Μια επιλογή από σωματικές ασκήσεις, συνήθειες, τελετουργίες και τρόπους προετοιμασίας που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να επανασυνδεθείτε με την εσωτερική σας δύναμη και ισορροπία καθώς αντιμετωπίζουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19.
Το κείμενο που ακολουθεί αντλεί από τις βιωμένες εμπειρίες του αγώνα, όπως επίσης και τα βιώματα της γήρανσης και της απώλειας. Βασίζεται σε όσα έχουμε μάθει από την πρακτική της “Σωματικής Εμπειρίας”- μια μορφή εναλλακτικής θεραπείας με στόχο την ανακούφιση των συμπτωμάτων της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD) και άλλων προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με ψυχικά και σωματικά τραύματα, εστιάζοντας στις αντιληπτές σωματικές αισθήσεις (ή σωματικές εμπειρίες), καθώς και μέσω της φροντίδας συνανθρώπων μας στο τέλος του κύκλου ζωής τους έως το θάνατο τους, ως νοσοκόμοι, φυσιοθεραπευτές αλλά και ως πρόσωπα που αγαπούν τους ανθρώπους σε έναν πολύ σκληρό κόσμο. Αυτό το κείμενο προέρχεται επίσης από την ανάγκη να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας σε ατομικό επίπεδο, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε την ικανότητα να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον σε αυτό το νέο αβέβαιο πλαίσιο. Κανείς δεν ξέρει πώς να συγκρατήσει ή να σταματήσει αυτήν την πανδημία – και είναι πιο εμφανές από ποτέ ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε το Κράτος. Η φροντίδα της ψυχικής και σωματικής μας υγείας μπορεί να αυξήσει την ικανότητά μας να δράσουμε μαζί.
Βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή στην οποία πρέπει να βρούμε μαζί πώς να περιηγηθούμε στη ζωή εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας. Όλοι μας βιώνουμε συλλογικό τραύμα καθώς το κύμα του COVID-19 κινείται σε όλο τον κόσμο, διαλύοντας τον βασικό ιστό της κοινωνίας. Άλλα ζωντανά όντα της Γης αναπνέουν μια βαθιά ανάσα ανακούφισης καθώς ο καπιταλισμός παραπαίει σε όλες τις χώρες. Αυτή η ιστορική στιγμή άνοιξε την ευκαιρία για νέους δρόμους αμοιβαίας σύνδεσης και αλληλοβοήθειας τόσο σε κοινωνικές όσο και σε οικονομικές πτυχές της καθημερινής μας ζωής καθώς συνεχίζουμε να βιώνουμε την αφύσικη κατάσταση των μέτρων κοινωνικής απόστασης και την ασαφή απώλεια αυτού που γνωρίζαμε ως συνηθισμένη καθημερινή ζωή.
Είναι μια παγκόσμια συλλογική ανθρώπινη εμπειρία που μας οδηγεί σε στιγμές άγχους και αβεβαιότητας καθώς προσπαθούμε να ταξιδέψουμε στη ζωή συνυπάρχοντας με αυτό τον ιό. Ταυτόχρονα, αυτή η πανδημία δεν είναι ένα ξεχωριστό, μοναδικό γεγονός. Είναι μέρος του νέου “φυσιολογικού”, της νέας “κανονικότητας” στην παρούσα παγκόσμια οικονομία. Οι ιοί θα συνεχίσουν να εξαπλώνονται όσο συνεχίζουμε να αναστατώνουμε την οικολογική ισορροπία του πλανήτη. Ωστόσο, αυτό που έχουμε περάσει μέχρι τώρα θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς συλλογικά να χτίσουμε καλύτερα την κοινωνία στην οποία πραγματικά θέλουμε να ζούμε καθώς προχωράμε στο μέλλον. Παρόλο που αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ΜΑΖΙ έχουμε την δύναμη της ελευθερίας – μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ουσιαστική ανθρώπινη ζωή στα ερείπια των ανθρώπινων κόσμων που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας.
Αυτό το κείμενο είναι μια μικρή προσπάθεια να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον στη διαδικασία αυτής της συλλογικής αναπροσαρμογής καθώς συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την επιδίωξη των ονείρων που έχουμε για αυτό τον κόσμο. Εφιστούμε τη προσοχή στη σημασία που έχει η επίτευξη μετάβασης πέρα από τις πολυδιάστατες πτυχές της θλίψης που αντιμετωπίζουμε, μαζί με μερικές προτάσεις για το πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για το άγνωστο μέλλον. Παρέχουμε αρκετές σωματικές ασκήσεις που στοχεύουν στη διευκόλυνση της ικανότητάς μας να γειωθούμε εν μέσω όλης αυτής της μελλοντικής αβεβαιότητας, ενώ ταυτόχρονα βρίσκουμε δημιουργικούς τρόπους σύνδεσης και διεύρυνσης της φαντασίας παρά την ανάγκη για αυξημένη φυσική απόσταση.
