Κενό Δίκτυο:
Πολιτική Ανακοίνωση για
την οικονομική κρίση
και τον αγώνα για τη
κοινωνική απελευθέρωση
Σε μια ιστορική ομιλία έναρξης του «κύματος» του νεο-φιλελευθερισμού το 1987, η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε εκφράσει με τον πιο ξεκάθαρο και ουσιαστικό τρόπο το μέλλον που ετοίμαζε ο κόσμος της αγοράς για όλους εμάς και τα παιδιά μας. «Δεν υπάρχει κοινωνία», είχε πει… «υπάρχουν οικογένειες και επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι πρέπει να νοιάζονται πάνω από όλα για τον εαυτό τους. Είναι υποχρέωση όλων μας να φροντίζουμε πρώτα τον εαυτό μας». Διδαχθήκαμε να αγωνιζόμαστε ο ένας ενάντια στον άλλον για να μπορούμε να επιβιώνουμε στο αναγκαίο κλίμα «ανταγωνιστικότητας». Είδαμε όλες τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα όνειρα μας να γίνονται εμπορεύματα. Για τριάντα χρόνια ο ατομικισμός και η κυνική αδιαφορία έγιναν η βάση του κοινωνικού οικοδομήματος. Οι έλληνες πήραν υπερτοκισμένα δάνεια για να πάνε χλιδάτες διακοπές, να σπουδάσουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, να πληρώσουν ιδιωτικά νοσοκομεία, να αγοράσουν ακριβά αυτοκίνητα. Γυρνώντας σπίτι, εξαντλημένοι από την δουλειά, χάζεψαν για χρόνια βλέποντας ηλιθιότητες στην τηλεόραση, πιστεύοντας και δοξάζοντας κλέφτες πολιτικούς, ψεύτες δημοσιογράφους, μέτριους ποδοσφαιριστές και άθλιες τραγουδίστριες. Η «λιτότητα» ήταν το παραμύθι που κάθε νέα κυβέρνηση δίδασκε στους υπηκόους της χώρας σαν εθνικό καθήκον. Πρώτα ήταν η είσοδος στην Ευρώπη, μετά το ευρώ, το χρηματιστήριο, οι Ολυμπιακοί αγώνες, μετά η «χρηματοπιστωτική κρίση», τώρα το εθνικό χρέος.
Ο «Έλληνας», ήταν πάντα καλόκαρδος αλλά τεμπέλης στα μάτια της εξουσίας, η δουλειά μας δεν ήταν ποτέ αρκετή και έτσι ήταν πάντα πολιτισμικά δικαιολογήσιμο ότι πληρώναμε τα πάντα ακριβότερα και πληρωνόμασταν 50% λιγότερο από όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
‘Όλα αυτά έως τώρα… Γιατί από εδώ και πέρα κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το κύμα που έρχεται… Ένα άλλο, διαφορετικό κύμα, που έρχεται να συγκρουστεί με όσα κυριάρχησαν όλα αυτά τα χρόνια καταστρέφοντας την κοινωνία, την φύση και την ζωή μας. Τα παραμύθια πλέον τελείωσαν, η χλιδή δεν είναι πια της μόδας. Ο κόσμος ξέρει ότι οι πολιτικοί θυσίασαν όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις στον βωμό του ατομικού τους κέρδους και των ειδικών συμφωνιών με την νέο-φιλελεύθερη οικονομική ελίτ . Κανένας πλέον δεν εμπιστεύεται κανένα πολιτικό κόμμα και καμιά ιδεολογία. Οι εργαζόμενοι πλέον γνωρίζουν ότι ο καθεστωτικός και περιχαρακωμένος, συντεχνιακός συνδικαλισμός τους οδηγεί από ήττα σε ήττα. Οι νέοι μισούν την αστυνομία, τα αφεντικά και την Βουλή και δεν έχουν