κείμενο-έρευνα: Πέτρος Αλεξανδρής
Βρίσκομαι στην πόρτα του Νίκου, ενός gay άνδρα γύρω στα 45. Μπαίνω στο διαμέρισμά του, σε μία μεσοαστική πολυκατοικία κοντά στο κέντρο. Η μύτη μου δέχεται βίαιη «επίθεση» από τη βαριά μυρωδιά της «μεφ» (mephedrone), ένα χημικό ναρκωτικό που συνδυάζεται από τους Έλληνες gay με το σεξ εδώ και περίπου 7 χρόνια, από την εμφάνιση, δηλαδή, της οικονομικής κρίσης.
Ο Νίκος με καλωσορίζει στο σπίτι του και αποφασίζω να μην του πω για τη μυρωδιά που κυριαρχεί στον χώρο, γιατί δεν ξέρω πως θα αντιδράσει. Στη συνέχεια της κουβέντας μας, θα μου πει ότι έχει να κάνει μεφ εδώ κι έναν μήνα, οπότε καταλαβαίνω ότι θα τον ενοχλούσε αν ήξερε ότι είχα καταλάβει την αλήθεια από την πρώτη στιγμή που μπήκα στο σπίτι. Κάπως έτσι είναι οι ζωές όσων gay αντρών έχουν αγκιστρωθεί στο δόλωμα των chems, των χημικών ναρκωτικών νέας γενιάς, που συνδυάζουν χαμηλή τιμή, έλλειψη σωματικού εθισμού και πρόσκαιρη ευφορία και διάθεση για αχαλίνωτο σεξ. Η εξάρτησή τους είναι καθαρά ψυχολογική: «Ήταν μία περίοδος που, αφού είχα ξεκινήσει με την κόκα μετά από έναν χωρισμό, πέρασα πολύ εύκολα στα chems για οικονομικούς κυρίως λόγους», μου λέει ο Μάνος από το Skype κι εξηγεί πως ένιωθε στην αρχή: «Γενικά όλο αυτό ήταν μια αντίδραση σε μια κακή ψυχολογική κατάσταση. Στην ουσία από ένα σημείο και μετά είχα εθιστεί σε όλο αυτό, πιο πολλή στην ουσία κι όχι στο σεξ. Συνειδητοποίησα ότι πολλές φορές πήγαινα σε κάποιο πάρτι πιο πολύ για να πιω κι όχι για να κάνω σεξ. Μπορεί να πήγαινα και να καθόμουν σε μια γωνία και να μην κάνω τίποτα». «Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν μεφ ακόμα και για να πάνε γυμναστήριο. Εγώ δεν έφτασα σε αυτό το σημείο», επισημαίνει ο Γιώργος, που τον συνάντησα στο χώρο της εργασίας του, για να μου μιλήσει για το ίδιο θέμα, με δεδομένο ότι έχει σταματήσει τη χρήση chems εδώ και 8 μήνες.
Βάζεις σε απόλυτη προτεραιότητα το σεξ ή τα chems ή και τα δύο…
Η δυσκολία του να μιλήσει κάποιος με άτομα που κάνουν χρήση chems ήταν πανταχού παρούσα σ’ αυτή την έρευνα του Antivirus: Έδωσα ραντεβού 2-3 φορές μ’ ένα ζευγάρι αντρών που κάνουν μαζί χρήση, για να μου μιλήσουν μέσω Skype. Την τρίτη φορά, που δυστυχώς για μένα, έπεσε Σάββατο βράδυ, δεν μου μίλησαν ποτέ ξανά, παρόλο που αρχικά είχαμε πει να μιλήσουμε «σε μία ώρα». Προφανώς είχαν βρει στο μεταξύ κάποιον ή κάποιους για σεξ, πράγμα πολύ πιο επείγον και σοβαρό για