίβει

Ήρθες
Μένεις- Διατηρείσαι
Φεύγεις

Μια νέα ομορφιά
εγώ περιμένω,
τη ΓΕΝΝΗΣΗ
στον άχρονο πυρήνα

Πάντως,
ποθώ κι αυτό είναι σίγουρο

Άλλωστε αν δεν ήταν
έτσι
γιατί να βρίσκομαι
εδώ;

ΡΟΗ

 

 

Ο Γιάννης Ραουζαίος συμμετέχει στη συλλογικότητα Κενό Δίκτυο

Previous Story

“Συνάντηση Με Δολοφονηθέντες Μετανάστες Σε Καφενείο Στα Εξάρχεια” – Tάσος Σαγρής

Next Story

“ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΜΙΑΣ ΜΙΝΙΜΟΥΜ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ” – Γιάννης Ραουζαίος


Latest from Poetry

Brikena Gishto- 3 ποιήματα

«Θα βρεθούμε ξανά» Ήξερε πως δεν απόμενε πολύς καιρός ήξερε πως έπρεπε να βιαστεί μα όσο πίστευε πως ήξερε τόσο περισσότερο έχανε το μυαλό
Go toTop