Παλάμες πιο κρύες απ’ τον ωκεανό
μάτια ασάλευτα σαν ναυτικού
ατμόσφαιρα διάτρητη από χιλιάδες πεσόντες
αστέρες
όνειρα
πειρατές
όλα πολύ βαριά για το μικρό μου καράβι
είδα στον ύπνο μου την αδερφή σου
τη ρώτησα για σένα
έκανε πως δεν άκουσε
ήταν πολύ όμορφη
στα μάτια, στη μύτη, στο δέσιμο του προσώπου
ήθελα να τη φιλήσω
σου έμοιαζε τόσο πολύ
η ταραχή ξερνάει μνήμες
ένα γλαρόπουλο κολύμπησε ώσπου πνίγηκε
«αν ήμουν έντομο
θα είχα στο μυαλό μόνο το χώμα»
τα κύματα καβάλησαν την πλώρη μου
γελάω
η στεριά κοντά
μα λίγο πριν πεθάνω
_______
Η Λίνα Φούντογλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι ηθοποιός. Επίσης, σκηνοθετεί στο θέατρο και διευθύνει το φεστιβάλ κινηματογράφου Piraeus Port Film Festival.
H ποιητική συλλογή της Λίνας Φούντογλου με τίτλο “Αυτοχειρία σε χρόνο εξακολουθητικό” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σμίλη. Πρόκειται για μία ποιητική σύνθεση που αποπνέει μια βαθιά υπαρξιακή διάσταση, όπου το νόημα της ζωής αναδύεται μέσα από την πάλη με τις μεγάλες αντιφάσεις και τις αέναες κυκλικές διαδικασίες του γίγνεσθαι, τη θνητότητα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. H “επανάληψη του τέλους” υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της καταστροφής ως “θυσία” για τη δημιουργία.