Σάββατο βράδυ στην περίπτωση ενός ατόμου που έχει εθιστεί στο chemsex. Εξάλλου, μπορεί να δει κανείς παντού την επιρροή των chems: Σε τηλεοπτικές σειρές, ιδιαίτερα τις αμερικάνικες, με σαφείς αναφορές που είναι είτε ουδέτερες είτε παροτρύνουν τον τηλεθεατή να περάσει στο ταξίδι του chemsex. Τα ίδια και στο Facebook: Υπάρχουν άτομα, που ενώ ταλανίζονται από χίλια δυο ψυχολογικά προβλήματα, πιστεύουν ότι βρίσκουν διέξοδο μέσα από τα chems. «Μετά από δύο δεκάρια στεντόν και την πολύτιμη στήριξη ανθρώπων που αγαπώ, συνέρχομαι από ένα άσχημο, άσχημο, άσχημο trip κεταμίνης, συνδυασμένο με στερητικά από αντικαταθλιπτικό, που με έφτασαν σε σημείο να σκέφτομαι / σχεδιάζω να φουντάρω – άσχετα αν βαθιά μέσα μου ήξερα και δεν ήξερα ότι είναι προσωρινό», λέει ο νεαρός Φάνης σε ένα post του στο Facebook. Η κεταμίνη είναι ένα ισχυρό αναισθητικό, που προκαλεί παράλυση ή και θάνατο εάν ληφθεί σε μεγάλη δόση. Έχω υπάρξει μάρτυρας σε επεισόδιο όπου άτομο μπέρδεψε τη μεφ με την κεταμίνη, με αποτέλεσμα να έχει παραισθήσεις και να μην μπορεί να κουνήσει τα άκρα του για αρκετή ώρα, ενώ μίλαγε και νόμιζε ότι θα πεθάνει. Τα δύο αυτά ναρκωτικά μοιάζουν πολύ μεταξύ τους (λευκή σκόνη), καθώς και στον τρόπο πρόσληψης (συνήθως από τη μύτη) αλλά οι δόσεις της «κέτα» είναι πολύ μικρότερες από της μεφ, για να είναι «ασφαλείς» για τον άνθρωπο. Βεβαίως, υπάρχουν οι συνειδητοποιημένοι χρήστες, που γνωρίζουν πολύ καλά πως βλάπτουν τον οργανισμό τους, αλλά το συνεχίζουν. Ένας από αυτούς είναι ο Γιάννης, ο οποίος μιλάει για τον εθισμό του σε όλων των ειδών τα ναρκωτικά: «Συγκεκριμένα περιστατικά δεν θέλω να σου πω, αλλά κάποιες φορές ήταν πολύ σοβαρά και επιβλαβή στον οργανισμό. Προτιμώ να μιλήσω για τις φορές που έχω περάσει καλά, που είναι πάρα πολλές». Και εξηγεί ότι, «το κακό ξεκινά από τη στιγμή που δεν μπορείς να το χειριστείς και έχουν υπάρξει τέτοιες στιγμές, δεδομένου και ότι τα ίδια τα ναρκωτικά σε φέρνουν σε μία κατάσταση που είναι οριακή. Αν ξεπεραστεί το όριο και εκείνη τη στιγμή δεν έχεις τον έλεγχο αυτού του «σάλτου», εκεί μπορούν να γίνουν μεγάλες ζημιές, εμφράγματα… Μπορεί να πεθάνεις από τη χρήση». Ο Γιάννης είναι από τους ελάχιστους χρήστες των chems που συνδυάζουν όλων των ειδών τα ναρκωτικά και το αγαπημένο του, όπως λέει, είναι η ηρωίνη: «Τα κατασταλτικά ναρκωτικά τα προτιμώ. Την ηρωίνη και τα παράγωγά της ή τα σχετικά με την ηρωίνη. Δεν θέλω διεγερτικά».
