ΑΝΤΙΚΟΥΛΤΟΥΡΑ & ΕΞΕΓΕΡΣΗ από το 1960 έως σήμερα ΠΛ.ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΠΑΡ. 13.06.2014 >>>> COUNTER-CULTURE & INSURRECTION from 1960 to 21st century / Exarchia sq. FR. 13.06.2014

Ο Τζορτζ Κατσιαφίκας, μαθητής του Χέρμπερτ Μαρκούζε, γράφει την ιστορία των κινημάτων βήμα-βήμα καθώς ο ίδιος συμμετέχει στα κινήματα που χαράζουν τα ίχνη τους σε κάθε εποχή. Στο πρώτο του βιβλίο «The Imagination of the New Left (A Global Analysis of 1968)»  νεαροί χίππις σε όλο τον κόσμο υπό την επήρεια L.S.D. και ινδικής κάνναβης διαβάζουν Τσέ Γκεβάρα και Γκυ Ντεμπόρ ενώ στο background ακούγεται το Sgt.Pepper Lonely Heart Club Band των Beatles. Οι Jefferson Airplane και ο John Lennon χρηματοδοτούν τους Weather Underground και οι Μαύροι Πάνθηρες οργανώνουν τις μαύρες συνοικίες σε επαναστατικό στρατό μέσα στην καρδιά της Αμερικής. Η εξέγερση απλώνεται από το Μεξικό ως το Τόκιο και από την Πολωνία ως την Κίνα. Ο πλανήτης ανατινάζετε σε ένα οργιαστικό καλειδοσκοπικό trip ψυχεδελικής σεξουαλικής απελευθέρωσης, άρνησης κάθε είδους καταναγκασμού και κάθε μορφής κυριαρχίας. Η κοινωνική και πολιτιστική επανάσταση στοχεύει ενάντια σε κάθε κυβέρνηση στον κόσμο και ευαγγελίζεται προταγματικά μιας διαρκή ουτοπία που θα πραγματώσει το νέο πνεύμα της ανθρωπότητας, ένα πνεύμα αγάπης και αδελφοσύνης, απόλυτης ισότητας και ελευθερίας. 

Μετά το ’68 γράφει το βιβλίο του «Η Ανατροπή της Πολιτικής – Ευρωπαϊκά Αυτόνομα Κοινωνικά Κινήματα και η Αποαποικιοποίηση της Καθημερινής Ζωής» (Εκδόσεις Ελευθεριακή Κουλτούρα- μετάφραση Παναγιώτης Καλαμαράς). Και δεν το γράφει ως αντικειμενικός παρατηρητής, αλλά ως ενεργός ακτιβιστής που βρέθηκε στο δρόμο δίπλα στους μαχητές.

«Αυτό το βιβλίο δεν είναι μια συνολική ιστορία των αυτόνομων κινημάτων» γράφει ο ίδιος στον πρόλογο. Δεν θα μπορούσε άλλωστε κανείς να καταγράψει τον πλούτο των ιδεών και των ενεργειών που ξεπετάχτηκαν από τις στάχτες που πυρπόλησαν το ’68 σε ένα μόνο βιβλίο. Φιλοδοξεί όμως να καταγράψει στιγμές όπου το κίνημα δείχνει τη σύνδεση των ιδεών της αυτονομίας με την καθημερινή ζωή, από τις μάχες ενάντια στην εγκατάσταση σταθμών πυρηνικής ενέργειας μέχρι τη δημιουργία της Κριστιανίας, της φημισμένης ελευθεριακής κοινότητας στην Κοπεγχάγη.

Ο Κατσιαφίκας περιγράφει την πολιτική σκέψη και τις ευφάνταστες ενέργειες των «λαϊκών κινημάτων άμεσης δράσης» σε Ιταλία, Ολλανδία, Δανία, Ελβετία και Δυτική Γερμανία. Τις συλλογικότητες που σχημάτισαν χιλιάδες ακτιβιστές, καθώς αρνούνταν να συμμετάσχουν στην πολιτική μέσω των επίσημων κομμάτων, καθώς αρνούνταν τις παλιές ιδεολογίες της κλασσικής πολιτικής σκέψης, τον μαρξισμό, τον σοσιαλισμό και τον φιλελευθερισμό.

