Τα φτερά θαυμάζουν τον Ίκαρο
ο Ίκαρος θαυμάζει από ψηλά τη γη
η γη θαυμάζει τον Ίκαρο
και τον καλεί
γρήγορα γρήγορα πίσω
πρώτα μεν πάνω της
ύστερα μέσα της
– τόσο πολύ τον θέλει –
μεγάλο πράγμα ο θαυμασμός: σκοτώνει
θαύμασε να θαυμάζεσαι
ο θάνατος θα ‘ρθει έτσι κι αλλιώς
από ζωή από έρωτα από πίκρα
κρίμα μονάχα να χαθείς
προτού έστω σκεφτείς
να θαυμάσεις
το παραλήρημα ενός ψυχωτικού
ή μια έναστρη νύχτα
ο καημένος ο Νάρκισσος πνίγηκε στη μορφή του
αιωνία η μνήμη σου – εκεί που πας
θα σε μάθει να πνίγεσαι μαζί του
Η Κατερίνα Ζησάκη συμμετέχει στο Κενό Δίκτυο και την εκδοτική ομάδα του περιδικού Μανδραγόρα