Η πρώτη μου φορά
Οι περισσότεροι έχουν ξεκινήσει σε συνδυασμό με το sex την χρήση των chems κι η πλειοψηφία απ’ αυτούς δεν είχε κάνει ποτέ κάτι πιο σκληρό, εκτός ίσως από κόκα. Ο Νίκος μου είπε: «Ξεκίνησα το chemsex το Σεπτέμβριο του 2011. Ο λόγος ήταν η περιέργεια, είχα συναντηθεί με παιδιά που τα γαμούσα και τα φίσταρα και έφερναν τη… σκονίτσα τους. Την πρώτη φορά το έκανα σε σπίτι άλλου κι εκτός Ελλάδος. Ήξερα ότι αυτό το παιδί ήξερα θα μου έβρισκε και του ζήτησα. Πήγα απ’ το σπίτι του στο Βερολίνο και του είπα να παίξουμε κιόλας. Μου έδωσε και λίγο G. Άργησε πάρα πολύ να με πιάσει η μεφ και δεν ήτανε συγκλονιστική πρώτη φορά. Μετά μου άρεσε περισσότερο», μου λέει για την επίδρασή της. Ο Γιώργος ξεκίνησε το 2009 και μάλιστα το δοκίμασε πρώτη φορά στη δουλειά, αφού τότε δούλευε σε μπαρ: «Δεν ήταν για σεξ, ήταν για διασκέδαση, για χρόνια μου λέγανε να δοκιμάσω, έλεγα όχι και κάποια στιγμή είπα ναι, να δοκιμάσω», εξηγεί. Μέχρι το 2010 «έπινε» χωρίς να κάνει σεξ και μάλιστα επειδή «ήταν τα εισπνεύσιμα», όπως διευκρινίζει, «δεν είχα όρεξη για σεξ, το είχα συνδυάσει με τη νυχτερινή διασκέδαση. Κάποια στιγμή ένας μου δίνει ένα energy drink, που έπινε και μέσα είχε G. Μου έβγαλε πολύ έντονα ένστικτα για άγριο σεξ και μάλιστα πράγματα που δεν τα είχα σκεφτεί ποτέ. Γύρισα το πρωί σπίτι μου στις 9 και πήγα στην άλλη άκρη της πόλης, για να κάνω σεξ. Κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα το έκανα». Η επίδραση στην ψυχολογία του Γιώργου ήταν καταλυτική: «Μου άλλαξε τα δεδομένα σε ό,τι αφορά το σεξ. Μεταξύ 2010 και 2013 δεν ξανάκανα σεξ χωρίς ναρκωτικά, υπήρξε περίοδος που κάθε σαββατοκύριακο γινόταν αυτό, με όλων των ειδών τα chems. Σιγά-σιγά δεν με έπιαναν τόσο, οπότε είτε πρέπει να πας σε βελόνες (σ.σ. slamming), είτε να αποστασιοποιηθείς λίγο. Εγώ επέλεξα να σταματήσω τελείως το 2013». Για τον Γιώργο, όμως, δεν ήταν η τελευταία φορά που θα έκανε chemsex, παρόλο που ταυτόχρονα απείχε και από το κανονικό σεξ, γιατί «φοβόμουν ότι δεν θα μπορώ να λειτουργήσω ή ότι δεν θα μου αρέσει τόσο πολύ», μου εκμυστηρεύεται. Βρίσκει «καταφύγιο» σε μία σχέση και απέχει από τα chems για αρκετό διάστημα, αλλά κατά τη διάρκεια της σχέσης ξανακυλάει. «Με πολύ περισσότερο έλεγχο, κάνοντας παράλληλα σεξ και με τη σχέση μου χωρίς ναρκωτικά. Κάτι το οποίο με έκανε να αντιληφθώ, επειδή τα εφέ των ναρκωτικών μειώνονται, ότι αυτό που έχεις στο μυαλό σου κι η καύλα που έχεις στο μυαλό επ’ ουδενί δεν είναι η πραγματικότητα που ζεις. Έτσι ξενέρωσα και τα σταμάτησα εδώ και 8 μήνες». Ο Δημήτρης, που με δέχτηκε σπίτι του ένα χαλαρό Σάββατο πρωί, μου είπε εξ αρχής ότι είναι και ντίλερ και μου μίλησε αρχικά για την πρώτη του φορά ως χρήστης: «Ο λόγος ήταν η διάρκεια στο σεξ, που μου προσφέρουν τα chems. Έτσι τα ξεκίνησα, αλλά ούτε καν θυμάμαι ποια ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα, ούτε τι μου είχε δημιουργήσει, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν με πολυπιάνουν εμένα αυτά. Απλά με βοηθάνε στη διάρκεια». Ο Γιάννης, ο