Μερικοί από εμάς βρισκόμαστε σε σοκ. Μερικοί από εμάς είναι ανήσυχοι. Όποια συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις περνάς αυτή τη στιγμή, έχουν πραγματικό νόημα. Ο καθένας από εμάς, με τον δικό του τρόπο, υφίσταται αυτό που είναι γνωστό ως “ασαφής απώλεια”. Η συλλογική εμπειρία του COVID-19 ξεκίνησε χωρίς ούτως ή άλλως να υπάρχει κάποια ιδιαίτερη σιγουριά ή αίσθηση ασφάλειας στις προ-πανδημικές ζωές μας. Πολύ περισσότερο τώρα, κανείς από εμάς δεν μπορεί να έχει μια σαφή κατανόηση του τι σημαίνει τελικά όλο αυτό που συμβαίνει για την καθημερινή μας ζωή. Δεν ξέρουμε πώς θα κερδίσουμε χρήματα στο μέλλον. Η γενική συνθήκη αναπάντεχης απώλειας μπορεί να κατακλύσει τις ικανότητες που έχουμε για να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις, καθιστώντας την κανονική μας λειτουργία εξαιρετικά δύσκολη. Πρέπει να βρούμε νέους τρόπους για να δομήσουμε τη ζωή μας. Αυτό μπορεί να μας προξενήσει ανησυχία, ίσως να περιπλέξει ή να καθυστερήσει τη διαδικασία αντιμετώπισης της ξαφνικής απώλειας και τη προσαρμογή μας στις αλλαγές. Επιπλέον, πολλοί από εμάς βιώνουμε την αναμενόμενη θλίψη για την επικείμενη απώλεια αγαπημένων προσώπων λόγω της πανδημίας ή με αφορμή αυτήν. Δεν είμαστε οι μόνοι που νιώθουμε έτσι και κανένας μας δεν πρέπει να είναι μόνος του σε αυτό.
Λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο ανθρώπινος κύκλος αντιμετώπισης των απειλών, ως άνθρωποι, δυσκολευόμαστε να προσανατολιστούμε και να καταλάβουμε ποια είναι ακριβώς η απειλή που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή μιας και το μέλλον μας φαίνεται τόσο αβέβαιο και άγνωστο. Είμαστε υπερβολικά επικεντρωμένοι στα τηλέφωνα και τις οθόνες μας, αναζητώντας πληροφορίες και σύνδεση για να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τί συμβαίνει και να διευθετήσουμε τα αισθήματα μας- για να μας βοηθήσουν να αποκτήσουμε μια αίσθηση αυτοέλεγχου και να φανταστούμε μια πορεία προς τα εμπρός. Ωστόσο, αυτό δεν ηρεμεί το νευρικό μας σύστημα. Η βάση του εγκεφάλου μας, που ελέγχει το νευρικό μας σύστημα έχει σχεδιαστεί ώστε όταν εντοπίζει μια απειλή, συνήθως να σαρώνει πρώτα την περιοχή μακριά γύρω μας ή πέρα στο πιθανό μέλλον, προτού εξετάσει το κοντινό μας περιβάλλον. Στην περίπτωση μας όμως, τα νευρικά μας συστήματα τείνουν να παραμένουν σε συνεχή αυξημένη κατάσταση εγρήγορσης επειδή το κοντινό μας περιβάλλον μας κατακλύζει διαρκώς με δέσμες απειλητικών πληροφοριών, εν δυνάμει κινδύνων και ταχέως μεταβαλλόμενων, αντικρουόμενων ειδήσεων.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι βαθιά διασυνδεδεμένο με το νευρικό μας σύστημα και τα επίπεδα άγχους μέσα μας επηρεάζουν και τα δύο. Συγκεκριμένα, οι εκτεταμένες περίοδοι εγκλεισμού επιβαρύνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Ελπίζουμε ότι μερικά από αυτά τα εργαλεία μπορούν να σας βοηθήσουν να ρυθμίσετε το νευρικό σας σύστημα, καθώς και να συμβάλουν προς την ενεργοποίηση και κινητοποίηση που πολλοί από εμάς επιδιώκουμε.
Η κοινωνική απομόνωση είναι ένας παράγοντας, που θέτει σε κίνδυνο την ψυχική και σωματική μας υγεία. Σε αυτό το νέο πλαίσιο, είναι πολύ σημαντικό να κατευθύνουμε συνειδητά την πρόθεση μας στο να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους. Η χρήση οθονών και συνομιλιών βίντεο μπορεί να προκαλέσει υπερβολική πίεση στο τρόπο με το οποίο δομούμε τη συμπεριφορά και τις συσχετίσεις μας. Πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια να ωθήσουμε τον εαυτό μας να παρατηρήσει την έκφραση του προσώπου του άλλου, να κάνουμε επαφές με τους άλλους με τα μάτια μας και ρυθμίζοντας, συντονίζοντας τους τόνους της φωνής μας μαζί τους. Πρέπει να μπορούμε να φανταστούμε παράθυρα εκεί που υπάρχουν τοίχοι. Είναι σημαντικό ο καθένας μας να αντισταθεί στην κυρίαρχη τάση που θέλει να επιβάλλει ως κάτι φυσιολογικό το φόβο για τον “άλλο”, για το “ξένο”, τον “άγνωστο”, το φόβο που έχουμε ο ένας για τον άλλον και που ήδη βιώνουμε τόσο πολύ σε αυτήν την εξατομικευμένη και αποξενωμένη κοινωνία. Η εφαρμογή αυτών των πρακτικών μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε αλληλεπιδράσεις που να διακατέχονται από φόβο ή να παράγουν φόβο στους φίλους μας και τους “ξένους”.
