Τελικά, το συλλαλητήριο στις 21/1/2018 εξελίχθηκε σε προεκλογική συγκέντρωση ενός άτυπου (προς το παρόν) εθνικιστικού μορφώματος, του οποίου γνωρίζουμε πάντως από τώρα τον επικεφαλής.
Σε αντίθεση με την κόσμια υποδοχή των πρώτων πέντε από τους έξι ομιλητές, ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης έγινε δεκτός με τη γηπεδική ιαχή «είναι τρελός ο αρχηγός!», την οποία και ο ίδιος ενέκρινε ρητά από μικροφώνου.
Χαιρέτησε τους «Ελληνες καταδρομείς» του, μνημόνευσε τον μακαριστό Χριστόδουλο, αποφάνθηκε πως «ο ουρανός ήθελε να κλάψει αλλά δεν τον άφησε ο Μεγαλοδύναμος για να συγκεντρωθούμε», έκανε επίδειξη της συνηθισμένης σ’ αυτούς τους κύκλους ημιμάθειας (από το «Ηνωμένο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Μαυροβουνίων» του Μεσοπολέμου, μέχρι τη δήθεν μετονομασία της Βρετανίας ύστερα από γαλλική απαίτηση), πούλησε αντιπολίτευση επί παντός επιστητού («Χρειάζεται να σας θυμίσω τι σημαίνει αριστεία; Τη μισούνε την αριστεία!»), υπεραμύνθηκε των δικαιωμάτων των πολυτέκνων, κάλυψε πολιτικά τους φασίστες («είναι παιδιά δικά μας, άσχετα αν δεν συμφωνούμε με όσα κάνουν») και δήλωσε περήφανα «εθνικιστής».
Ενας αρχηγός δεν αρκεί, όμως, για να φτιαχτεί πολιτικό κόμμα ή έστω κίνημα. Χρειάζονται πολύ περισσότερα χέρια, πούλμαν και, κυρίως, πληκτρολόγια. Παράγοντες που κινητοποιήθηκαν με το παραπάνω τις τελευταίες δύο βδομάδες, από μια πλειάδα πολιτικών προελεύσεων και κατευθύνσεων. Μια ματιά σ’ αυτές τις συνιστώσες αποδεικνύεται διαφωτιστική, τόσο για τη γενεαλογία όσο και για τα βαθύτερα χαρακτηριστικά της όλης κινητοποίησης.
Οι ομογενείς
Οπως και το 2007-2008, το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. «Στα μέσα Νοεμβρίου, οι ομογενείς μας από τις ΗΠΑ μάς ενημέρωσαν ότι επίκεινται ραγδαίες εξελίξεις στο θέμα της ονομασίας, και μάλιστα ότι θα γίνει προσπάθεια για να δοθεί οριστική λύση στην ονομασία των Σκοπίων», εξήγησε στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Πέμπτης ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ), Γ. Τάτσιος. «Ξεκινήσαμε λοιπόν έναν στρατηγικό σχεδιασμό, σε συνεργασία με τις Παμμακεδονικές Ενώσεις όλου του κόσμου, με την κυρία Γκατζούλη [και] με το International Hellenic Association». Τι ακριβώς σημαίνουν όμως αυτά τα ονόματα;
► Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου, των οποίων ηγείται η Νίνα Γκατζούλη, έχουν βασική συνιστώσα την «Παμμακεδονική Α.Ε.» (Pan-Macedonian Association Inc.) των ΗΠΑ, οργάνωση που ιδρύθηκε το 1947 στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου για την καταπολέμηση του εσωτερικού εχθρού στους κόλπους της ομογένειας.
Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή που έχει αναρτηθεί στον ιστότοπό της διά χειρός Γκατζούλη, κομβικό ρόλο στη σύστασή της διαδραμάτισε «ο πατήρ Θωμάς Δανιήλ, ιερέας της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Ουάσινγκτον» – ένας ακροδεξιός ιερωμένος και φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή που, όπως αποκαλύπτουν τα αρχεία του Τρούμαν, ρουφιάνευε στον Λευκό Οίκο τα φρονήματα συμπολιτών του και διπλωματών του ελληνικού κράτους.
