Ένας Νοτιοαφρικανός ρατσιστής ονόματι Έλον Μασκ, τον οποίο τα ΜΜΕ αποκαλούν τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο, απέκτησε πρόσφατα έναν ακόμα πιο ενδιαφέρον τίτλο: πράκτορας του χάους, όπως τον αποκάλεσε η εφημερίδα Guardian στις 20 Δεκεμβρίου 2024, επαναλαμβάνοντας έναν χαρακτηρισμό που είχαν ήδη προτείνει οι New York Times το 2022.
Πιστεύω πως αυτός είναι ένας ανακριβής ή τουλάχιστον απλοϊκός χαρακτηρισμός. Δεν νομίζω ότι ο Μασκ έχει τον ιστορικό ρόλο να προωθήσει το χάος, αν και εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται να κάνει. Η πολιτική του δραστηριότητα, ξεκινώντας από την αγορά του Twitter, έχει στόχο την καταστροφή του κρατικών και δημόσιων δομών που οικοδομήθηκαν κατά την σύγχρονη εποχή. Από αυτή την άποψη, το σχέδιο του Μασκ συμπίπτει με αυτό του Στήβεν Μπάνον και γενικότερα της κυβέρνησης Τραμπ.
Αλλά η πολύπλευρη δραστηριότητα του Μασκ, πέρα από την καταστροφή της σύγχρονης τάξης πραγμάτων (δηλαδή την ολοκλήρωση του έργου που άρχισε ο Θατσερικός φιλελευθερισμός), περιλαμβάνει και ένα κατασκευαστικό κομμάτι: την οικοδόμηση ενός συστήματος απόλυτου ελέγχου των παγκόσμιων τηλεπικοινωνιών (Starlink) και τη επίτευξη διεπαφών μεταξύ του βιολογικού και του ψηφιακού κόσμου που θα καταστήσουν δυνατή τη δημιουργία πλήρως ευφυών Αυτόματων (Neuralink).
Πριν λίγες μέρες, ο Νοτιοαφρικανός ρατσιστής πήρε θέση για τις επερχόμενες γερμανικές εκλογές με ένα σχόλιο στην εφημερίδα Βελτ αμ Ζόνταγκ, υποστηρίζοντας το κόμμα Ενναλλακτική για τη Γερμανία (AfD – Alternative für Deutschland). «Αυτό δεν είναι ένα ναζιστικό κόμμα», είπε ο Μασκ, υποστηρίζοντας τα εξής:
«Η παρουσίαση του AfD ως ακροδεξιού κόμματος είναι σαφώς ψευδής, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Άλις Βάιντελ, η ηγέτης του κόμματος, έχει σύντροφο του ιδίου φύλου από τη Σρι Λάνκα! Σας ακούγεται αυτό σαν τον Χίτλερ; Έλατε τώρα!»
Το θέμα αξίζει να εξεταστεί περαιτέρω.
Είναι αλήθεια ότι άτομα όπως ο Ντόναλτ Τραμπ ή κόμματα όπως το γερμανικό AfD φαίνονται πολύ διαφορετικά από το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα. Και πράγματι είναι: για αρχή, ο τραμπισμός έχει εξαλείψει κάθε αναφορά στον σοσιαλισμό, κάτι που ο Χίτλερ διατήρησε όχι μόνο στο όνομα του κόμματός του, αλλά και σε κάποιες από τις κοινωνικές πολιτικές του Τρίτου Ράιχ.
Επιπλέον, ολόκληρο το φαντασιακό που αποτελούσε το φόντο του χιτλερικού καθεστώτος (τα σκοτεινά χρώματα των στολών, η αυστηρότητα των στάσεων, και ούτω καθεξής…) έχει αντικατασταθεί από την έκρηξη των χρωμάτων και τον καρναβαλικό ενθουσιασμό των μαζών του Make America Great Again.
Το αυστηρό γοτθικό στυλ της τοπικιστικής και προτεσταντικής βιομηχανικής μπουρζουαζίας αντικαθίσταται από το εντυπωσιακό μπαρόκ της λούμπεν-μαφιόζικης μπουρζουαζίας, η οποία από τον Μπερλουσκόνι έως τον Τραμπ έχει αναδομήσει την εξουσία, βασισμένη πάνω στην κοσμοθεωρία του θεάματος.
