Το Κενό Δίκτυο [ http://voidnetwork.blogspot.com ] , σε συνεργασία με την κολεκτίβα “The Institute for Experimental Freedom” από τις Η.Π.Α. και τους Γάλλους συγγραφείς αυτής της μπροσούρας παρουσιάζουν την μετάφραση και την έκδοση στα Ελληνικά του κειμένου: “La Grève Infinie” (“Απεργία Επ’Αόριστον”).
Το κείμενο αυτό γράφτηκε στις 27 Οκτωβρίου 2010 εν μέσω γεγονότων απεργιών και αποκλεισμών στην Γαλλία. Μοιράστηκε σε όλη την Γαλλία και είναι διαθέσιμο στα Γαλλικά : http://juralibertaire.over-blog.com/article-la-greve-infinie-59845046.html και στα Αγγλικά: http://www.politicsisnotabanana.com/2010/11/infinite-strike-la-greve-infinie.html
Αν και η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν στην Γαλλία, καθώς το κοινωνικό γίγνεσθαι αλλά και οι κοινωνικοί αγώνες είναι πάντοτε ιστορικά και πολιτισμικά τοποθετημένοι, υπάρχει σίγουρα μια συγκεκριμένη αντήχηση των αγώνων που απλώνεται μέσα από τα δίκτυα επικοινωνίας και τους διαύλους δόμησης της διεθνούς αλληλεγγύης, η οποία αρχίζει πλέον να δείχνει τα αποτελέσματά της. Εξεγερσιακές εικόνες, ιδέες, μεθοδολογίες και αναλύσεις διαχέονται στους δρόμους της Γης από την Αίγυπτο ως την Χιλή και από την Ελλάδα ως τον Καναδά ή την Αυστραλία. Επιλέξαμε να μεταφράσουμε και να μοιραστούμε το συγκεκριμένο κείμενο όχι επειδή ταυτιζόμαστε απόλυτα με τις απόψεις που εκφράζονται εδώ αλλά επειδή στις θέσεις του εντοπίζουμε χρήσιμα εργαλεία που μπορούν να αποτελέσουν αφετηρία διαλόγου ή να εμπλουτίσουν και να προκαλέσουν την σκέψη.
Στις πρόσφατες απεργίες στην Γαλλία, με χαρά υποδεχθήκαμε της επιστροφή των “casseur”, των ‘βανδάλων’. Στα θραύσματα των πολυτελών καταστημάτων και τις στάχτες πυρπολημένων εταιριών και κρατικών κτηρίων, η απελπισία μας συναντιέται με το τέλος κάθε απελπισίας. Σαν ένας αντίλαλος λοιπόν αυτού του καλέσματος, το Κενό Δίκτυο μοιράζεται αυτό το κείμενο με αυτούς που είναι ‘παντού άστεγοι και παντού ξένοι’. Σε αυτό το κείμενο, που ακούστηκε αμυδρά μέσα στην θαυμάσια βοή της απεργίας, βλέπουμε μια ξεκάθαρη τοποθέτηση. Την βασική στρατηγική “να κλείσουμε τα πάντα”. Να εγκαταλείψουμε τους χώρους εργασίας, να μπλοκάρουμε τα διυλιστήρια πετρελαίου, να κάνουμε κοινωνικά αποδεκτές πράξεις την απαλλοτρίωση και την αυτομείωση, να αποκλείσουμε τις λεωφόρους, τα λιμάνια και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, να αχρηστεύσουμε την αστυνομία, να μετατρέψουμε την απεργία από μέθοδο πίεσης σε μέθοδο καταστροφής της κανονικότητας, ασφυξίας του συστήματος και επίθεσης ενάντια στο πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό καθεστώς. Οι μέρες της απεργίας είναι μετρημένες για αυτούς που έχουν κάπου να επιστρέψουν μετά το τέλος της. Για όλους εμάς που έχουμε μείνει χωρίς έναν κόσμο να κατοικήσουμε, οι μέρες της απεργίας γεννούν στους δρόμους της πόλης τους δικούς μας Κόσμους.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΠ’ΑΟΡΙΣΤΟΝ :
