Τη μέρα που δεν είχα σβέρκο εύκαιρο
να σπάσει από πλάτανο,
πήγα για μία τυπική
χαρτογράφηση ελιών.
Με είπεν η γιατρίνα:
όλα αυτά τα δέντρα ειν’ επιθετικά.
Τα δέντρα του τόπου σου
ειν’ επιθετικά,
κυρίως τα μαυρόπευκα.
Ναν μου τα βγάλετε αμέσως, είπα.
Δεν βγαίνουν, είπε κείνη.
Ούτε κι οι ελαφοκουμαριές μου,
ψέλλισα,
ούτε κι οι σκιναριές;
Δεν ξεριζώνονται από το δέρμα
ποτέ τους οι γυναίκες,
κύριέ μου,
μ’ έκοψε.

Χαρτογράφηση Ελιών – Άγγελος Ήβος
Latest from Poetry

Γιατί οι μικροαστοί δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί αγαπούν τον Κούντερα- Του Αντώνη Αντωνάκου
Aντί νεκρολογίας Ο Κούντερα μίλησε για τον μικροαστό και τον ναυαγισμένο άνθρωπο της πόλης. Εκεί που τού χάιδευε την κοιλιά για να χωνέψει το

Brikena Gishto- 3 ποιήματα
«Θα βρεθούμε ξανά» Ήξερε πως δεν απόμενε πολύς καιρός ήξερε πως έπρεπε να βιαστεί μα όσο πίστευε πως ήξερε τόσο περισσότερο έχανε το μυαλό

Τρία ποιήματα για τον Κώστα Φραγκούλη- Αντώνης Μπαλασόπουλος
Δεν υπάρχει ομορφιά Δεν υπάρχει ομορφιά στη φτώχεια.Ο χτιστός κόσμος—μια σκέψη ημιτελής. Ο άχτιστος, τυφλός σαν ένας ουρανός θολόςπου σ’ αποστρέφεται. Στο βάθος,μια σημαία

Η Φαντασία στην Εξουσία -και άλλα ποιήματα- Γιώργος Λίλλης
ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΔΗΛΩΣΗ έχω μια χάρτινη σημαία για τις πομπώδεις παρελάσεις κι ένα σιδερωμένο κοστούμι για τις ένδοξες κηδείες ένα ξυράφι τυλιγμένο σε μαντίλι λευκό

Εστεμμένη αναρχία- Ντάνα Παπαχρήστου
Πόλη ψεύτρα, λαοπλάνα, υποχθόνια. Πατρίδα απάτριδα, εστεμμένη αναρχία. Φύση σκληρή, δίνει απλόχερα μόνο όποτε εκείνη θέλει. Κάτω απ’ τις πέτρες κείνται μυστικά, πολύτιμα, αχαγωγά,