Τη μέρα που δεν είχα σβέρκο εύκαιρο
να σπάσει από πλάτανο,
πήγα για μία τυπική
χαρτογράφηση ελιών.
Με είπεν η γιατρίνα:
όλα αυτά τα δέντρα ειν’ επιθετικά.
Τα δέντρα του τόπου σου
ειν’ επιθετικά,
κυρίως τα μαυρόπευκα.
Ναν μου τα βγάλετε αμέσως, είπα.
Δεν βγαίνουν, είπε κείνη.
Ούτε κι οι ελαφοκουμαριές μου,
ψέλλισα,
ούτε κι οι σκιναριές;
Δεν ξεριζώνονται από το δέρμα
ποτέ τους οι γυναίκες,
κύριέ μου,
μ’ έκοψε.
Λύπη μόνο για αυτά που θεωρούσαμε ότι θα είναι πάντα εκεί- Κατερίνα Γκαράνη
Λύπη μόνο για αυτά που θεωρούσαμεότι θα είναι πάντα εκεί να μάς περιμένουν,όπως οι σπαρμένοι κίονες