Συγκατάθεση
Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μειώσουμε το άγχος και τις βλάβες για τον εαυτό μας και ο ένας για τον άλλον είναι να εξασκήσουμε μια καλή συνθήκη συγκατάθεσης όταν αλληλεπιδρούμε με τους άλλους. Για παράδειγμα, αφιερώστε χρόνο για να καταλάβετε ποιά θέλετε να είναι τα προσωπικά σας όρια όταν αλληλεπιδράτε με άλλους. Πρέπει να είστε ενάμιση μέτρο ή περισσότερο από τους ανθρώπους; Χρειάζεστε να φορούν μάσκες εάν θέλουν να σας μιλήσουν; Νιώθεις άνετα να καθίσεις δίπλα σε κάποιον; Είναι αποδεκτό το άγγιγμα των ποδιών; Εάν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;
Ρωτήστε τον εαυτό σας ερωτήσεις όπως αυτές και γνωστοποιήστε τα συναισθήματά σας σε άλλους. Αυτό θα βοηθήσει αποτρέποντας τους ανθρώπους να περάσουν κατά λάθος ένα όριο που δεν γνώριζαν ότι είχατε. Μπορεί επίσης να συμβάλει στη μείωση του είδους αυτο-αστυνόμευσης που κάποιες φορές συμβαίνει όταν οι άνθρωποι αισθάνονται φοβισμένοι και αβέβαιοι, επιτρέποντας σε όλους τους εμπλεκόμενους να μπορούν να νιώθουν εμπιστοσύνη ότι όλοι γύρω τους έχουν κατά νου τα όρια και τις ανάγκες τους.
Άσκηση: Αγκάλιασε το σώμα σου
Το να αγκαλιάζουμε το σώμα μας είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, ειδικά αυτή τη στιγμή όταν έχουμε λιγότερη φυσική επαφή. Οι αντιδράσεις στο άγχος και στο κλείσιμο μπορούν να επηρεάσουν την πέψη μας. Κάνοντας έναν χαμηλό μακρόσυρτο ήχο «vu» ενθαρρύνουμε το νευρικό μας σύστημα να μετατοπιστεί προς μια πιο ισορροπημένη κατάσταση, φέρνοντας μια αίσθηση συνοχής στα όργανα και το σώμα μας. Αυτός ο συγκεκριμένος ήχος προέρχεται από το κάτω μέρος του κορμού του σώματός μας. Όταν εστιάζουμε την προσοχή μας στην αίσθηση του ήχου καθώς προέρχεται από κάτω από το διάφραγμα μας, μας βοηθά να νιώσουμε μια αίσθηση επαναρίθμησης της αναπνοής και των αισθήσεων μας.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ μιας αναγκαστικής αναπνοής και μιας που προκύπτει αυθόρμητα. Αντί να παίρνετε μια σκόπιμη βαθιά αναπνοή, αφήστε τον εαυτό σας να κάνει μια πλήρη εκπνοή και, όπως το κάνετε, παρατηρήστε την ποιότητα της ηρεμίας καθώς το σώμα σας έρχεται σε ισορροπία.
Προσπαθήστε να προσέχετε καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας σας για να παρατηρήσετε όταν αναπνέετε μια βαθιά ανάσα, έναν αναστεναγμό. Αυτή η αργή, ηχητική εκπνοή είναι μια καθημερινή εμπειρία επαναφοράς του σώματος και του νου. Αναστενάζουμε αυθόρμητα πολλές φορές τη μέρα καθώς το νευρικό μας σύστημα ρυθμίζεται και επαναρυθμίζεται.
