Καθώς αυτή η χώρα χάνεται όλο και περισσότερο μέσα στα παγκόσμια οικονομικά συμφέροντα, τις τεράστιες διεθνείς αγορές και τα επιχειρηματικά σχέδια απάνθρωπων μηχανισμών οι κυβερνήτες μοιάζουν περισσότερο από ποτέ σαν μαριονέτες κούφιες, κενές νοήματος, απάνθρωπες φιγούρες, υπολογιστικές μηχανές. Βαδίζουμε σχεδόν τυφλοί μέσα στον κοινωνικό λαβύρινθο καταλαβαίνοντας πλέον ότι ο καπιταλισμός παράγει και αναθρέφει ανθρωπολογικούς τύπους όντων που μόνο οι ποινικές κυρώσεις τους συγκρατούν από το να κατασπαράξουν ο ένας τον άλλον για χάρη του κέρδους.
Όση ανθρωπιά έχει απομείνει σε αυτή την χώρα σφυρηλατήθηκε με τεράστιους κόπους από γενιά σε γενιά, μέσα σε συνθήκες τρόμου και βαρβαρότητας άλλων παλαιότερων εποχών. Η ανθρωπιά αυτή δεν μας ανήκει, δεν την κατέχουμε. Η ανθρωπιά μας είναι το μόνο μας χρέος. Και οι αντοχές αυτής της ανθρωπιάς κάθε μέρα γίνονται και πιο αμφίβολες. Καθώς οι συνταξιούχοι κρύβονται πίσω από τις ελληνικές σημαίες στα φτωχικά διαμερίσματα και κοιτάζουν με μάτια γεμάτα μίσος τους «ξένους» έξω στην πλατεία, καθώς οι αστυνομικοί χτυπάνε τον κόσμο στην διαδήλωση και οι τράπεζες παράγουν πεινασμένους και άστεγους, καθώς οι δικαστές φυλακίζουνε τους χρήστες της κάνναβης και τα κορίτσια κάνουν βίζιτες μέχρι να τελειώσουν τις σπουδές τους, καθώς η ηρωίνη πουλιέται νοθευμένη στους δρόμους για λίγα ευρώ και τα νοσοκομεία κλείνουν από υποχρηματοδότηση, καθώς τα πανεπιστήμια γίνονται εκκολαπτήρια για ζόμπι και τα τηλεοπτικά παράθυρα ξερνάνε φόβους και μαζικές αυταπάτες, καθώς η νύχτα γίνεται τρομακτική στην μοναξιά της οθόνης του υπολογιστή μου και στους δρόμους της παλιάς μου γειτονιάς , στήνουν στον τοίχο ανθρώπους που περιμένουν με τα χέρια ψηλά το μεταγωγικό όχημα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης… ένα πράγμα παλεύω να μην ξεχάσω: Το μόνο που χρωστάμε σε αυτό τον κόσμο είναι η ανθρωπιά μας.
Δεν υπάρχει άλλο χρέος παρά μόνο η ανθρωπιά μας. Η κάθε γενιά έχει κάποια ρίσκα να πάρει και έχει να δώσει τις δικές της απαντήσεις στο μεγάλο διακύβευμα της εποχής της. Η γενιά μας έχει να αντιμετωπίσει την άβυσσο, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την απολυταρχία, την φτώχεια, το αν σύντομα θα πυροβολιόμαστε στους δρόμους για λίγα κέρματα. Να δώσουμε την τελευταία μεγάλη μάχη με τον φασισμό μέσα μας και στους δρόμους σε όλο τον κόσμο. Μετά από εμάς να μην χρειαστεί άλλη γενιά αντιφασίστες.
Το μόνο που χρωστάμε σε αυτό τον κόσμο είναι η ανθρωπιά μας. Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ!
________________
Τάσος Σαγρής / Κενό Δίκτυο
https://voidnetwork.gr