πιο «έμπειρος» εκ των συνομιλητών μου σε σχέση με όλες τις ψυχοδραστικές ουσίες μου λέει ότι έχει πολύ μεγάλο ιστορικό με τις ουσίες, «οπότε δεν περίμενα να έρθει το chemsex. Πρώτη φορά συνθετικά ναρκωτικά έκανα όταν ήρθαν, μπορεί να ήταν το 2008, αν θυμάμαι καλά. Έκανα κρύσταλ μεθ. Έκσταση και τέτοια έκανα από το 1995, κόκα λιγότερο. Χημικά ήταν κι εκείνα, μαζί με γαμήσια. Στη γενιά μου έπαιξαν χημικά (chems) στα γαμήσια, δηλαδή δεν μου είχε κάνει εντύπωση αυτό, δεν περίμενα να το δω το 2009. Από το 1993 τα είχα δει και στο εξωτερικό». Σε ένα καφέ στη Βικτώρια συναντηθήκαμε με τον Θανάση, που τον ήξερα από παλιότερα, αλλά δεν γνώριζα ότι ήταν χρήστης ψυχοδραστικών ουσιών, ούτε είχε προκύψει σαν θέμα πάνω στην κουβέντα. Μέσω τρίτου κανονίστηκε το ραντεβού και οι ενδοιασμοί του μετριάστηκαν, καθώς γνωριζόμασταν, ειδάλλως δεν θα μιλούσε ανοιχτά για το θέμα: «Με ουσίες ξεκίνησα στα 17, μέσα από την ηλεκτρονική μουσική, τα μαγαζιά, χωρίς να έχω καν στο μυαλό μου ότι μπορώ να το συνδυάσω με το σεξ. Πολύ λίγες φορές είχα κάνει σεξ με κοπέλα υπό την επήρεια LSD, το οποίο ήταν τραγικό… εκεί που γαμούσες, έβλεπες έναν δράκο! Αμφεταμίνες, κοκαΐνες, τριπάκια, μία με δύο φορές το μήνα χρησιμοποιούσα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, αλλά μου φαινόταν αδιανόητο το σεξ με τα ναρκωτικά». Ο Θανάσης πέρασε από μία μεταβατική φάση, όπου υπήρξε σεξεργάτης, για άντρες και τελικά αποδέχτηκε τον εαυτό του ως gay κάνοντας και μία μακροχρόνια σχέση, με την οποία μετά από ένα διάστημα αποφάσισαν να δοκιμάσουν το chemsex. Μου περιγράφει πως έγινε την πρώτη φορά: «Η πρώτη-πρώτη φορά, βασικά ήταν σε μία βίζιτα μ’ ένα ζευγάρι, που μου πρόσφερε και δοκίμασα. Ήμουν τόσο χαρούμενος που δεν τους πήρα ούτε λεφτά. Μεφ και G και το πρώτο μου βιάγκρα», αλλά πέρασε αρκετό διάστημα μέχρι να ξανακάνει. «Με τη σχέση μου σε κάποια φάση κάναμε σεξ μια μέρα με κεταμίνη κι είπαμε να πάμε σε μια παρτούζα. Μετά από αυτό εύκολα μπήκα στο τριπάκι. Από τη στιγμή εκείνη συνδύασα το σεξ με τα ναρκωτικά, είτε με κόκα είτε με άλλα. Μετά άρχισα να γουστάρω. Απελευθερωνόμουν, σου καταργούν τις αναστολές σε πολύ μεγάλο βαθμό, τσαλακωνόμουν». Ο Μάνος έχει σταματήσει τη χρήση χημικών ουσιών από τον Οκτώβριο του 2016. «Είχα ξεκινήσει πριν από δυόμιση χρόνια το chemsex και πριν από αυτό έκανα κόκα, περίπου το 2014. Είχα κάνει και σεξ υπό την επήρεια της κόκας, αλλά γενικά δεν ήταν συνδεδεμένο με το σεξ. Πιο πολύ όταν έβγαινα σε κλαμπ». Η περίπτωση του Μάνου είναι ίσως η πιο κλασική: «Το chemsex προέκυψε όταν έκανα αρκετά συχνά κοκαΐνη και το συζητούσα με κάποιον και μου είπε ότι υπάρχει η μεφ, που είναι παρόμοια και είναι πιο φτηνή. Τη στιγμή που μου το πρότεινε, κάναμε και μαζί. Πίναμε, παίζαμε και σε κάποια φάση μου λέει ότι συνήθως τη μεφ τη χρησιμοποιούν σε πάρτι. Επί τόπου ανοίγουμε το grindr και προσπαθούμε να βρούμε κι άλλους. Οι άλλοι φέρανε poppers και G. Για τις δύο επόμενες μέρες γινόταν το ίδιο. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η εμπειρία».