Τοποθετήστε το δεξί σας χέρι κάτω από την αριστερή μασχάλη, κοντά στην καρδιά σας. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το αριστερό σας χέρι στον δεξιό σας ώμο. Παρατηρήστε τη ζεστασιά του σώματός σας. Ανακαλέστε μια αίσθηση ανασυγκρότησης. Δώστε προσοχή για να δείτε αν αισθάνεστε μια αίσθηση ανακούφισης να φανερώνεται στο στήθος σας, εάν έχετε έναν αυθόρμητο βαθύτερο αναστεναγμό ή μια φυσική σύντομη ανάσα. Στη συνέχεια, όταν είστε έτοιμοι, εισπνεύστε αργά και, όταν εκπνέετε, αφήστε όλος τον αέρα να βγει έξω σιγά-σιγά με έναν ήχο «vu», όπως αυτός του χαμηλού βαρύτονου φαγκότο. Επαναλάβετε αυτό τρεις φορές αργά. Φανταστείτε τον εγκέφαλό σας να κινείται προς τα κάτω στη λεκάνη σας, σαν ένα παγάκι να λιώνει, να ρέει προς τα κάτω για να βοηθήσει στη ρύθμιση του νευρικού σας συστήματος. Και τέλος, απλώς να είστε περίεργοι για αυτό που παρατηρείτε. Έχει αλλάξει κάτι; Είναι η εστίαση σας, η προσοχή σας πιο ζωντανή;
Άσκηση: Επέκταση του βλέμματός
Στη σύγχρονη κατάστασή μας, και ειδικά με την ξαφνική ανάγκη να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον διατηρώντας σωματικές αποστάσεις, περνάμε πολύ χρόνο στην εστιασμένη όραση, μια κατάσταση στην οποία μετακινούμε την εστιασμένη προσοχή μας από το ένα αντικείμενο στο άλλο. Είναι χρήσιμο να επεκτείνουμε την περιφερειακή μας επίγνωση και να αποκτήσουμε μια μεγαλύτερη αίσθηση φυσικής προοπτικής καθώς προσαρμοζόμαστε όλοι ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε. Το να κοιτάζουμε τις οθόνες ή ακόμα και το έντυπο υλικό, είναι μια αρκετά πρόσφατη ανθρώπινη εφεύρεση. Πριν από την εκβιομηχάνιση, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν ξόδευε τόσο πολύ χρόνο κοιτάζοντας τα πράγματα από τόσο κοντά. Εξελιχτήκαμε σαν είδος στη σαβάνα. Η ανθρώπινη εξέλιξη μας έφερε έξω από τα δάση για να σταθούμε όρθιοι. Είναι καλό για το σύστημά μας να μπορούμε να αγναντεύουμε σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμη και μέσα στο αστικό τοπίο. Η εστίαση στο σημείο της πιο απομακρυσμένης δυνατής οπτικής επαφής, μας δίνει μια πιο χαλαρή και εκτεταμένη συνείδηση, διατηρώντας παράλληλα μια αίσθηση συνειδητοποίησης. Ο στόχος είναι να εισαγάγετε μια κατάσταση χαλαρής εγρήγορσης με την οποία μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε ένα ευρύ φάσμα αντιδράσεων σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή.
Για να ξεκινήσετε, αφήστε τα μάτια σας να πάνε εκεί που θέλουν να πάνε. Αφήστε τα μάτια σας να περιπλανηθούν αργά. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να το κάνετε αυτό. Να είστε περίεργοι για αυτό που παρατηρείτε. Στη συνέχεια, αρχίστε να ψάχνετε για αυτό που μπορείτε να δείτε, τι είναι και πως είναι το πιο μακρινό σημείο απέναντί σας. Κοιτάξτε γύρω σας. Μπορεί να χρειαστεί λίγη προσπάθεια για να προσαρμοστεί η όραση στο να κοιτά μακριά στο βάθος, αλλά χρειάζεται λίγο να παίξεις με αυτό. Ποιο είναι το πιο απομακρυσμένο πράγμα που μπορείτε να δείτε τώρα; Καθώς βρίσκετε αυτό το αντικείμενο, παρατηρήστε πώς μαλακώνουν τα μάτια σας, πώς χαλαρώνουν οι μύες στο πρόσωπό σας. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι εισπνέετε φυσικά ή εκπνέετε πιο βαθιά.
Στη συνέχεια, επεκτείνετε αργά τα χέρια μπροστά σας και μετακινήστε τα προς τα έξω στις άκρες αυτού που βρίσκεται ακριβώς στην περιφερειακή σας όψη. Μόλις βρείτε αυτό το σημείο, γυρίστε τις παλάμες σας και κουνήστε αργά τα δάχτυλά σας. Καθώς βρίσκετε ξανά αυτό το αντικείμενο στο σημείο μακριά από εσάς, παρατηρήστε τα μάτια σας μαλακά. Αφήστε τα μάτια σας να ξεκουραστούν ώστε να αποκτήσετε μια βαθύτερη αίσθηση εστίασης. Παρατηρήστε πώς μπορείτε να κρατήσετε χαλαρή την όραση σας και ταυτόχρονα να δώσετε προσοχή στην κίνηση των δακτύλων σας. Σε αυτό το σημείο, είστε σε ισορροπία με μια χαλαρή εγρήγορση, έτοιμοι να απαντήσετε σε απειλές, όμως από μια θέση υποκείμενης κατάστασης ηρεμίας.
Άσκηση: Προσοχή στο πρόσωπο
Είναι σημαντικό να δημιουργήσετε χώρο για να εκφράσετε συναισθήματα διέγερσης, οργής και θλίψης. Ο στόχος αυτής της άσκησης είναι να νομιμοποιήσει και να τείνει σε αυτά τα συναισθήματα, δίνοντάς τους άδεια και εκφραστική απελευθέρωση. Όταν κινούμε έντονα τους μύες του προσώπου μας, βοηθά στη εκτόνωση και ρύθμιση του νευρικού μας συστήματος Αυτό μας επιτρέπει να επικοινωνούμε καλύτερα και να “διαβάζουμε” καλύτερα τα πρόσωπα των άλλων.