Οι ελληνικές διπλωματικές πηγές της εποχής δίνουν, πάντως, διαφορετική εικόνα για τους ιδρυτές της. Αυτό για το οποίο δεν χωρά η παραμικρή αμφιβολία είναι, ωστόσο, η ενθουσιώδης υποστήριξη που η Παμμακεδονική πρόσφερε στη χούντα του Παπαδόπουλου, υμνώντας ποικιλότροπα το εθνοσωτήριο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου (βλ. αναλυτικά «Εφ.Συν.» 24/4/2016).
Εξίσου ένθερμη υπήρξε, προ δεκαπενταετίας, η υποστήριξή της στην απρόκλητη εισβολή του Μπους στο Ιράκ. Για την ιδεολογία των ηγετών της, αποκαλυπτική είναι μία επιστολή του Δ.Σ. που δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία» (31/7/2004), συνυπογράφεται από την Γκατζούλη ως «Υπατη Αντιπρόεδρο» και κλείνει με την ιαχή: «Ζήτω το όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής!»
► Η «Διεθνής Ελληνική Ενωση» (ΙΗΑ), διαδικτυακή ουσιαστικά οντότητα, αυτοπαρουσιάζεται σαν δίκτυο «3.000 ακαδημαϊκών» της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στην πραγματικότητα, οι δημοφιλέστερες από τις καμπάνιες της, αυτές που στρέφονται κατά των ξένων μεταναστών στην Ελλάδα, συνυπογράφονται από μερικές δεκάδες ονόματα, όχι μόνο πανεπιστημιακών.
Ως κατεξοχήν επίλεκτο «ακαδημαϊκό» ο ιστότοπός της προβάλλει τον Κωνσταντίνο Χολέβα, «στέλεχος της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και Αρχισυντάκτη του περιοδικού ΕΚΚΛΗΣΙΑ από το 2002». Σε αναρτημένο κείμενό του με ημερομηνία 30/8/2017, ο τελευταίος εισηγείται να «πιέσουμε τα Σκόπια συνεργαζόμενοι με τη Σερβία και τη Βουλγαρία», δίχως –φυσικά– να προσδιορίζει τα μέσα αυτής της «πίεσης».
Εκτός από το Μακεδονικό, η ΙΗΑ έχει επικεντρωθεί σε καμπάνιες για άμεση απέλαση όλων των «λαθρομεταναστών» που «εποικίζουν» τη χώρα μας («ανεξαρτήτως εάν κατέχουν εκ των υστέρων “νομιμοποιητικά έγγραφα”»), κατά του πολιτικού ασύλου σε πρόσφυγες, κατά της ελληνοποίησης της δεύτερης γενιάς μεταναστών, αλλά και κατά της «ανομίας» που υποτίθεται πως επικρατεί στα ελληνικά ΑΕΙ. Αξιοσημείωτη είναι, τέλος, η έκταση της υλικής βοήθειας που η Ενωση των «3.000 ακαδημαϊκών» καμαρώνει πως έχει προσφέρει στον χειμαζόμενο Ελληνισμό: όλη κι όλη, μια προσφορά βιβλίων στα σχολεία ακριτικών νησιών, συνολικής αξίας 4.000 δολαρίων!
“Αγανακτισμένοι” Θερμαϊκού
Από τεχνική άποψη, η πρωτοβουλία για το χθεσινό συλλαλητήριο προήλθε από τη δημοτική «Κίνηση Θερμαϊκός Ωρα Μηδέν – Ακομμάτιστοι Πολίτες». Αυτή συγκρότησε τη «συντονιστική επιτροπή» του συλλαλητηρίου και εκ μέρους της μίλησε σ’ αυτό ο Οθων Ιακωβίδης.
Ο τελευταίος είναι μέλος της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη και στον προσωπικό ιστότοπό του προβάλλει έντονα τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον… Βλαντίμιρ Πούτιν· ρωσικά (ή ψευδορωσικά) είναι και τα περισσότερα από τα ψευδώνυμα που υπογράφουν τις αναρτήσεις του. Στις εκλογές του 2012 είχε υποστηρίξει τους ΑΝ.ΕΛΛ., ως μοναδική διέξοδο για το γκρέμισμα των μνημονίων.
