Τ’ Άρματα (Τραντίσιοναλ) – Νόπη Φουντουκίδου

December 13, 2017

Εμπόλεμοι απόλεμοι
και τρεις ντουζίνες σπέρμα
στα άρματα μας χτίσανε
και σπάσανε τα φρένα
παπούτσια δεν μας δώσανε
ούτε και λίγες σφαίρες
στο μέτωπο μας στείλανε
να σχίζουμε παντιέρες

Εμπόλεμοι απόλεμοι
κι η ζεστή να μας θλίβει
τα μάτια μας ξερίζωσαν
τα γιάτρεψαν με ξύδι
μας τάξανε παράσημα
μας χρέωσαν θυσίες
την πείνα μας ξεγέλασαν
μ’ ανόσιες θητείες

Εμπόλεμοι απόλεμοι
με τρεις ντουζίνες ψέμα
στα άρματα μας ξέχασαν
βουλιάζουμε στο αίμα
τα χέρια μας τα σπάσαμε
να βγούμε απ’ τ’ ατσάλι
μα το θεριό μας κλείδωσε
και τώρα θα μας φάει
Οι μέρες πέρασαν πολλές οι μέρες μείναν ίδιες
κι ο πόλεμος δεν τελείωσε
γιατί δεν τον κήρυξαν.

Τ’ άρματα στέκονται εκεί
ακόμα και πεινάνε
τις σάρκες μας που μάσησαν
στη λάσπη τις ξερνάνε
Κι ο τάφος μας που ειν’ ανοιχτός
στέκει και περιμένει
κανένας δεν τον έμαθε
κανένας δεν τον ξέρει
τ όνομα μας που θρηνεί
θα σπάσει απ τα αγέρι
σαν τ άμοιρα τα χρόνια μας
και σαν το καλοκαίρι.

 

 

 

 

Previous Story

Η Σαμοθράκη Κινδυνεύει! ΤΡ. 12/12 ΕΜΠΡΟΣ- Ενημέρωση από ακτιβιστές ενάντια στις ανεμογεννήτριες+ προβολή

Next Story

Γενική Απεργία 14/12/2017: Να μη μείνουμε άλλο θεατές στο έργο της ταξικής μας εξόντωσης. Να αντεπιτεθούμε. ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ


Latest from Poetry

Go toTop