Εδώ και δέκα χρόνια το ελληνικό κεφάλαιο, με ναυαρχίδα τις τράπεζες, μας έχει καταστρέψει τη ζωή. Κι όταν λέμε ότι μας έχει καταστρέψει τη ζωή, λέμε ότι βρεθήκαμε να περνάμε τη μέρα μ’ ένα κουλούρι (αγνώριστος έγινα) και να βρωμάνε πόλεις ολόκληρες από τις σαμπρέλες που έκαιγε ο κόσμος για να ζεσταθεί.
Άμα δε, βαρέσουμε κάνα προσκλητήριο, η μισή γενιά μας είναι κάπου μετανάστες.
Έρχονται λοιπόν τώρα και μας λένε να κάνουμε όλοι μαζί Εθνική Αντίσταση! «Αντεπίθεση-Εθνική Αντίσταση» φωνάζανε επευφημούμενα τα τάγματα των φονιάδων στη Θεσσαλονίκη, οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών και των βασανιστών της Χούντας. Για ποιο πράγμα λοιπόν εθνική συμφιλίωση και εθνική αντίσταση;
Για να αποφασίζει ο λαός; Για να βρούμε καμιά δουλειά; Μήπως για τη γη και το ύδωρ που πήρανε οι πολυεθνικές; Ουχί! Αυτά είναι καλώς καμωμένα. «Ναι», ψήφισε ο Φράγκος.
Για τρίχες κατσαρές λοιπόν «εθνική αντίσταση». Ναι, για για τρίχες κατσαρές, για ένα θέμα που είναι ήδη λυμένο, για ένα ψέμα, που αρκεί να κοιτάξεις τον χάρτη και να ξεστραβωθείς να γκουγκλάρεις λίγο, να καταλάβεις ότι είναι η μεγαλύτερη απάτη μετά τα δισεκατομμύρια του Σώρρα.
Εθνική Αντίσταση λοιπόν, τα ξεχνάμε όλα, πάμε από την αρχή, για τρίχες κατσαρές, αλαμπρατσέτα με τους φονιάδες της Χρυσής Αυγής και τους μπράβους που στέλνουνε στις απεργίες, αγκαλιά με τη μαφία, τους ναρκέμπορους της μεγαλύτερης εμπορικής ναυτιλίας στον κόσμο, που δεν πληρώνει φόρους, και το σκοταδιστικό παπαδαριό, που το πληρώνουμε εμείς.
Ε λοιπόν, να λέμε τα πράγματα καθαρά, όποιος σιγοντάρει αυτή την απάτη, για πέντε ψηφουλάκια, τον Γρηγορόπουλο και τον Φύσσα φτύνει, κι όλους εμάς, που αυτό είμαστε, ο Γρηγορόπουλος κι ο Φύσσας κι η ζωή που μας φάγατε.
Και θα μας βρείτε μπροστά σας. Όλοι. Και τα φασισταριά και οι σανοπώλες, δεξιοί κι «αριστεροί» και κεντρώοι και διαγώνιοι. Δεν θα περάσει ο φασισμός.