Η Ομοσπονδία
Σαφώς βαρύτερα κυβικά από τους «ακομμάτιστους» του Θερμαϊκού έχει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων (ΠΟΠΣΜ). Συγκροτήθηκε το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά, με βασικό καταστατικό σκοπό τη «διαφύλαξη της γνήσιας πολιτιστικής ταυτότητας των Μακεδόνων Ελλήνων από αλλοιώσεις, ξένες προσθήκες και σφετερισμό», και την «υπεράσπιση του ονόματός μας, ως Μακεδόνων, από ανιστόρητη άμεση ή έμμεση προσθήκη οποιουδήποτε επιθετικού προσδιορισμού».
Οπως διαπιστώνουμε από τον ιστότοπό της αλλά και από πρόσφατη ανοιχτή επιστολή της προς τη Βουλή (21/12/2017), αυτή η «διαφύλαξη της γνήσιας πολιτιστικής ταυτότητας» περνά κυρίως από την καταγγελία της ανοχής των (μέχρι πρόσφατα απαγορευμένων) σλαβικών τραγουδιών και χορών της περιοχής, και όσων συμπατριωτών τους «παρασύρονται» από «πολλές ορχήστρες που έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό».
Πριν από έναν χρόνο, η ΠΟΠΣΜ υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για τη σύσταση ειδικής «έδρας Μακεδονικής Παράδοσης και Ιστορίας». Απ’ ό,τι πληροφορούμαστε, η υλοποίηση της εν λόγω συνεργασίας δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής. lσως αυτό οφείλεται σε αντιστάσεις εντός του Ιδρύματος, ενδεχομένως και σε πρακτική ανεπάρκεια των επίδοξων πατρώνων της ακαδημαϊκής έρευνας και διδασκαλίας.
Στον ιστότοπο της ΠΟΠΣΜ η ιστοσελίδα «Ιστορία» παραμένει λ.χ. μέχρι σήμερα εντελώς κενή, ως «προτεινόμενη» βιβλιογραφία δίνεται δε ένα και μοναδικό βιβλίο: το πόνημα «Αριστοτέλης – Αλέξανδρος. Συνάντηση δυο μεγαλοφυών» του στρατηγού ε.α. Ιωάννη Παρίση – μέλους του «συμβουλίου προσωπικοτήτων» της Ομοσπονδίας, διευθυντή του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων επί Καραμανλή (2004-06) και τακτικού αρθρογράφου ακροδεξιών εντύπων, που έγινε προ τριετίας διάσημος όταν αμφισβήτησε δημόσια την ύπαρξη νεκρών στο Πολυτεχνείο του 1973.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το βιογραφικό του Δημητρίου Ευαγγελίδη, συντάκτη της μοναδικής ανάλυσης (περί «του γλωσσικού ιδιώματος των γηγενών σε περιοχές της Μακεδονίας») που έχει αναρτηθεί στον ίδιο ιστότοπο. Πρόκειται για παλιό στέλεχος της «4ης Αυγούστου» του Πλεύρη επί δικτατορίας, που μέχρι τη δεκαετία του 1990 εξέδιδε τα βιβλία του στον φασιστικό εκδοτικό οίκο «Νέα Θέσις».
Συνεργάτης του «Αρδην» και της «Ρήξης» στη συνέχεια, αναδείχθηκε τα τελευταία χρόνια σε ηγετικό στέλεχος (αντιπρόεδρος Κ. Μακεδονίας) της ΠΟΠΣΜ. Σε κείμενό του, αναρτημένο στο Διαδίκτυο πριν από μία βδομάδα (15/1), διακηρύσσει πως «η Ελλάδα έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα να διεκδικήσει» το νοτιότερο 20-15% της σημερινής ΠΓΔΜ.
Οπως ο πρόεδρος της ΠΟΠΣΜ εξήγησε στη συνέντευξη της περασμένης Πέμπτης, ο αρχικός σχεδιασμός του με τις ομογενειακές οργανώσεις επικεντρωνόταν στην απόσπαση ψηφισμάτων από δήμους της Μακεδονίας κατά της σύνθετης ονομασίας. Οταν ο «Θερμαϊκός» ανακοίνωσε το συλλαλητήριο, αποφάσισαν να το πλαισιώσουν προκειμένου ν’ αποκτήσει τη δέουσα κατεύθυνση και δυναμική.
Οι κερκίδες
Η ανακοίνωση του ΠΑΟΚ (του Ιβάν Σαββίδη) υπέρ του συλλαλητηρίου (18/1), παρ’ όλο που την ίδια ώρα η ομάδα είχε ματς με τον Απόλλωνα, και η αντίστοιχη ανακλαστική πρωτοβουλία του Αρη την επομένη προσέδωσαν το απαραίτητο γηπεδικό χρώμα στη διοργάνωση.