Ξεκινήστε κατευθύνοντας την προσοχή σας στο πρόσωπό σας. Κινήστε και τσαλακώστε αργά τους μύες στο πρόσωπό σας μέχρι να είναι όσο το δυνατόν πιο σφιχτοί και τεντωμένοι. Κρατήστε το έτσι για λίγο και μετά αφήστε τους μυς. Μετά από μερικούς κύκλους φυσικής αναπνοής, μετακινηθείτε για να διευρύνετε και να επεκτείνετε το πρόσωπό σας προς τα έξω. Ανοίξτε το στόμα σας και τεντώστε τα μάγουλά σας. Κρατήστε το για μια στιγμή και μετά ξεκουραστείτε. Μετακινηθείτε μεταξύ αυτών των καταστάσεων αρκετές φορές.
Στη συνέχεια, όταν είστε έτοιμοι, επικεντρωθείτε σε τυχόν συναισθήματα που θέλουν προσοχή και κίνηση. Ξεκινήστε και πάλι να “τσαλακώνετε” το πρόσωπό σας, φέρνοντας τη προσοχή σας στα μάτια και τη μύτη σας. Κινήστε τους μυς τους προσώπου τσαλακώνοντας τις εκφράσεις σας, αφήνοντας τον θυμό να γνωρίζει ότι είναι αποδεκτό να βρίκεται εκεί. Μπορεί να εκφράσετε έναν αυθόρμητο αναστεναγμό. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε τα μάτια σας για να τα κατευθύνετε σε ένα έντονο, επίμονο και οργισμένο βλέμμα. Σφίξτε τα δόντια. Επιτρέψτε σε κάθε είδος γρυλίσματος ή ήχου που αισθάνεστε μέσα σας να βγει ανεμπόδιστο από το στόμα σας. Όταν είστε έτοιμοι, αφήστε το πρόσωπό σας να επιστρέψει σε ουδέτερη κατάσταση, αφήνοντας τα μάτια σας να μαλακώσουν. Επαναλάβετε μερικές φορές, εάν χρειάζεται.
Άσκηση: Προοδευτική εξισορρόπηση
Το σώμα μας μπορεί να κολλήσει σε συνήθη μοτίβα στα οποία ορισμένες περιοχές είναι πολύ σφιχτές ή τεταμένες, ενώ άλλες περιοχές μπορεί να απουσιάζουν εντελώς από την επίγνωσή μας. Για να αλλάξουμε αυτές τις καταστάσεις, πρέπει να τις γνωρίζουμε. Ένας εξαιρετικός τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι να δημιουργήσετε και να απελευθερώσετε την ένταση σκόπιμα. Αυτή η άσκηση δίνει προσοχή σε αυτό που συνήθως κάνουν τα νεύρα σας ασυνείδητα, επιτρέποντάς σας να αρχίσετε να αλλάζετε αυτά τα μοτίβα.
Από όρθια θέση, με τα μάτια κλειστά αν αυτό είναι άνετο για εσάς, αρχίστε να τεντώνετε μια περιοχή του σώματός σας και μετά μια άλλη, επιτρέποντας στον εαυτό σας να αναπνέει. Για κάθε μέρος του σώματός σας, μετρήστε αργά έως οκτώ ενώ κρατάτε την ένταση δυναμικά. Στη συνέχεια, απελευθερώστε αργά την ένταση καθώς εκπνέετε, φανταζόμενοι ότι αυτό το μέρος του σώματός σας επεκτείνεται ή καταλαμβάνει περισσότερο χώρο, σαν να αναπτύσσονται όλα τα κύτταρα που το αποτελούν. Μετά την επόμενη αναπνοή, εκπνεύστε πολύ αργά και επαναλάβετε για 8 φορές, φανταστείτε ότι αυτό το μέρος του σώματός σας χαλαρώνει – λιώνει σαν βούτυρο. Περάστε τη διαδικασία τεντώματος και χαλάρωσης κάθε περιοχής δύο φορές. Φροντίστε να επιτρέψετε μερικούς φυσικούς κύκλους αναπνοής μεταξύ των δύο καταστάσεων.
