Περίπου 10.000 άνθρωποι από διάφορες συλλογικότητες συμμετείχαν στην πορεία που έλαβε χώρα στην Λευκωσία το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου. Ήταν μια από τις μαζικότερες κινητοποιήσεις που έχει δει το νησί τις τελευταίες δεκαετίες, και η μεγαλύτερη ιστορικά, με ταξικό και αντιφασιστικό πρόσημο, πολιτική ανυπακοή, με συμμετέχοντες διαφόρων ηλικιών, ακόμα και οικογένειες με παιδιά, αγνοώντας το κλίμα φόβου που είχε προσπαθήσει να επιβάλει η αστυνομία. Το κάλεσμα για τη νέα αυτή ημερομηνία είχε γίνει λίγες μέρες νωρίτερα, στον απόηχο της απρόκλητης και αδικαιολόγητης βίαιης κρατικής καταστολής της συγκέντρωσης μερικών εκατοντάδων ανθρώπων του Σαββάτου 13 Φεβρουαρίου στο πάρκο Κολοκάση της Λευκωσίας.
Τα αιτήματα της πορείας δε θα φανούν ξένα στους αναγνώστες στην Ελλάδα. Ενάντια στον αυταρχισμό και καταστολή, στην διαχείριση της πανδημίας με καταστροφικούς όρους για τις κατώτερες τάξεις, αιτήματα για προσλήψεις υγειονομικών και όχι αστυνομικών (την ώρα που η κυβέρνηση οργανώνει αποσπάσεις στρατιωτικών σε ρόλο αστυνόμευσης των πολιτών). Την ίδια στιγμή γιγαντώνεται ο αγώνας για να μπει ένα τέλος στην απαγόρευση των διαδηλώσεων, και να αποσυρθούν άμεσα οι κατηγορίες για τους συλληφθέντες της 13/2. Παράλληλα, η πάταξη της διαφθοράς, η στήριξη του πολιτισμού, η ενίσχυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, η έμπρακτη αλληλεγγύη με μέτρα στήριξης για τους εργαζόμενους/ανέργους/μετανάστες/αιτούντες άσυλο/πρόσφυγες και η επαναπροσέγγιση με την τουρκοκυπριακή κοινότητα αναχαιτίζοντας τη σταθερή πορεία προς μια οριστική διχοτόμηση, δεσπόζουν ψηλά στα αιτήματα των 2 συγκεντρώσεων.
Στις 13/2 η αστυνομία, προειδοποιώντας, απειλώντας, και προπαγανδίζοντας ότι πρόκειται για περιθωριακούς που θα κάνουν ζημιές (ή ακόμα και για ψεκασμένους) ήδη από τις προηγούμενες μέρες, ήταν στους δρόμους με πολύ ισχυρή παρουσία, έτοιμη να στείλει το μήνυμα ότι το κράτος δε θα ανεχτεί οποιαδήποτε κριτική και θα αποπειραθεί να εξαφανίσει κάθε διαφορετική αντίληψη για τα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο. Επιστρατεύοντας την αύρα «Αίαντας» και με μια βίαιη ορμή των δυνάμεων καταστολής η συγκέντρωση διαλύθηκε γρήγορα. Το αποτέλεσμα, 11 συλλήψεις και αρκετοί τραυματισμοί, με την Αναστασία (γνωστή ως NanaDama) να τραυματίζεται σοβαρά ενώ χόρευε στο πεζοδρόμιο, κινδυνεύοντας να χάσει εντελώς το μάτι της. Η διεθνής αμνηστία ζήτησε ανοιχτά να πραγματοποιηθεί έρευνα για τη χρήση βίας και να αναιρεθεί η απαγόρευση των συναθροίσεων/διαδηλώσεων.
Όλα αυτά στη σκιά του μεγαλύτερου σκανδάλου διαφθοράς που έχει αντιμετωπίσει το νησί, το λεγόμενο «Cyprus Papers», για το οποίο γνωρίζουμε μέσα από την έρευνα του Al-Jazeera που είδε το φως της δημοσιότητας στα τέλη του περασμένου έτους. Βουλευτές (από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους), δικηγόροι και αξιωματούχοι, μέσα από ένα δίκτυο, βοηθούσαν, με το αζημίωτο, να αποκτήσουν το «χρυσό» διαβατήριο της Κύπρου/ΕΕ, άτομα τα οποία σύμφωνα με τους κανόνες δεν θα γινόντουσαν αποδεκτές οι αιτήσεις τους, βρίσκοντας παραθυράκια ή παρακάμπτοντας τις δικλείδες ασφαλείας. Αυτό οδήγησε σε μεγάλες αντιδράσεις, με συγκεντρώσεις από πολίτες έξω από το κοινοβούλιο και τελικά λίγες παραιτήσεις, αλλά η εξουσία είδε τουρκικό δάκτυλο πίσω από τις αποκαλύψεις που ως “στόχο είχαν να αποσταθεροποιηθεί η κυπριακή δημοκρατία”.