Μήπως θα ήταν καλύτερα λοιπόν να εγκαταλείψουμε τη σύγκριση του παγκόσμιου τραμπισμού με τον χιτλερικό ναζισμό, που η αριστερά χρησιμοποίησε ίσως για να τρομάξει το εκλογικό σώμα που όμως, έχει πια εξοικειωθεί και δεν τρομάζει με τον φαντασμαγορικό τρόμο του παλιού Ναζισμού;
Ουσιαστικά η απάντηση είναι και ναι και όχι.
Όχι, επειδή η αναβίωση της αποικιοκρατικής φυλετικής υπεροχής της λευκής Δύσης είναι στην πραγματικότητα η μακροπρόθεσμη ιστορική λειτουργία του παγκόσμιου αντιδραστικού κινήματος του οποίου ο Τραμπ είναι το σύμβολο του και ο Μασκ ο κύριος μηχανισμός επίτευξης.
Ο εχθρός που έπρεπε να εξοντωθεί σύμφωνα με τον Χίτλερ ήταν οι Εβραίοι, ενώ για τη σύγχρονη ρατσιστική υπεροχή ο εχθρός που πρέπει να εξοντωθεί είναι οι τεράστιες μάζες των αποικιοκρατούμενων που, αν και αδυνατούν να οργανώσουν μια διεθνιστική πολιτική αντεπίθεση, αποτελούν κίνδυνο για τη σταθερότητα της Δύσης απλά και μόνο με την ύπαρξη τους, με τις μεταναστευτικές τους κινήσεις και με τις αξιώσεις τους για αναδιανομή του παγκόσμιου πλούτου.
Ο ισραηλινός στρατός και ο ίδιος ο ισραηλινός λαός μοιάζουν πολύ διαφορετικοί από τα χιτλερικά Ες-Ες από αισθητική και πολιτική άποψη, εκτελούν όμως την ίδια ακριβώς λειτουργία με τα χιτλερικά Ες-Ες όταν πρόκειται για την εξόντωση των εχθρών του δυτικού πολιτισμού, οι οποίοι για τον Χίτλερ ήταν οι Εβραίοι, ενώ για το Ισραήλ είναι οι αποικισμένοι που διεκδικούν το δικαίωμα στην επιβίωση και ενδεχομένως σε έναν εδαφικό χώρο.
Το καθεστώς που πλέον διαμορφώνεται ανεμπόδιστα σε ολόκληρη τη Δύση είναι η συνέπεια και η πλήρης υλοποίηση του οικονομικού φιλελευθερισμού που έχει επικρατήσει από τη δεκαετία του ’80, με τη έμπρακτη συνεργασία της ευρωπαϊκής αριστεράς στο σύνολό της.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία πλέον έχει εξαφανιστεί παντού, αλλά ο θεμελιώδης κανόνας της καταστροφής των κανόνων (και της αντικατάστασής τους με τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΝΟΝΑ του μέγιστου κέρδους) επιβεβαιώνεται και εξυμνείται από αυτούς που έκαναν τη λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ το σύνθημά τους, αρκεί να είναι σαφές ότι πρόκειται για την ελευθερία όσων κατέχουν δούλους.
Η λειτουργία της αριστεράς ήταν απόλυτα εξαρτημένη από τον φιλελευθερισμό στην παρελθούσα φάση, όταν έπρεπε να υλοποιηθεί η εκκαθάριση του εργατικού κινήματος. Αυτή η λειτουργία εκτελέστηκε από την αριστερά και τους δημοκράτες, και για αυτό το λόγο είναι και θα παραμείνουν για πάντα αντικείμενα περιφρόνησης.
Αλλά τώρα η αριστερά εξαφανίζεται και αυτό που αναδύεται είναι ένα καθεστώς που δεν έχει πολλή σχέση με τον φασισμό του παρελθόντος. Από πολύ καιρό έχω αποφασίσει να υιοθετήσω τον όρο ΝΑΖΙ- ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ.
Η φιλελεύθερη καταστροφή του κοινωνικού συστήματος είναι η βασική ιδέα από όπου προέρχεται ο ρατσιστικός εθνικισμός του Τραμπ, αλλά είναι και η ιδανική προοπτική του.
Η δηλωμένη πρόθεση των πιο επιθετικών ναζί-φιλελευθέρων όπως είναι ο Χαβιέρ Μιλέι, ο Στήβ Μπάνον και ο Έλον Μασκ, είναι η οριστική διάλυση των δημόσιων δομών (υγεία, εκπαίδευση, μεταφορές, κ.λ.π.) που καθιστούν δυνατή την κοινωνική επιβίωση.