Σε όλη την Βόρεια Ευρώπη εκδηλώνεται όλη αυτή η τερατώδης έκρηξη του χάσματος των γενεών. Τα παιδιά επαναστατούν ενάντια στους γονείς τους που λάτρεψαν και στήριξαν τον Χίτλερ και τον ναζισμό που συνεχίζει έως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 να επιδρά στον πυρήνα της ΒορειοΕυρωπαϊκής κουλτούρας και συναντά τις πρώτες αντιδράσεις με τους Πρόβος στην Ολλάνδία και μετέπειτα με τις αυτόνομες αντι-ιμπεριαλιστικές και αντιφασιστικές ομάδες στην Γερμανία.      

Ο Κατσιαφίκας πιάνει το νήμα από τους εξεγερμένους εργάτες στο Μιλάνο της δεκαετίας του ’70 για να το φτάσει ως τους Γερμανούς Αουτόνομεν και το ενωμένο πια Βερολίνο του ’90. Ιδέες και ενέργειές που συνδέονται, όπως επισημαίνει ο ίδιος, με αυτό που αργότερα ονομάστηκε κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.

Όταν στο Σιάτλ του ’99, μια ολόκληρη πόλη και μάλιστα στην καρδιά της Αυτοκρατορίας έγινε για μερόνυχτα πεδίο μάχης ανάμεσα σε διαδηλωτές και αστυνομικούς, ξύπνησαν οι μνήμες από την «επέλαση στον ουρανό» του Μάη του ’68. «Τα λαϊκά κινήματα διαθέτουν μια ευφυΐα που λίγοι θεωρητικοί μπορούν να συναγωνιστούν» σημειώνει ο Κατσιαφίκας. Γι’ αυτό και στρέφεται εκεί, στις άγνωστες δεκαετίες, για να καταγράψει την ιστορία των υπόγειων κινημάτων στις μητροπόλεις της Ευρώπης που όπλισαν θεωρητικά τον σύγχρονο στρατό των ακτιβιστών ενάντια στους ηγέτες αυτού του πλανήτη. Ως εγχειρίδιο γνώσης αλλά και ως προειδοποίηση για το απειλητικό μέλλον. «Ο κόσμος ποτέ στο παρελθόν δεν άλλαζε τόσο γρήγορα και ποτέ άλλοτε δεν καταστρέφονταν με τόση κτηνωδία» γράφει στο τέλος του προλόγου. «Η ώρα για να αποκτήσουμε τον έλεγχο της μοίρας μας πλησιάζει γρήγορα. Ας ελπίσουμε ότι θα σταθούμε στο ύψος μας όταν παρουσιαστεί αυτή η ευκαιρία».

Ο Geronimo συνεχίζει αυτή την Ιστορία μέσα από το βιβλίο του «Fire and Flames- A History of German Autonomist Movement» το οποίο αποτελεί και την μοναδική περιεκτική περιγραφή του κινήματος των Γερμανών Αυτόνομων της περιόδου από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 έως τα 90’s. Kαταλήψεις στέγης και αγώνας για την απελευθέρωση της καθημερινότητας, αγώνες ταυτότητας και άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία για την υπεράσπιση της ελευθερίας του δημόσιου χώρου, μολότοφ, κράνη και μαύρα δερμάτινα, punk, dark wave, industrial tekno, μίσος για την εξουσία και για τον συντηρητισμό της κοινωνίας, μίσος για τον Καπιταλισμό και για τον Μαρξισμό, Ψυχρός Πόλεμος, Σοβιετική δικτατορία και αμερικανικός ιμπεριαλισμός, κοινόβια και αναρχοφεμινισμός, αντάρτες πόλεων και οδοφράγματα στις φτωχικές, εγκαταλειμμένες γειτονίες και η απειλή του πυρηνικού ολέθρου σαν σκιά πάνω από τον ουρανό της πόλης και η πόλη να είναι ξανά και ξανά ο χάρτης που οδηγεί προς την πραγμάτωση της ουτοπίας…