καμία ελπίδα ανταπόδοσης για τις προσπάθειες τους. Για τους ερωτευμένους είναι οικονομικά δυσβάστακτο να γεννάνε πλέον παιδιά. Οι φοιτητές γνωρίζουν ότι μετά από πολυετή υπο-χρηματοδότηση των δημόσιων πανεπιστημίων, τα ιδιωτικά κολέγια σύντομα θα κυριαρχήσουν. Οι μαθητές γνωρίζουν ότι το σχολείο είναι ένα εργοστάσιο που παράγει κακοπληρωμένους εργάτες και ανέργους. Οι ασθενείς περιπλανιούνται εγκαταλειμμένοι στα δημόσια νοσοκομεία και οι συνταξιούχοι καταλαβαίνουν ότι αν το νόημα της ζωής είναι το κέρδος, έτσι όπως το περιγράφουν τα ποπ μοντέλα το μεσημέρι στην τηλεόραση, τότε η Τρίτη Ηλικία δεν αξίζει τίποτα για αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πλέον γνωρίζουν ότι το γραφείο είναι μια άθλια παγίδα θανάτου, ένας επικίνδυνος εγκλωβισμός, ένας στυγνός εκβιασμός. Οι δημόσιοι υπάλληλοι γνωρίζουν ότι έχουν έναν αγώνα μπροστά τους που θα κρατήσει πολλά χρόνια και αυτό που υπερασπίζονται δεν ανήκει στους ίδιους αλλά σε όλους μας.
Τα ιδιωτικά δίκτυα ενημέρωσης υπηρετώντας δουλικά τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, λες και η κρίση μοιάζει με σεισμό, έρχεται από το πουθενά και μοιραζόμαστε τα αποτελέσματα της όλοι εξ’ίσου. Ο κόσμος όμως δεν είναι ηλίθιος ακόμα και αν η τηλεόραση εκπέμπει ηλιθιότητα καθημερινά στον αέρα δωρεάν για όλους. Η νέα κοινωνικότητα που θα αναδειχθεί μέσα από τους αγώνες της εποχής μας θα εκφράσει την αλληλεγγύη, την συμπόνια, την αγάπη, την χαριστικότητα και την φροντίδα για όλα αυτά που ξέρουμε πως είναι κοινωνική ιδιοκτησία και πρέπει να είναι ανοιχτά, προσβάσιμα και δωρεάν για όλους. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα λιμάνια, τα τρένα, τα δίκτυα του νερού, του ηλεκτρικού και των επικοινωνιών, τα δάση, οι παραλίες μας, τα ποτάμια, οι δήμοι, τα χωριά, τα πάρκα, οι πλατείες και οι πολιτείες μας… Σε κάθε έναν από αυτούς τους χώρους θα συγκρουστούν αυτά τα δύο κύματα. Το κύμα των εμπορευμάτων με το κύμα των συναισθημάτων, το κύμα της αγοραπωλησίας με το κύμα της αφιλοκερδούς φροντίδας, το κύμα της ιδιώτευσης με το κύμα της κοινωνικής συμμετοχής, της φιλίας, της αλληλεγγύης, της αγάπης . Το πεδίο μάχης δεν είναι η οικονομία. Το πεδίο μάχης είναι η κοινωνική κουλτούρα. Οι άνθρωποι θα νικήσουν τις μηχανές. Δεν θα νικήσουν οι μηχανές,… θα νικήσουν οι άνθρωποι!
Καλούμε όλους τους φίλους και τις φίλες του Κενού Δικτύου να συμμετάσχουν στην πανελλαδική γενική απεργία στις 23 Φεβρουαρίου 2011
και τις διαδηλώσεις σε όλη την χώρα //
Συγκέντρωση Αθήνας : 11 π.μ. Μουσείο
We invite all friends of Void Network to participate in the national General Strike day in Greece / 23 February 2011 and at the demonstrations all over the country. Athens demonstration : National Museum 11 a.m.
