Χάρισα σήμερα σε μια κοπέλα μια νεκροκεφαλή
Ήταν από κείνες που γελούσαν με το πρώτο άγγιγμα
Δεν ένιωσα αμήχανα
Η δουλειά ήταν πάντα ένα παρακλάδι
Της άρνησης
Τα πράγματα που δίνεις είναι
Λέξεις κεντημένες σιωπηλά
Στη σιωπή
Δεν πρέπει να’χεις άγχος
Η ποιητική τελειότητα αρέσει στις γιορτές
Στο καρναβάλι που πενθώ
Ιστόρησέ μου αφηγήτρα
Ένα βαθύ πηγάδι
Νόημα είναι και δεν είναι
Η
Μήπως
ΤΟ ΝΟΗΜΑ
Είναι και δεν είναι;
Έχω κάποια άλλη αξία κι
Αυτή δεν είναι μόνο η ποιητική
Είναι το να’σαι δημιουργός
‘σπανίων αραβουργημάτων’
Όπως θα ΄λεγε κανείς
Ποιητής-Δημιουργός
Του προτού
Της νοσταλγίας
Των θρύλων
Των θρήνων και
της συγχώρεσης
Προσπάθησε να μην με ικετεύσεις
Ξανά, σ’ αυτό το μακρύ ταξίδι
Στο έπος των τρελών
Στο φιλί στη στροφή του δρόμου
Στα καστανά απορημένα σου μάτια
Στο ηλιοκαμένο απορημένο σου βλέμμα
ΡΟΗ
Τα σύννεφα δεν είναι σιωπή
Τα δέντρα δεν ξεφεύγουν από
λιμνάζουσες εικόνες
Η BAGAVAD GITA δεν είναι
Αυτό που φαίνεται
Κι εγώ που σου μιλάω…
ΧΑ
Δεν είμαι καν εγώ
ΡΟΉ
Εάν μου ψιθυρίσεις στο σκοτάδι
Το «σ’ αγαπώ», θα σου κλείσω το μάτι
Εάν βολευτείς στο μπράτσο μου
και ύστερα γαληνέψεις
θα γελάσω για το αστείο.
Εάν η πρότασή σου για το
Βράδυ είναι μια αξιοπρεπής
Σύμπνοια απόψεων,
Θα κάνουμε έρωτα ως το πρωί
Εάν εσύ κι εγώ δεν είμαστε ξένοι
γλυκιά μου
Εάν εσύ κι εγώ γλυκιά μου
δεν νοιώσουμε ξένοι
Εάν εσύ κι εγώ γλυκιά μου…
Εάν εσύ κι εγώ γλυκιά μου
Εάν εσύ κι εγώ γλυκιά μου…
Εάν εσύ κι εγώ…
Εάν εσύ…
και
Εάν εγώ…
Ο Γιάννης Ραουζαίος συμμετέχει στη συλλογικότητα Κενό Δίκτυο είναι ποιητής και κριτικός κινηματογράφου.
