Η Όψη του Ανθρώπου- Μάνος Τσίζεκ

September 29, 2017

Ήρθα από το Χαλάνδρι
εκείνο τον τυραννισμένο τόπο των νευρώσεων
μετά από μια μάταιη απόπειρα 
διεκδίκησης των δεδουλευμένων μου
από μια εταιρεία παραγωγής.
Ο βαρύς ταξικός αέρας της περιοχής
μου θύμιζε τη θέση μου
μ’ έκανε να νιώθω σαν
κοινωνικό απόβλητο
όσο καλά κι αν είχα ντυθεί
όσο σωστά κι αν είχα κάνει
τη δουλειά μου.

Επιστρέφοντας στο κέντρο
ένιωθα άδειος σαν λάφυρο πολέμου.
Κι έπρεπε ν’ ακούσω, με την
άκρη του αυτιού μου,
καθώς ανέβαινα την οδό Κυψέλης
τη φωνή μιας γυναίκας από
την Αφρική
που μίλαγε με μια φίλη της
σε μια στάση λεωφορείου,
για να θυμηθώ ξανά
πόσο μεστή
πόσο άδολη μπορεί να είναι
η όψη του ανθρώπου.

Previous Story

20 γραμμάρια περισσότερο βάρος | Τόνια Κοσμαδάκη

Next Story

Κοίτα Δίπλα: Φεστιβάλ Σινεμά & Πολιτισμού από την Τουρκία Παρ.29-Σαββ. 30/9 & Κυρ. 1/10 στο Θέατρο Εμπρός // Festival of Cinema & Culture from Turkey at EMBROS/Athens


Latest from Poetry

Brikena Gishto- 3 ποιήματα

«Θα βρεθούμε ξανά» Ήξερε πως δεν απόμενε πολύς καιρός ήξερε πως έπρεπε να βιαστεί μα όσο πίστευε πως ήξερε τόσο περισσότερο έχανε το μυαλό
Go toTop