Διακίνηση
Υπάρχουν τρεις απόψεις σε σχέση με τη διακίνηση των chems στην Ελλάδα. Το ρεπορτάζ δεν έφτασε τόσο βαθιά ώστε να βρει τα κανάλια διοχέτευσης των ουσιών στην αγορά, γιατί όσο δύσκολο ήταν να βρει κάποιος χρήστες να μιλήσουν – έστω και ανώνυμα – ακόμα πιο δύσκολο ήταν να βρει τους διακινητές ή τουλάχιστον αποδείξεις για το πως γίνεται και από ποιους ελέγχεται η διακίνηση. «Τα άτομα δεν είναι πολλά, τουλάχιστον στον gay χώρο, που κάνουν διακίνηση», λέει ο Δημήτρης, που είναι και ντίλερ. «Σκοπός είναι κυρίως να «εξυπηρετηθούν» κάποια άτομα με ασφάλεια και χωρίς ρίσκο να πιαστούν, σε σχέση με το να αγοράσουν κάτι τέτοιο από το δρόμο. Βέβαια, πλέον μπορείς να βρεις chems παντού, ακόμα κι από αλλοδαπούς στο κέντρο. Μου έχουν πει ακόμα και για στρέιτ που δίνει μεφ σε στρέιτ», συμπληρώνει. Στην ερώτησή μου γιατί αποφάσισε να κάνει αυτή τη «δουλειά» ή την «εξυπηρέτηση», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, μου απάντησε ότι «σίγουρα το θέμα είναι οικονομικό. Πολύ μεγάλη ανεργία, ο καθένας ψάχνει έναν τρόπο να ζήσει. Δε νομίζω ότι κάποιος παίρνει ένα τέτοιο ρίσκο να κάνει αυτή τη δουλειά, αν δεν έχει ανάγκη. Πολλά χρήματα βγάζουν μόνο όσοι πουλάνε κόκα. Όσοι δίνουν σε κάποιο κόσμο λίγη κόκα και κάποια λίγα είδη φτηνών chems δεν νομίζω ότι βγάζουν πολλά λεφτά». Η αλήθεια είναι ότι όσοι ντίλερ γνωρίζω, είναι ταυτόχρονα και χρήστες. Κανένας από αυτούς δεν έχει «κάνει λεφτά», δεν έχει «πιάσει την καλή». Φαίνεται από τα διαμερίσματά τους, από τον τρόπο ζωής τους. Δεν είναι αυτό που λέμε «βαρόνοι των ναρκωτικών», οπότε τα «μεγάλα ψάρια» θα βρίσκονται αλλού. Ο Γιάννης, που είναι όπως είπαμε, χρήστης όλων των ειδών ουσιών, πιστεύει ότι «ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος στα ναρκωτικά με το σεξ και στη gay κοινότητα, αφορά το μηχανισμό που τα πουλάει τα ναρκωτικά. Από την άποψη ότι είναι ένας κρατικός οργανισμός, ο οποίος πουλώντας ναρκωτικά, ελέγχει την επιθυμία και την κατευθύνει». Όταν τον ρωτάω για ποιον κρατικό μηχανισμό μιλάει, επειδή δεν θέλει να απαντήσει ευθέως, μου λέει: «Είναι ο ίδιος με τον κρατικό μηχανισμό που λέει ότι είναι καλό να είσαι γκέι ή δεν είναι ή απαγορεύεται να ζεις μια γκέι ζωή». Κι εξηγεί λίγο παραπάνω, χωρίς να κατονομάζει: «Ο τρόπος που πουλιούνται τα ναρκωτικά, είναι οργανωμένος, αφορά και την οργάνωση του κράτους. Το πρόβλημα με τα ναρκωτικά αφορά και τον τρόπο διακίνησης και παρουσίασης και πλασαρίσματος σε μια αγορά. Όταν μιλάμε για αυτό, δεν θα μιλήσουμε μόνο για το χρήστη, αλλά και γι’ αυτόν που τα πουλάει, για τον ντίλερ». Το κύκλωμα, που διακινεί μεφ και G στην πόλη μας, αποτελείται από μία χούφτα ανθρώπους. Δεν το κρύβουν ότι το κάνουν, ούτε δείχνουν να έχουν ενοχές και είναι κι οι ίδιοι χρήστες, ενώ κάποιοι θα σου πουν ότι το… ελέγχουν. Όλη η πιάτσα τους ξέρει, μπορείς να τους πάρεις τηλέφωνο, να σου τα φέρουν σπίτι, να σου τα φέρουν την ώρα που κάνεις σεξ, ή να πας άμεσα σπίτι τους να αγοράσεις. Επίσης, θεωρούν ότι δεν κάνουν κάτι κακό ή δεν το πολυαναλύουν κιόλας. Προτιμούν να βλέπουν την πραγματικότητα αλλιώς. Επιστρέφουμε στον Δημήτρη, ο οποίος ίσως είναι ο πιο συνετός από τους ντίλερ: «Η κρίση το δημιούργησε αυτό, αλλά και ο κόσμος ταυτόχρονα τα παίρνει για να ξεπεράσει τα προβλήματά του. Είναι ένας δρόμος για να περάσεις καλά και να μη σκέφτεσαι τόσο τα προβλήματά σου. Σίγουρα δεν έχουν όλοι την ίδια οικονομική άνεση να πάρουνε, κάποιοι παίρνουν κάθε σαββατοκύριακο , άλλοι μια φορά το μήνα, άλλοι κάνουν συνειδητά αποχή για κάποιους μήνες. Μπορεί να θέλουν παραπάνω αλλά δεν έχουν λεφτά για επιπλέον δόσεις».