Σύσσωμα μετείχαν επίσης τα 22 «χριστιανικά σωματεία» της συμπρωτεύουσας, προσδίδοντας το δικό τους γηπεδικό χρώμα: η ιαχή «Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία» ακουγόταν, γαρ, ευκρινώς στις οθόνες της ζωντανής μετάδοσης. Θορυβώδης ήταν και η παρουσία των Κρητικών, την εκδρομή των οποίων, σύμφωνα με πληροφορίες της ηρακλειώτικης «Πατρίδας» (17/1), χρηματοδότησαν συγκεκριμένοι «μεγάλοι επιχειρηματίες από την Κρήτη».
Χαμηλούς σχετικά τόνους κράτησαν αντίθετα οι χρυσαυγίτες, που μέχρι την παραμονή τρόχιζαν τα διαδικτυακά μαχαίρια τους για όσους βουλευτές της Ν.Δ. «τολμούσαν να εμφανιστούν» στον χώρο. Φως φανάρι πως η συνεχιζόμενη δίκη επέβαλε στα τάγματα εφόδου μια κάποια αυτοσυγκράτηση – μπροστά στον φακό, τουλάχιστον. Αυτοσυγκράτηση που δεν απέτρεψε, φυσικά, κάποια πανό με αμιγώς αντισημιτικά συνθήματα.
Τουρκοφάγοι με μυαλό ξυράφι
Βαρύ πυροβολικό της εκδήλωσης, όπως είπαμε και στην αρχή, αποτέλεσε ωστόσο η παρουσία του στρατηγού Φράγκου. Ο τελευταίος πλαισιώθηκε από δυο ομόφρονές του ομιλητές: τον Θρακιώτη Κώστα Καραΐσκο, εκδότη του άκρως εθνικιστικού φυλλαδίου «Αντιφωνητής», και τον «στρατηγικό αναλυτή» Νίκο Λυγερό, που αυτοπροβάλλεται σαν «ο εξυπνότερος Ελληνας της υφηλίου», κατά πολύ εξυπνότερος του Αϊνστάιν, καθηγητής στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών και συνεργάτης διαφόρων Πανεπιστημίων (Αθήνας, Λιόν κ.λπ.)· οι ιστότοποι των περισσότερων απ’ αυτά τα τελευταία αγνοούν, πάντως, ακόμη και το όνομά του.
Μεταξύ των 22.000 «γραπτών κειμένων» που ο εξυπνότερος Ελλην της υφηλίου έχει αναρτήσει στον προσωπικό ιστότοπό του, ξεχωρίζει η επίμονη προτροπή του να εγκαταλείψουμε τη Συνθήκη της Λωζάννης και να επανενεργοποιήσουμε τη Συνθήκη των… Σεβρών, που διαμέλισε το 1920 επί χάρτου την Τουρκία, ουδέποτε εφαρμόστηκε και οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή. Επειδή όμως κι αυτή η Συνθήκη τού φαίνεται ανεπαρκής, διεκδικεί και την Κωνσταντινούπολη, που «κατά λάθος» δεν μας δόθηκε το 1920.
Στο πλαίσιο του ίδιου οράματος, ο κ. Λυγερός δηλώνει «στρατηγικός σύμβουλος» της «εξόριστης κυβέρνησης της Δυτικής Αρμενίας», μιας οντότητας-φάντασμα που έχει «εκλεγεί» διαδικτυακά και «διεκδικεί» τη μισή Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων όλου του τουρκικού Κουρδιστάν αλλά και της «ημέτερης» Τραπεζούντας! Για ευνόητος λόγους, λιγότερο προβεβλημένη είναι μια άλλη πτυχή της συγγραφικής δραστηριότητάς του: η προβολή της «ουκρανικής γενοκτονίας» από τους Σοβιετικούς κομμουνιστές τη δεκαετία του 1930, όπως ακριβώς ισχυρίζεται το σημερινό ακροδεξιό καθεστώς του Κιέβου.
