Friday 23rd November 2007
Kolonaki Square / high commercial market
Athens/ Greece
from 10.30 morning till 9:30 evening
Noise Sound installation – performance:
Void Network
present the sound
of interminable pressure,
the sound
of a city about to collapse.
Sound:
Voltnoi,
Kinomatik,
Kernecolmode,
Furokawa
Poetry / Texts:
Sissy Doutsiou,
Anastasios Sagris,
Yiannis Raouzeos
Bρισκόμαστε στην άθλια εποχή των πιο σπουδαίων άθλων…
Η ασημαντότητα δομεί σταδιακά τη νέα κυριαρχία.
Ύπνωση , συναίνεση , αποδοχή είναι τα εργαλεία της σύγχρονης κυβερνητικής. Η κυνική απάθεια επιδικνύει την πλούσια λάμψη της , οι μεταμοντέρνοι αστοί απολαμβάνουν διανόηση και κουρνιάζουν στις ανέραστες κρυψώνες τους.
Οι ελαφροϊσκιωτοι αρτίστες έσπασαν τον σβέρκο τους πέφτοντας
στον τρόμο του κενού.
Η σκέψη πεθαίνει στα τυφλά απογεύματα της εξάντλησης των νεαρών εργαζομένων…
Βρισκόμαστε στην εποχή των σπουδαίων θαυμάτων όπου
οι άνθρωποι της επιστήμης ,
με τη βοήθεια και τις ευλογίες της κυβέρνησης , προσφέρουν δωρεάν τεχνογνωσία και πληροφορία για τον αμοιβαίο και ολοκληρωτικό αφανισμό της γης και των πολιτισμών της.
Πρόοδος!Πρόοδος και λοιπόν?
Κάντε την ένα ευανάγνωστο μυθιστόρημα αν μπορείτε ,
κάντε την ένα χάδι , ένα χαμόγελο ,
ένα δάκρυ χαράς!
Πρόοδος!Πρόοδος…ε…και Λοιπόν?
Κάντε την μια γιορτή ανοιχτή για όλους άμα μπορείτε , κάντε την έντονη κουβέντα με φίλους ως το πρωί ,
κάντε την έρωτα πριν το ξημέρωμα αν μπορείτε , κάντε την ένα κατηλημένο σχολείο , κάντε την ένα πιάτο φαί
και λευκά τραπεζομάντηλα στην άκρη του καταυλισμού των αστέγων.
Όμως μην αερολογείτε για τη ζωή και την τέχνη , μην είστε τυμβωρύχοι…
μην μας αραδιάζετε αρλούμπες για φιλοσοφία , πολιτική , κουλτούρα ,
ποπ είδωλα , ευρωπαϊκό πολιτισμό
και εθνική υπερηφάνεια…
Αφήστε καλύτερα τους ποιητές ,
τους τρελούς , τους περιπλανώμενους ταξιδευτές , τους εκστασιασμένους σχοινοβάτες να πλέξουν
το ηλεκτρισμένο νήμα μιας άγνωστης μελλοντικής αγάπης.
Δεν υπάρχει τίποτα καθαρό , τίποτα υγιές , τίποτα ελπιδοφόρο σε αυτή την εποχή των θαυμάτων –
εκτός ίσως από τον λόγο…
Και οι εξεγερμένοι θα έχουν ίσως την τελευταία λέξη…
Kείμενο : Αναστάσιος Σαγρής / Εργαστήριο Κοσμοπολιτικής Συνείδησης