Η εκτίμηση είναι ότι γνωρίζουμε μόνο την κορυφή του σκανδάλου. Στην πρακτικότητα του ζητήματος βέβαια, πέρα από την διαφθορά σε όλους τους τομείς της κρατικής οργάνωσης, εξίσου σημαντικό είναι το αντίκτυπο που είχαν όλες αυτές οι «επενδύσεις», εξαιτίας του οργασμού οικοδόμησης, στον αιγιαλό και στα όμορφα τοπία του νησιού, της λεηλασίας του κοινωνικού πλούτου και του περιβάλλοντος.
Παράλληλα, ένα ακόμα σκάνδαλο το τελευταίο διάστημα ίσως θυμίζει την ιστορία με τη σατιρική σελίδα του Γέροντα Παστίτσιου στην Ελλάδα. Η υπουργός δικαιοσύνης και δημόσιας τάξης, Έμιλυ Γιολίτη, έστειλε την αστυνομία με ένταλμα έρευνας στο σπίτι μιας γυναίκας, η οποία, σύμφωνα με την αστυνομία, διαχειρίζεται έναν κωμικό λογαριασμό που σατιρίζει την υπουργό στο Twitter. Τα όργανα αφού εισέβαλαν στο σπίτι, κατάσχεσαν τον προσωπικό υπολογιστή και το κινητό της. Η ίδια η υπουργός αναφερόμενη στην υπόθεση, υπερασπίστηκε την καταγγελία της, διότι ο σατιρικός λογαριασμός αναφέρθηκε στον πατέρα της. Η υπόθεση είναι τραγελαφική, με ένταλμα παρωδία και αντανακλά το επίπεδο της πολιτικής ζωής του τόπου.
Από τις αντιδράσεις είναι κατανοητό ότι η προεδρία και κυβέρνηση Αναστασιάδη παραπαίουν, άλλωστε ένα από τα βασικά συνθήματα της πορείας ήταν το «παραιτηθείτε». Αυτό αναδεικνύεται και στις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν μεγάλη απογοήτευση στους πολίτες. Η ανεργία/ακρίβεια/οικονομία και η διαφθορά είναι από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν, με την απογοήτευση στο πρόσωπο του Αναστασιάδη να έχει εκτοξευθεί, ίσως γιατί υπάρχουν υπόνοιες για πιθανή εμπλοκή του οι οποίες δεν έχουν ερευνηθεί ενδελεχώς. Ο αρχιεπίσκοπο Κύπρου στην κατάθεσή του στην ερευνητική επιτροπή είπε ευθαρσώς: «πρέπει να σταματήσουμε να κλέβουμε» –ανασκευάζοντας όμως αργότερα, και εξηγώντας ότι όλοι γνωρίζουν για την διαφθορά στον τόπο και ότι δεν αναφερόταν σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Τα κόμματα βλέπουν μεγάλη μείωση των ποσοστών που λάμβαναν συνήθως, με τους αναποφάσιστους να ξεπερνούν το 25% και με τις εκλογές του Μαΐου για τη βουλή των αντιπροσώπων να πλησιάζουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ε.ΛΑ.Μ (Χρυσή Αυγή της Κύπρου), το οποίο έχει στενές διασυνδέσεις με τους εγκληματίες της Χ.Α, αυτή τη στιγμή έχει 2 έδρες στην βουλή και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να περνάει το όριο του 3%. Στην πορεία της 20ης Φεβρουαρίου τα αντιφασιστικά συνθήματα δεν εξέλειπαν, με πρωτεργάτες το μπλοκ των αντιφασιστών οπαδών της «Θύρας 9» που πρωτοστάτησαν με πανό “Είναι ο Καπιταλισμός ηλίθιε” και πράσινο σφυροδρέπανο στο χρώμα της ομάδας τους.
Συγχρόνως, έρχονται όλο και περισσότερες αποκαλύψεις για το Κυπριακό #metoo, με έναν κληρικό, έναν πολιτικό και έναν προπονητή να κατονομάζονται στις τελευταίες καταγγελίες για κακοποίηση και σεξουαλική παρενόχληση και με τους φάκελους να έχουν διαβιβαστεί στον γενικό εισαγγελέα της χώρας.