Ξεκινήστε τεντώνοντας το λαιμό και τους ώμους σας. Πολλοί από εμάς κρατούν ένταση στο λαιμό μας, μερικές φορές διατηρώντας τον άκαμπτο ως συνέπεια της προσπάθειας ελέγχου των καταστάσεων. Ο λαιμός είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να κερδίσετε εύκολα κάποια χαλάρωση. Αφού το κάνετε αυτό δύο φορές, ξεκουραστείτε μια στιγμή. Δεύτερον, τεντώστε τους ώμους, τα χέρια και τις παλάμες σας, σαν να ετοιμάζεστε να πολεμήσετε. Παρατηρήστε τους μυς σας και τυχόν αισθήσεις δύναμης στο σώμα σας τώρα. Η αίσθηση των χεριών σας μπορεί να σας δώσει μια αίσθηση του χώρου που μπορείτε να καταλάβετε. Τρίτον, τεντώστε τους μυς του στομάχου σας. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται έναν τεταμένο κόμπο στις άνω κοιλιακές περιοχές τους που συνδέονται με το άγχος, ενώ άλλοι αισθάνονται κενό ή έλλειψη εκεί. Η εστίαση στην αίσθηση της κοιλιάς σας μπορεί να είναι ένα βήμα προς την αποκατάσταση μιας εμπειρίας βάθους και μιας αίσθησης ηρεμίας στην απλή μας ύπαρξη. Τέλος, τεντώστε τα πόδια και τα πατούσες σας. Πολλοί από εμάς νιώθουμε χωρισμένοι από τα πόδια μας. Η αποκατάσταση της συνειδητοποίησής σας για αυτά τα μέρη του σώματος μπορεί να είναι ένα βήμα προς την αίσθηση της δύναμής σας, να σταθείτε εκεί που βρισκόσαστε ανακαλύπτοντας της δύναμής σας, φορτίζοντας την ισχύ σας ή φεύγοντας γρήγορα, αν χρειαστεί.
Μετά από όλο αυτό το τέντωμα και τη χαλάρωση, κάντε μια επιπλέον κίνηση αιώρησης για να απαλλαγείτε από τυχόν υπερβολική ένταση. Σταθείτε και γυρίστε το πάνω μέρος του σώματός σας από τη μία πλευρά στην άλλη, σαν να κοιτάζετε πρώτα πάνω από το δεξί ώμο σας και μετά από τον αριστερό σας, περιστρέφοντας απαλά ολόκληρο το πάνω μέρος του σώματος σας κατά τη διαδικασία. Αφήστε τα χέρια σας να κρέμονται χαλαρά, ακολουθώντας την κίνηση, ώστε να αιωρούνται μπροστά σας και στη συνέχεια να χτυπάτε απαλά στις πλευρές σας στο τέλος κάθε στροφής. Μπορείτε να χαλαρώσετε λίγο τα γόνατά σας, αφήνοντας τους γοφούς σας να ενταχθούν στην κίνηση περιστροφής. Νιώστε την απαλή στροφή της σπονδυλικής σας στήλης καθώς κινείστε. Κάντε το για ένα ή δύο λεπτά.
Προετοιμασία για κάθε πιθανότητα
Αυτή η πανδημία μας υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε ποτέ σίγουροι για το τι πρόκειται να συμβεί. Καθώς όμως αντιμετωπίζουμε αυτή την αβεβαιότητα, οι συνειδητές μας προσπάθειες προς αυτή τη κατεύθυνση μας προσφέρουν μια αίσθηση εσωτερικής δύναμης για να αντιμετωπίσουμε και όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αφορούν τη ζωή μας. Ακόμα κι αν οι προετοιμασίες για την αντιμετώπιση του αναπάντεχου που θα κάνουμε δεν χρησιμοποιηθούν τελικά για χρόνια ή δεκαετίες, μπορεί να αισθανθούμε πιο γειωμένοι και σίγουροι για τον εαυτό μας όταν τις έχουμε κάνει.
Αντιμετώπιση της απώλειας
Οι τρόποι με τους οποίους η πανδημία και η κοινωνική κρίση ανέτρεψαν τη ζωή μας έχουν ήδη δημιουργήσει μια οδυνηρή αίσθηση απώλειας για πολλούς από εμάς. Είτε ασχολείστε με τις αλλαγές που επήλθαν στη ζωή σας είτε θρηνείτε την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μπορεί να σας βοηθήσει να χρησιμοποιήσετε μια μορφή τελετουργίας για να δομήσετε τη σχέση σας με αυτά τα συναισθήματα.
Ακολουθούν μερικές ιδέες για τη δημιουργία μιας τελετουργίας γύρω από την απώλεια:
Ανάψτε και κάψτε κεριά σε μια προγραμματισμένη ώρα.
Διαβάστε δυνατά ποιήματα. Καταγράψτε τα ή ηχογραφήστε τα για να μπορείτε να τα αποστείλετε σε αγαπημένα σας πρόσωπα.
Δημιουργήστε φιλόξενα σημεία συνεύρεσης και μοιραστείτε ιστορίες. Μπορείτε να το κάνετε αυτό διατηρώντας παράλληλα μια ασφαλή απόσταση μεταξύ σας και φορώντας μάσκες.
Επιλέξτε αντικείμενα με τα οποία μπορείτε να δημιουργήσετε έναν βωμό για ανάμνηση ή εκστατική μετάβαση, έτσι ώστε άνθρωποι να μπορούν να συγκεντρώνονται εκεί και να εκφράζουν τα αισθήματα και τις σκέψεις τους ατομικά ή ομαδικά.