Αυτό φυσικά ισοδυναμεί με κοινωνική εξόντωση, η οποία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θα την δούμε τα επόμενα χρόνια να επιδεινώνεται τρομακτικά. Αλλά η κοινωνική εξόντωση που εξελίσσεται στις δυτικές χώρες είναι μόνο ένα μέρος της παγκόσμιας γενοκτονίας που εξελίσσεται στα βόρεια και νότια σύνορα του κόσμου και της οποίας αιματηρό σύμβολο είναι η γενοκτονία των Παλαιστινίων.
Η εποχή στην οποία έχουμε εισέλθει από την 7η Οκτωβρίου είναι η εποχή της παγκόσμιας γενοκτονίας — και αυτή η εποχή χαρακτηρίζεται φυσικά από τον πολλαπλασιασμό των σημείων χαοτικής εκτροπής. Είναι εμφανές ότι το παγκόσμιο αντιδραστικό κίνημα, του οποίου ο Μασκ αποτελεί απλά μια έκφραση, προκαλεί χαοτικά ρήγματα σε ολοένα και περισσότερα σημεία του πλανήτη.
Αλλά αυτό είναι μόνο ένα βήμα στη διαδικασία που έχει ξεκινήσει τις τελευταίες δεκαετίες, η οποία είναι η ταυτόχρονη επιδείνωση του χάους και η δημιουργία μιας ανώτερης Τάξης, που είναι η Τάξη του Αυτόματου.
Το παγκόσμιο κίνημα των αντιδραστικών δυνάμεων είναι σήμερα επιφορτισμένο με την καταστροφή του ανθρώπινου κόσμου, ο οποίος είναι αβέβαιος, δεν είναι αιτιοκρατικός, είναι κόσμος της προσέγγισης, της αναλογίας, της σύζευξης, της συσχέτισης.
Αλλά πέρα από την χαοτική δράση του αντιδραστικού κινήματος υπάρχει και ένας ντετερμινιστικός, ψηφιακός και συνδετικός στόχος: η Αυτόματη Αντίληψη προορίζεται να πάρει τη θέση του ζωντανού χάους.
Ο Μασκ, υπό κάποια λογική, είναι ένας πράκτορας του πολιτικού χάους, αλλά αυτό το πολιτικό χάος έχει τη λειτουργία να καταστήσει δυνατή, σε δύο διαδοχικές, λογικά επακόλουθες (αλλά ταυτόχρονες) κινήσεις, την εξάλειψη του Ανθρώπου: τη γενοκτονία των περιθωριοποιημένων και τη μετάλλαξη του συλλογικού νου για την υποταγή του στο Αυτόματο, επομένως την εγκαθίδρυση της Αυτόματης Τάξης.
Σε ορισμένες γλώσσες προγραμματισμού, χρησιμοποιώντας μια έννοια του νεοθετικιστή φιλοσόφου Ρούντολφ Κάρναπ, μιλάμε για «συνάρτηση ανώτερου βαθμού» (functor) εννοώντας μια μεταβλητή εξαρτημένη από μια μαθηματική ακολουθία.
Έξω από τη μεταφορά της υπολογιστικής, ο functor είναι ένας παράγοντας απόλυτα συμβατός και συγχρονισμένος με τη παγκόσμια Αυτόματη Αντίληψη.
Στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, το Αυτόματο διαμόρφωσε και συγχρόνισε τις ατομικές συνειδήσεις όσων ανήκαν στην πρώτη διασυνδεδεμένη γενιά.
Οι άνθρωποι τείνουν να υποταχθούν ουσιαστικά στην ψηφιακή τάξη, σταδιακά απογυμνωμένοι από τα χαρακτηριστικά και τις ορμές που είναι ασύμβατα με το Αυτόματο (όπως η ερωτική επιθυμία, η κριτική ικανότητα και η κατεξοχήν μοναδικότητα της εκφραστικότητας).
Αυτή η μετάλλαξη δεν μπορεί να συμβεί χωρίς τεράστιο πόνο, δυσφορία, και ψυχοπαθολογίες καταθλιπτικής ή επιθετικής φύσης.
Σίγουρα, ένα μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού δεν μπορεί να διαμορφωθεί, να συγχρονιστεί και έτσι παραμένει στο περιθώριο της παραγωγικής διαδικασίας και των προνομιούχων πεδίων.
Οι μη-διαμορφωμένοι-μη συγχρονισμένοι, τους οποίους ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, το όνομα του οποίου δε θα πω, αποκαλούσε “daisies” (μαργαρίτες) από το αγγλικό de-synchronized (ασυγχρόνιστοι), θα εξοντωθούν σταδιακά με τον πόλεμο, την πείνα, την υποταγή σε αδιανόητους ρυθμούς εργασιακής δουλείας και με άλλες τεχνικές εξόντωσης.