Δε θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς σε όλα αυτά, δίχως να αγγίξει, έστω και επιγραμματικά, το ζήτημα της διχοτόμησης του νησιού και της άτυπης πενταμερούς που ετοιμάζεται για τον Απρίλιο. Μετά το ναυάγιο του Κρανς Μοντάνα το 2017, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Από τη μια η Βρετανία μιλάει για μια αποκεντρωμένη ομοσπονδοποίηση (loose federation), με τις βάσεις να μην αγγίζονται. Από την άλλη, η θέση της Τουρκίας είναι η λύση 2 κρατών, αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους όρους που θέτει, που συνάδει με τον ενισχυμένο ρόλο που αναζητεί η αστική της τάξη στην περιοχή. Η τουρκοκυπριακή πλευρά του νησιού, έπειτα από την εκλογή του Τατάρ (εκλεκτός του Ερντογάν) πέρυσι, διατηρεί πλέον μια πιο σκληρή στάση στο ζήτημα, προωθώντας και αυτή την οριστική λύση 2 κρατών σε περίπτωση μη συμφωνίας, ενώ συγχρόνως έχει ανοίξει τμήμα στην περιοχή Βαρώσι, κατά παράβαση ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά επιμένει στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (μέχρι πρότινος αποδεκτή από την τ/κ πλευρά), δίχως όμως να είναι ξεκάθαρη στο ζήτημα της πολιτικής ισότητας των κοινοτήτων, και ενώ διαφαίνεται το πολιτικό αδιέξοδο της αδιαλλαξίας και των επιλογών των προηγούμενων ετών, με την κανονικοποίηση της διχοτόμησης στην ε/κ πλευρά. Η Ελλάδα βλέπει μια πιθανή επίλυση ως μια καλή αρχή για τα ζητήματα της ανατολικής μεσογείου και του Αιγαίου, στηρίζοντας την ε/κ μεριά. Με τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων να εντείνεται στις δύο πλευρές του Αιγαίου, το κλίμα είναι βαρύ και οι δύο πλευρές του νησιού θα προσέλθουν στην πενταμερή έχοντας να διανύσουν ακόμα μεγαλύτερη απόσταση για να βρεθούν, αν υπάρχει θέληση να βρεθούν, κάπου στη μέση.
Παρόλα αυτά, την πορεία χαιρέτησαν συλλογικότητες, σύντροφοι και αγωνιστές από τη τ/κ πλευρά του νησιού. Αυτό που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα είναι ένα κίνημα από τα κάτω, έχοντας την ελπίδα αναζωπύρωσης της αντίστασης στον αυταρχισμό, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και στον φασισμό που αυτή γεννάει, με αρκετές αναρχικές και αριστερές συλλογικότητες να συμμετέχουν και να προτάσσουν μια διαφορετική αντιμετώπιση στα ζητήματα οργάνωσης της κοινωνίας αλλά και του κυπριακού ζητήματος, με μια αντιεξουσιαστική, διεθνιστική, αντιφασιστική, ριζοσπαστική οικολογική οπτική των πραγμάτων βασισμένη στην αλληλεγγύη.
Η καθίζηση που είχε δει το κίνημα τα τελευταία χρόνια, η οποία εν μέσω κορονοϊού εντάθηκε, φαίνεται να μένει πίσω, και οι πρώτες ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές. Ήδη υπάρχουν καλέσματα στα κοινωνικά δίκτυα για συνέχιση και εντατικοποίηση του αγώνα, για να ακουστεί το «Ως Δαμέ» παντού.
Κλείνοντας, το Κενό Δίκτυο ήταν εκεί για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στους συντρόφους αγωνιστές, στους εργάτες, ανέργους, πρόσφυγες, ντόπιους, μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ, στα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης, σε όλους αυτούς που ονειρεύονται και παλεύουν για ένα κόσμο διαφορετικό από την καπιταλιστική λαίλαπα και την οικολογική καταστροφή που μας επιφυλάσσει το κυρίαρχο σύστημα.
Στέλνουμε θερμό χαιρετισμό στους φίλους και τις φίλες μας που συνεχίζουν να αγωνίζονται για την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Ισότητα και την Ελευθερία συμμετέχοντας μαζικά στις διαδηλώσεις και τα κινήματα σε ολόκληρη την Κύπρο.
ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ!
«Σε Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία»
Κενό Δίκτυο [Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
______________
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Ως Δαμέ– https://www.facebook.com/ws.dame.1302
antifa λευkoşa – https://www.facebook.com/antifalefkosa/
Αερικό https://www.facebook.com/aerikostavounatoutroodous/
Κοινωνικό Κέντρο Kaymakkin– https://www.facebook.com/kaymakkin/
Συσπείρωση Ατάκτων https://facebook.com/syspirosi/?_rdr
Gate 9 – https://facebook.com/gate9.com.cy