Αναπτύξτε ένα τελετουργικό μνημόσυνο για να τιμήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο, όπως να μαζέψετε ένα μπουκέτο λουλούδια, να μνημονεύετε το νεκρό σε ειδικές μέρες ή όποτε νιώθετε την ανάγκη.
Μπορείτε επίσης, να ασκήσετε κάποιο είδος τελετουργικού σε ατομικό επίπεδο. Αυτό μπορεί να σας δώσει μια αίσθηση αυτοέλεγχου σε περιόδους που κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να διατηρηθεί διαφορετικά. Μπορεί να σας βοηθήσει να αισθανθείτε πιο γειωμένοι αν εστιάσετε στη φροντίδα όσων είναι κοντά σας ή κάποιων πραγμάτων που σας επηρεάζουν άμεσα, όπως για παράδειγμα η δομή της ημέρας σας, η σειρά με την οποία κάνετε ορισμένα πράγματα ή η φροντίδα του προσωπικού σας χώρου.
Πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε μια δραματική αύξηση του χρόνου που περνάμε στο σπίτι με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Αυτό καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό το να προσπαθούμε να μην τους φέρνουμε συνεχώς αντιμέτωπους με τις αρνητικές μας συμπεριφορές ή τα δύσκολα διαχειρίσιμα συναισθήματα μας. Εστιάζοντας σε ένα δικό μας ατομικό, επαναλαμβανόμενο τελετουργικό προσφέρουμε στους εαυτούς μας δημιουργικούς και συνειδητοποιημένους τρόπους ώστε να επιτύχουμε τον αυτοέλεγχο. Κάτι τέτοιο μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε να συγκρουστούμε με τα κοντινά μας πρόσωπα ή να βλάψουμε τους γύρω μας.
Εργαλεία για το τέλος της ζωής
Ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορούμε να προσφέρουμε ο ένας στον άλλο είναι να δώσουμε προτεραιότητα στις δύσκολες συνομιλίες που είναι απαραίτητες για να προετοιμαστούμε για το άγνωστο. Σας ενθαρρύνουμε να μιλήσετε με τους φίλους και την οικογένειά σας για το τι θα θέλατε σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας. Αυτός είναι ένας τρόπος για να αυξήσετε την αυτοδιάθεση και την αυτονομία σας ακόμη και στο χειρότερο πιθανό σενάριο. Γράψτε τι θέλετε να κάνουν οι σύντροφοί σας εάν είστε άρρωστοι ή πεθαίνετε και τι θέλετε να κάνουν μετά το θάνατό σας. Εδώ, προσφέρουμε μερικές από τις υλικοτεχνικές πτυχές του πώς να το κάνουμε. Να είστε τόσο συγκεκριμένοι όσο νομίζετε ότι μπορείτε. Μπορεί να είναι μια τεράστια ανακούφιση για τους φίλους και την οικογένειά σας να μην χρειάζεται να λαμβάνουν τόσο σημαντικές αποφάσεις για εσάς σε μια κατάσταση στην οποία δεν θα μπορείτε να τις λάβετε οι ίδιοι για τον εαυτό σας. Η προετοιμασία με αυτόν τον τρόπο εμποδίζει το είδος της δεύτερης εικασίας που μπορεί να συμβεί ακόμη και σε όσους γνωρίζουν καλύτερα τις επιθυμίες σας. Δεν είστε ποτέ πολύ νέοι ή πολύ ηλικιωμένοι για να ακολουθήσετε αυτά τα βήματα.
Το να σκεφτούμε και να συζητήσουμε αυτά τα πράγματα μπορεί να είναι ένας σημαντικός τρόπος προετοιμασίας για το άγνωστο και ένας πολύ κατάλληλος τρόπος για να φροντίσουμε τον εαυτό μας, καθώς και αυτούς που αγαπάμε.
Τι είναι μια εκ των προτέρων οδηγία- μια “Ζωντανή Διαθήκη”;
Μια προγενέστερη οδηγία, επίσης γνωστή και ως “ζωντανή διαθήκη”, είναι ένα νομικό έγγραφο για το συγκεκριμένο κράτος που δηλώνει τις επιθυμίες σας για υγειονομική περίθαλψη σε περίπτωση που δεν θα είστε σε θέση να λάβετε εσείς ο ίδιος αυτές τις αποφάσεις. Μπορεί να περιγράψει τί είδους ιατρική παρέμβαση θέλετε ή δεν θέλετε – για παράδειγμα, CPR, τεχνητή διατροφή και ενυδάτωση, διασωλήνωση ή χειρουργική επέμβαση. Αν και οι φόρμες ποικίλλουν από κατάσταση σε κατάσταση και από κράτος σε κράτος, μπορείτε να τις λάβετε στο διαδίκτυο ή από το γιατρό σας, εάν έχετε. Αυτό το έγγραφο μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή, αρκεί αυτό να γίνει εν γνώση σας. Πρέπει να έχει θεωρηθεί από ένα συμβολαιογράφο για να θεωρείται εφαρμόσιμο. Η διαδικασία απαιτεί να ορίσετε κάποιον ως υπεύθυνο- πληρεξούσιο της υγειονομικής σας περίθαλψης.