Το όραμα όχι μόνο μιας νέας Συνθήκης των Σεβρών, αλλά και της αποδόμησης ενός ακόμη εχθρικού «ψευτοέθνους», διακατέχει και τον στρατηγό Φράγκο. Το κυριότερο πνευματικό δημιούργημά του, το βιβλίο «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;» (2012), διαπερνάται από την κεντρική ιδέα ότι στη σημερινή Τουρκία ζουν «εκατομμύρια κρυπτοχριστιανών και, γιατί όχι, Ελλήνων», η «αφύπνιση» των οποίων στο προσεχές μέλλον θα λειτουργήσει ως «πρόκληση» για την Ελλάδα, ώστε ν’ αναβιώσει τη Μεγάλη Ιδέα (δίχως την οποία «δεν μπορούμε να υπάρξουμε») και ν’ ανακτήσει τον «ζωτικό χώρο της πατρίδας μας», τη Μικρά Ασία. Μέχρι τότε, το όνομα της Μακεδονίας προσφέρεται ως ένα μάλλον βολικό εφαλτήριο.
«Τον τέλειο και θείο τραχανά…»
Από την εποχή του «Ιτε Παίδες Ελλήνων» και του Ρήγα Βελεστινλή, η αγωνιστική ποίηση αποτελούσε δομικό συστατικό στοιχείο κάθε πατριωτικής έξαρσης σε τούτο τον τόπο. Η κινητοποίηση των ημερών μας για το Μακεδονικό δεν θα μπορούσε, ως εκ τούτου, παρά να προβάλει τη δική της πνευματική δημιουργία σ’ αυτό το πεδίο. Χαρακτηριστικό δείγμα, οι ποιητικές εμπνεύσεις του «στρατηγικού συμβούλου» Νίκου Λυγερού, ενός από τους πέντε ομιλητές στο χθεσινό συλλαλητήριο, που αυτοδιαφημίζεται σαν «ο Ελληνας με τον υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης».
Αντιγράφουμε από το ποίημά του «Σημαία»:
«Κοιτάζω την Ακρόπολη και βλέπω μια σημαία
ηλιόλουστη, κυανόλευκη, που κυματίζει ωραία».
Στρατηγικότερες -και πάντα επίκαιρες- διαπιστώσεις κάνει ο ίδιος στη «Θυσία»:
«Ο θρήνος γίνεται θρύλος μόνο με τη θρησκεία
κι ο Ελληνας ελληνισμός μόνο με τη θυσία»
Πολύτιμα διδάγματα για τη συγκυρία αντλούμε, τέλος, από το ποίημα «Σύνθεση». Υπενθυμίζουμε πως ο κ. Λυγερός γεννήθηκε στον Βόλο:
«Ο πανέμορφος νέος στο Πήλιο αναθρεμμένος
γίνεται πολυμήχανος αν είναι αναγκασμένος
γιατί ο αξιωματικός μονόχρωμος βαδίζει
ενώ ο Δούρειος Ιππος πολύχρωμος κερδίζει»
Αλλά και η International Hellenic Association, συνδιοργανώτρια της συλλογής υπογραφών κατά της σύνθετης ονομασίας, θεωρεί την ποιητική προσφορά των μελών της κομβικό στοιχείο του εθνικού της έργου· ως τέτοιο τη διαφημίζουν οι επίσημοι «Ετήσιοι απολογισμοί» της που είναι αναρτημένοι στο διαδίκτυο. Ο πιο πρόσφατος την ιεραρχεί μάλιστα στην τρίτη θέση, σε σύνολο δέκα τομέων δράσης της οργάνωσης. Από τις αναρτημένες δημιουργίες, παρουσιάζουμε δειγματοληπτικά δύο στροφές. Η πρώτη, από το ποίημα «Μεταπολίτευση» του 2015:
«Πράγμα καλό πολύ και τιμημένο,
Ελευθερίας το ποτό το θείο
μα καταντά φαρμάκι, αν περάσει
τα όρια του λελογισμένου μέτρου»
Η δεύτερη στροφή προέρχεται από το πρόσφατο «Ορθοδοξία» (2017):
«Ελλήνων Δωδεκάθεο παρείδε,
και των Εβραίων μονιά Γιεχωβά,
Τριάδας ομοούσιας θα τρίψει
τον τέλειο και θείο τραχανά!»
Φως φανάρι πως οι επίβουλοι Σκοπιανοί τη βγάζουν-δεν τη βγάζουν…
Πηγή: efsyn.gr
