“Προσευχήσου για τις μέρες που έρχονται”- Τάσος Σαγρής

August 9, 2017

Προσευχήσου,
και προσευχήσου και για εμένα που δεν πιστεύω στις προσευχές.

Δες μακριά, πέρα στον ορίζοντα,
ο χρόνος που πλησιάζει θα καταστρέψει ό,τι πιστεύεις και ό,τι σκέφτεσαι,
όλα όσα σχεδιάζεις θα μείνουν μισά, ο κόσμος δεν ολοκληρώνεται ποτέ
τίποτα δεν θα μείνει ίδιο ούτε για μια στιγμή,
πέσε στην αγκαλιά μου και προσευχήσου,
προσευχήσου και για εμένα που δεν πιστεύω σε τίποτα.

Τα αστέρια κυλάνε στις παρυφές του ανεμοδαρμένου μου σώματος
Νόμιζα πως ήξερα προς τα πού πηγαίνω αλλά τελικά δεν είχαμε πουθενά να πάμε,
όλα όσα έψαχνα στον κόσμο – ο κόσμος τα είχε κρύψει βαθιά μέσα μου
όλα όσα προσπαθήσαμε μείνανε μαζί μας σαν βάρος,
να τα κουβαλάμε υποχρεωμένοι να αναπαράγουμε τις αναμνήσεις τους
σε μια αιώνια ακινησία.

Σίγουρα δεν θα έχουμε άλλη ευκαιρία
να τα ξεκινήσουμε όλα αυτά ξανά πάλι από την αρχή
Οι σκιές των ανθρώπων
εμφανίζονται και εξαφανίζονται στις άκρες των ματιών μου
Η καρδιά μου φλέγεται για μια ζωή που διαφεύγει,
την ζούμε καθώς γλιστρά,
την αντιλαμβανόμαστε μόνο με τα μάτια κλειστά,
την αφουγκραζόμαστε μόνο όταν κλείνουμε τα αυτιά μας,
κλείσε τα αυτιά σου και άκου την σκέψη μου,
κοίτα τον ήχο της σιωπής μου,
νιώσε τον φόβο μου
καθώς κυλάμε μαζί
προς το τίποτα που μας υποσχέθηκαν οι λαμπερές βιτρίνες του κόσμου.

Τα λόγια μου επαναλαμβάνονται, όλα είναι ψέμα,
οι αναμνήσεις μου διαστρέφονται,
σε ξέρω πολλά χρόνια τώρα,
ξέρω πως τα έχουμε συζητήσει ξανά μαζί όλα αυτά,
κάθισε δίπλα μου, πιάσε το χέρι μου
υπάρχει μια μεγάλη προστατευτική αίσθηση στο δέρμα σου,
θέλω να αγγίξω το χαμόγελό σου,
να ζήσω λίγο ακόμα εδώ που είμαστε τώρα,
άπειρες μέρες, λίγα δευτερόλεπτα, εκατομμύρια χρόνια
όλα θα έχουν τελειώσει πολύ σύντομα.

Ξέρω πως οι προσευχές δεν άλλαξαν ποτέ τον κόσμο,
ξέρω πως τα ξέρεις όλα αυτά,
θέλω να μείνουμε εδώ κοιτάζοντας μαζί το τίποτα,
πέσε στην αγκαλιά μου και προσευχήσου.
Ξέρω πως οι προσευχές δεν άλλαξαν ποτέ τον κόσμο
και όμως καθώς σε κοιτάζω
σε παρακαλώ
προσευχήσου για τις μέρες που έρχονται
και προσευχήσου και για εμένα που δεν πιστεύω στις προσευχές.

 

 

O Τάσος Σαγρής είναι ποιητής και θεατρικός σκηνοθέτης, μέλος της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο

Previous Story

America’s War On Venezuela and the Fascists We Get to Fight It

Next Story

“Ιθαγένεια ενός κόσμου” – Γεωργία Τρούλη


Latest from Poetry

Go toTop