Τα chems και οι επικίνδυνες πρακτικές στο σεξ
Από την επιθετικότητα και την έξαρση του σεξ χωρίς προφυλακτικό, μέχρι την ακατάσχετη λογοδιάρροια και την εμμονική ενασχόληση με την εύρεση ερωτικών συντρόφων μέσω των applications, ο κοινός παρονομαστής είναι η χρήση των chems κατ’ επανάληψη. Ο Γιώργος μου λέει ότι έχει μεν τον απόλυτο έλεγχο του τι γίνεται στην πραγματικότητα, αλλά υπάρχει «πάντα κάτι το ανικανοποίητο. Εξ’ ου και κάποιοι συστηματικά ψάχνουν καινούρια άτομα, δεν νιώθουν ικανοποιημένοι ποτέ. Πάντα θέλεις κι άλλο, ακόμα και να βρεις αυτό που θέλεις κάποια στιγμή». Υπάρχουν και στιγμές απόλυτης έλλειψης αναστολών, όπως αυτή που μου περιγράφει ο Γιώργος: «Ένας ήθελε γυμνός να βγει στην ταράτσα να κάνει σεξ, ή να βγει από το ασανσέρ χωρίς ρούχα». Ταυτόχρονα κάποιες λάθος πρακτικές μπορεί να αποβούν για κάποιους μοιραίες, ιδιαίτερα όταν περιλαμβάνουν υπερβολική δόση G (GBL) ή κεταμίνης. «Το πιο τρομακτικό που έχω ζήσει», λέει ο Γιώργος, είναι «να μπερδέψει κατά λάθος τις ουσίες κάποιος, να του δώσουν κεταμίνη αντί για μεφ, να έχει πανιάσει και να βρίσκομαι στο μπάνιο να τον λούζω με κρύο νερό και να μη λειτουργεί τίποτα στο σώμα του, να έχει πετρώσει». Ο Θανάσης περιγράφει όσα του έβγαζε η χρήση των chems πάνω στο σεξ: «Υπάρχει και η ξεφτίλα, που με τα ναρκωτικά σε καυλώνει απίστευτα, λίγο πιο κίνκυ, πιο βρώμικο σεξ». Αυτό δεν είναι τόσο αρνητικό, εφόσον θέλει να το νιώσει κάποιος πάνω στην καύλα, το πρόβλημα επιδεινώνεται, όταν κινδυνεύει η ζωή του: «Σε κάποια φάση κόλλησα και HIV, το καλοκαίρι του 2015, γιατί είχα μια τάση να μη χρησιμοποιώ προφυλακτικό», «η χρήση προφυλακτικού σε όλα αυτά είναι μηδαμινή και αν υπάρχει, αναιρείται. Οι πρακτικές μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμα και αίμα, ενώ πέρα από τον HIV, υπάρχει και η ηπατίτιδα C», συμπληρώνει ο Θανάσης και υποστηρίζει ότι αυτή την «τάση για ελευθερία από τις αναστολές» του την προκάλεσαν τα chems. Επίσης, ο ίδιος έχει ακούσει ιστορίες που «σε παρτούζες δίνουν υπερδοσολογίες G για να φτάσουν το θύμα να μην έχει τον έλεγχο. Εγώ πάντα είχα τον έλεγχο, δεν άφηνα κόσμο να μου βάλει G ή οποιαδήποτε άλλη ουσία.» «Το chemsex σε κάνει να χάνεις το μέτρο του χρόνου», λέει ο Νίκος και προσθέτει: «Ξαφνικά η μία-δύο ώρες σεξ γίνονται 2 μέρες, με ναρκωτικά, γαμήσια και φισταρίσματα. Χωρίς ύπνο». Ακόμα πιο επικίνδυνη πρακτική θεωρείται το slamming, δηλαδή η πρόσληψη – κυρίως – μεφ με υποδόρια ένεση. Για την εμπειρία του αυτή μίλησε ο Νίκος: «Έχω