Τι είναι το Πληρεξούσιο Άτομο Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης (HCPOA);
Το Πληρεξούσιο Άτομο Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που επιλέγετε εσείς για να λαμβάνει όλες τις αποφάσεις περί υγειονομικής περίθαλψης σας όταν πλέον δεν είστε σε κατάσταση να το κάνετε ο ίδιος για τον εαυτό σας. Θα πρέπει να μοιραστείτε όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες με αυτό το άτομο σχετικά με το τι θέλετε για τη φροντίδα σας. Μπορείτε να δημιουργήσετε δευτερεύοντες και τριτεύοντες υπεύθυνους εκτός από το αρχικό άτομο. Εάν θέλετε αυτά τα πρόσωπα να λαμβάνουν αποφάσεις συλλογικά και οριζόντια, κάντε αυτό σαφές. Νομικά, ο κύριος υπεύθυνος θα έχει όλη τη δύναμη λήψης αποφάσεων, εκτός εάν εσείς το ορίσετε διαφορετικά. Βεβαιωθείτε ότι έχετε λάβει τη συγκατάθεσή αυτού του ατόμου προτού τον επιλέξετε για αυτό το ρόλο, καθώς είναι μια σημαντική ευθύνη για να την δώσετε σε κάποιον που μπορεί να μην αισθάνεται άνετα να λαμβάνει τέτοιου είδους αποφάσεις.
Μερικές ερωτήσεις για να αναρωτηθείτε όταν ψάχνετε ένα Πληρεξούσιο Άτομο Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης:
Μπορεί αυτό το άτομο να κάνει τη δουλειά που του ζητώ; Είναι ο τύπος του ατόμου που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο; Θα με υποστηρίξει; Πόσο άνετα παίρνει συναισθηματικές αποφάσεις υπό πίεση; Πόσο πιθανό είναι να απαντήσει στο τηλέφωνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης; Ζει κοντά μου; Μπορεί να ταξιδέψει για να φτάσει εκεί που θα βρίσκομαι; Πόσο καλά με ξέρει αυτό το άτομο; Ρώτησα αυτούς τους ανθρώπους αν θα ήθελαν να το κάνουν αυτό για μένα;
Μερικές γενικές ερωτήσεις για όταν εξετάζετε την αβεβαιότητα του μέλλοντος:
Ποια είναι τα πράγματα για τα οποία αισθάνεστε λύπη και θα μπορούσατε να τα επιλύσετε σήμερα ή βραχυπρόθεσμα;
Υπάρχουν μηνύματα ή επιστολές που θέλετε να γράψετε σε κάποιον; Πράγματα για τα οποία θέλετε να ζητήσετε συγγνώμη;
Καταγράψτε τρεις εμπειρίες που θα θέλατε να αρχίσετε να προετοιμάζετε άμεσα τώρα. Ποιούς θα θέλατε να έχετε μαζί σας;
Υπάρχουν δικά σας αντικείμενα που θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα τα πάρει ένα συγκεκριμένο άτομο όταν φύγετε από τη ζωή; Υπάρχει κάτι που θέλετε να το ξεφορτωθείτε σήμερα;
Πώς θες να μοιάζει η κηδεία σου, τί ήχο θελεις να έχει, τί γεύση, άρωμα, στήσιμο και τι αίσθηση θέλεις να αφήνει;
Αν μπορούσατε να κάνετε κάτι με το σώμα σας όταν πεθάνετε, τι θα ήταν αυτό;
Υπάρχουν ιατρικές παρεμβάσεις εντατικής επέκτασης της ζωής σας που δεν θα θέλατε να εφαρμοστούν σε εσάς για να σας κρατήσουν ζωντανούς; Τι γίνεται αν είστε ακόμα συνειδητοί και μπορείτε να επικοινωνήσετε;
______
Στην αβεβαιότητα αυτής της στιγμής, πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν είσαι μόνος- μόνη- μόνο σου. Είσαι μέρος ενός μεγαλύτερου ιστού ανθρώπινης συλλογικότητας που εκτείνεται στο χώρο και το χρόνο, απλώνεται πέρα από τα όρια του κεφαλαίου και του κρατικού ελέγχου, ακόμη και πέρα από την εμβέλεια των ιών. Ό, τι κι αν αντιμετωπίζεις, να θυμάσαι ότι όλοι εμείς που ονειρευόμαστε έναν εντελώς καινούργιο κόσμο και αγωνιζόμαστε για αυτόν βρισκόμαστε απέναντι σε αυτή την δύσκολη κατάσταση μαζί. Να φροντίζεις τον εαυτό σου. Υπάρχουν ακόμη τόσες πιθανότητες που πρέπει να εξερευνήσουμε, τόσες δυνατότητες για να ενεργήσουμε.
______________________________
ΚΕΙΜΕΝΟ: Crimethinc (USA)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Τάσος Σαγρής / Κενό Δίκτυο
