Είμαι μέλος της νέας γενιάς που έζησε στην Τυνησία κάτω από την ολοκληρωτική διακυβέρνηση του προέδρου Μπεν Αλί. Στο γυμνάσιο και το κολέγιο φοβόμαστε να συζητήσουμε για την πολιτική: “Υπάρχουν πληροφοριοδότες παντού” μας λένε. Κανείς δεν τολμά να συζητήσει για τέτοια ζητήματα δημόσια: όλοι είναι καχύποπτοι. Ο γείτονας σου, ο φίλος σου, ο μανάβης σου μπορεί να είναι χαφιές του Μπεν Αλί. Θέλεις να σε αρπάξουν από το σπίτι σου και να βρεθείς εσύ ή ο πατέρας σου σε κάποιο άγνωστο μέρος στις 4 η ώρα τα ξημερώματα;
Μεγαλώνουμε με αυτόν τον φόβο της δράσης, συνεχίζουμε τις σπουδές μας και τα πάρτι μας αγνοώντας την πολιτική. Στο γυμνάσιο αρχίζουμε να μαθαίνουμε ιστορίες για τη “βασιλική” οικογένεια. Πώς η Λεϊλά (Τραμπέλσι, η σύζυγος του προέδρου) πήρε τον έλεγχο μιας βιομηχανίας, πώς απαλλοτρίωσε την περιουσία κάποιου άλλου, πώς κάνει μπίζνες με την ιταλική μαφία.
Όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει αλλά δεν υπάρχουν αντιδράσεις. Σύντομα μαθαίνουμε ότι η τηλεόραση στην Τυνησία είναι η χειρότερη που υπάρχει. Όλα έχουν να κάνουν με το μεγαλείο του προέδρου Μπεν Αλί, το έργο του οποίου συνεχώς εκθειάζεται. Δεν ζούμε, απλώς νομίζουμε ότι ζούμε. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλα πάνε καλά αφού αποτελούμε μέρος της μεσαίας τάξης, αλλά γνωρίζουμε ότι, αν τα καφενεία είναι γεμάτα όλη μέρα, είναι επειδή οι άνεργοι συζητάνε για το ποδόσφαιρο.
Τα πρώτα νυχτερινά κέντρα ανοίγουν τις πόρτες τους και βγαίνουμε για να πιούμε και να απολαύσουμε τη νυχτερινή ζωή γύρω από το Σους και το Χαμαμέτ. Εκεί ακούμε και άλλες ιστορίες για την προεδρική οικογένεια. Για το πώς ένας Τραμπέλσι έδειρε κάποιον επειδή του έκανε κέφι ή για έναν άλλο που προκάλεσε ένα τροχαίο ατύχημα και μετά επέστρεψε αμέριμνος σπίτι για να κοιμηθεί. Ανταλλάσσουμε ιστορίες ψιθυριστά, με συντομία. Είναι ο δικός μας τρόπος να εκδικηθούμε. Με το κουτσομπολιό αισθανόμαστε ότι συνωμοτούμε.
Ακόμα και οι αστυνομικοί φοβούνται. Αν τους πεις ότι συνδέεσαι κάπως με την προεδρική οικογένεια, όλες οι πόρτες ανοίγουν, τα ξενοδοχεία προσφέρουν τα καλύτερα δωμάτιά τους, το πάρκινγκ είναι δωρεάν, οι κλήσεις της τροχαίας σβήνονται. Το Ίντερνετ είναι μπλοκαρισμένο και οι λογοκριμένες σελίδες αναφέρονται σαν σελίδες που δεν είναι δυνατόν να βρεθούν -λες και ποτέ δεν υπήρξαν. Οι μαθητές ανταλλάσσουν εναλλακτικούς σέρβερ με ραβασάκια και αναπτύσσεται μια ολόκληρη κουλτούρα γύρω από τη διαδικασία: “Έχεις κάποιον σέρβερ που να δουλεύει;”.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Λεϊλά προσπάθησε να πουλήσει ένα νησί της Τυνησίας, ότι θέλει να κλείσει την αμερικανική σχολή για να προωθήσει τη δική της σχολή -όπως λένε οι ιστορίες που κυκλοφορούν. Στο Ίντερνετ και κάτω από τα θρανία μας ανταλλάσσουμε αντίγραφα του βιβλίου “Ο αντιβασιλέας της Καρθαγένης” (ενός ανατρεπτικού βιβλίου για τον ρόλο της Λεϊλά Τραμπέλσι και της οικογένειάς της). Αγαπάμε τη χώρα μας και θέλουμε πραγματικά τα πράγματα να αλλάξουν, αλλά δεν υπάρχει κάποιο οργανωμένο κίνημα: ο λαός είναι πρόθυμος αλλά η ηγεσία απουσιάζει.
Η διαφθορά, οι δωροδοκίες -θέλουμε απλώς να φύγουμε από εδώ. Κάνουμε αιτήσεις για σπουδές στη Γαλλία ή τον Καναδά. Είναι μια πράξη δειλίας και το ξέρουμε. Εγκαταλείπουμε τη χώρα “στα χέρια τους”. Πηγαίνουμε στη Γαλλία για διακοπές και ξεχνάμε να επιστρέψουμε. Η Τυνησία; Είναι οι παραλίες του Σους και του Χαμαμέτ, τα νυχτερινά κέντρα και τα εστιατόρια. Ένα γιγαντιαίο ClubMed.
Και ύστερα το WikiLeaks αποκαλύπτει αυτό που όλοι ψιθύριζαν. Και ύστερα ένας νέος αυτοκτονεί. Και ύστερα 20 Τυνήσιοι σκοτώνονται σε μία μέρα. Και για πρώτη φορά βλέπουμε την ευκαιρία να επαναστατήσουμε, να εκδικηθούμε τη “βασιλική” οικογένεια που μας στέρησε τα πάντα, να ανατρέψουμε την κατεστημένη τάξη που συνόδεψε τα νιάτα μας. Μια μορφωμένη νεολαία που έχει κουραστεί και είναι έτοιμη να θυσιάσει όλα τα σύμβολα της παλιάς αυταρχικής Τυνησίας με μια νέα επανάσταση: την επανάσταση των γιασεμιών -την αυθεντική επανάσταση.
info:
το άρθρο εκδόθηκε στο ανεξάρτητο δίκτυο ενημερωσης από την Τυνησία http://nawaat.org/portail/
και μεταφράστηκε από την Αυγή :
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=592969
Ακόμα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από την Τυνησία που εκδόθηκε στην Γαλλία από την LeMonde : “Η εξέγερση της νεολαίας στην Τυνησία είναι πραγματική πολιτική εξέγερση” και μπορεί να διαβαστεί εδώ:
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=592953