Poetry

Dies Irae (τέλος του κόσμου)- Χριστιάνα Στυλιανού

March 11, 2024
Στο πατρικό μου σπίτι, προς το τελος της ανοιξης, γέρνει μέσα από τον μαντρότοιχο του κήπου του Εζεκία Παπαϊωάννου μια ανθισμένη κερασιά, σαν μια αισθητική φιλανθρωπία που διαπερνά τους φράκτες της ιδιοκτησίας. Στην Ιαπωνία, οι ανθισμένες κερασιές έχουν υψηλή πολιτισμική

Brikena Gishto- 3 ποιήματα

January 31, 2023
«Θα βρεθούμε ξανά» Ήξερε πως δεν απόμενε πολύς καιρός ήξερε πως έπρεπε να βιαστεί μα όσο πίστευε πως ήξερε τόσο περισσότερο έχανε το μυαλό

Εστεμμένη αναρχία- Ντάνα Παπαχρήστου

July 13, 2022
Πόλη ψεύτρα, λαοπλάνα, υποχθόνια. Πατρίδα απάτριδα, εστεμμένη αναρχία. Φύση σκληρή, δίνει απλόχερα μόνο όποτε εκείνη θέλει. Κάτω απ’ τις πέτρες κείνται μυστικά, πολύτιμα, αχαγωγά,

Να τελειώνουμε

March 4, 2022
Θα φτάσει η στιγμή που θα πούμε ως εδώ και δεν θα χρειαστεί καν να βγούμε στους δρόμους, και δεν θα χρειαστεί καν να

ΓΙΟΡΤΕΣ – Τόνια Κοσμαδάκη

January 6, 2022
Σίμωσαν τα γουρούνια Με μύρισαν μα δεν με θέλανε Ήμουν κι άσχημη και φτωχή Πέρασαν από πάνω μου Άδειος Επιτάφιος Κι ήταν βαρύ το
1 2 3 9

ΑΡΧΕΙΟ

Go toTop