Αυτή η διαδικασία είναι ο ορίζοντας του εικοστού πρώτου αιώνα, και ήδη τον βλέπουμε να διαγράφεται με σαφήνεια στις πολιτικές γραμμές του τραμπισμού και στην τεχνο-ολοκληρωτική δράση της οποίας ο Έλον Μασκ αποτελεί τον πυρήνα.
Μια φυλή από λευκούς άνδρες λειτουργικά ανώτερους και συναισθηματικά στειρωμένους αναλαμβάνει τους μοχλούς της τεχνικής, οικονομικής και στρατιωτικής εξουσίας. Καμία πολιτική δύναμη δεν μπορεί να αντισταθεί σε αυτή την αρπαγή εξουσίας, για τον απλό λόγο ότι δεν πρόκειται για πολιτική διαδικασία, αλλά για μια τεχνολογική-αντιληπτική μετάλλαξη.
Η αντιληπτική μετάλλαξη και η γενοκτονία είναι οι δύο αποφασιστικές διαδικασίες αυτής της μετάβασης.
Η μετάλλαξη της αντίληψης πραγματοποιείται μέσω της υποταγής του ανθρώπινου νου σε μια διαμόρφωση που στοχεύει στο συγχρονισμό της δραστηριότητας του νου με τον ρυθμό του Αυτόματου.
Αναπόφευκτα, αυτή η διαδικασία μετάλλαξης συνεπάγεται πόνο.
Σκεφτείτε παθολογίες όπως είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής & Υπερκινητικότητας – (ΔΕΠΥ): δεν πρόκειται για ασθένεια, αλλά για μια απόπειρα προσαρμογής και συγχρονισμού του νου με τον χιλιαπλάσια επιταχυμένο ρυθμό της Πληροφοριακής Σφαίρας.
Η ηθική συνείδηση και η ερωτική ευαισθησία είναι κατάλοιπα της ανθρώπινης φύσης πριν την μετάλλαξη, και για αυτό τον λόγο εξαφανίζονται ραγδαία στην διασυνδεδεμένη γενιά που αναδύεται σήμερα.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό που εκδηλώνεται στους μεταλλαγμένους είναι η αδυναμία αντίληψης του πόνου των άλλων, αποτέλεσμα της συνεχούς έκθεσης σε ροές προσομοιωμένων νευρικών διεγέρσεων, έτσι ώστε ο νους να μην διακρίνει πια μεταξύ προσομοιώσεων και ζωντανών οργανισμών και να αντιμετωπίζει τα βασανισμένα σώματα σαν πράσινα τερατάκια σε βιντεοπαιχνίδι, που δε νιώθουν πόνο και μπορούν να ξανασηκωθούν λίγα δευτερόλεπτα μετά αφού πέσουν.
Αυτός είναι ο ορίζοντας του εικοστού πρώτου αιώνα, αυτή είναι η τάση που αναπόδραστα ξεδιπλώνεται.
Η κλιματική, γεωπολιτική και κοινωνική κατάρρευση δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για αυτή τη διαδικασία μετάλλαξης, μορφοποίησης και εξάλειψης των “ασυγχρόνιστων υπολειμμάτων”.
Υπάρχει όμως και η πολύ μεγάλη πιθανότητα, ο συνδυασμός αυτών των τριών καταρρεύσεων να οδηγήσει στην οριστική εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.
Σε αυτή την περίπτωση, κάθε τι ανθρώπινο τελικά θα σβήσει, και αυτό θα επιτρέψει την υλοποίηση του απόλυτου ιδεώδους της “Τάξης” τύπου Έλον Μασκ: την απεριόριστη αναπαραγωγή του Αυτόματου σε ένα έδαφος που θα έχει επιτέλους καθαριστεί από κάθε χαοτικό και απρόβλεπτο στοιχείο.
Παρόλα αυτά, εμείς (οι λιποτάκτες) γνωρίζουμε ότι το απρόβλεπτο δεν έχει ακόμη εξαλειφθεί.
Αλλά για όσα κάποιος δεν επιτρέπεται να μιλάει, καλύτερα να σωπαίνει.
________________
Μετάφραση: Νίκος Γκατζίκης & Τάσος Σαγρής (Κενό Δίκτυο)
ΠΗΓΕΣ:
https://francoberardi.substack.com/p/introduzione-al-secolo-ventuno