κάνει από περιέργεια slamming, ήθελα να δω πού θα με πάει, να το κάνω ακόμα καλύτερο. Το είχα κάνει στις αρχές το 2011. Τώρα δεν το κάνω. Γιατί ευτυχώς δεν μου είναι απαραίτητο να την ακούσω και καταλαβαίνω ότι είναι πολύ επιβαρυντικό. Αν μου ήταν απαραίτητο, θα το έκανα και τώρα. Την ακούω με το σνιφαριστό. Αυτό που κάνω είναι το plugging, να διαλύσω μεφ με ζεστό νερό και να το βάλω μέσα στην τρύπα». Για το slamming ο Δημήτρης λέει ότι: «Έχω ακούσει πως ορισμένοι παροτρύνουν κάποιους για σλαμ. Θεωρώ ότι δεν είναι σωστό να παροτρύνεις κάποιον, είναι σωστό να είναι δική του επιλογή. Δεν είναι σωστό να τον πιέζεις, από τη στιγμή που δεν έχει δοκιμάσει ή δεν έχει σκεφτεί να πάρει. Νομίζω ότι γίνεται πολύ εθιστικό το σλαμ. Επειδή δεν το κάνω, δεν μπορώ να έχω απόλυτα γνώμη, από την άποψη ότι κάποιοι μπορούν να το ελέγχουν. Σίγουρα όμως υπάρχουν κάποιοι που δεν το ελέγχουν και δεν είναι ό,τι καλύτερο να καταστρέφεις τις φλέβες σου». Ο Νίκος, στη συνέχεια, μου λέει ότι έχει πέσει αναίσθητος δύο φορές από υπερβολική δόση G, το λεγόμενο «G hole», χωρίς να έχει κινδυνέψει όμως η ζωή του, ενώ έχει δει τουλάχιστον πέντε φορές άλλα άτομα σε G hole. Επίσης, μου λέει ότι «έχω δει σε άλλους να κολλάνε στα κινητά τους, μάλλον από τη μεφ. Δεν κάνουν τίποτα άλλο. Αυτό εμένα δε μου συμβαίνει. Ξέρω ότι είμαι εκεί για το γαμήσι». Το ίδιο έχει παρατηρήσει στον εαυτό του και ο Μάνος: «Σε σχέση με το κινητό είναι κάποια επίδραση της ουσίας που σε κάνει να νιώθεις κολλήματα. Απλά μου χει τύχει με τις ώρες να σκρολάρω το facebook. Τα chems σε κάνουν να τρως κόλλημα με κάτι που τα έχεις συνδυάσει. Είχα καταλήξει, κάθε φορά που έπινα, να μένω μόνος μου στο σπίτι ή να σκρολάρω με τις ώρες τα apps, ήταν πολύ περίεργη φάση. Επίσης, σταμάτησα να κάνω σεξ χωρίς drugs. Είχα καταλάβει ότι ήταν προβληματικό είχα προσπαθήσει να κάνω και χωρίς και είδα ότι δε λειτουργούσα, τελικά έκανα drugs μπας και κάνω σεξ και ούτε αυτό έκανα». Κι ο Γιώργος με τη σειρά του περιγράφει για την εμπειρία του: «Κάνεις σεξ με ανθρώπους που επ’ ουδενί θα τους άφηνες να σε αγγίξουν αν ήσουν νηφάλιος, αλλά κάνεις σεξ γιατί έχουν μπει στην ίδια φάση. Πολλοί ενεργητικοί μετασχηματίζονται σε υπερ-παθητικούς, υποτακτικούς, που θέλουν να γίνουν το πουτανάκι των άλλων και τέτοια, όσο πιο hard τόσο καλύτερα. Άρει τις ασφάλειες, τις αναστολές, δεν αντιλαμβάνεσαι αν κάνεις κακό στον εαυτό σου, αρκεί να είναι ό,τι πιο hardcore.»
Κινδύνεψαν να χάσουν ή έχασαν και τη δουλειά τους
Μία άλλη πολύ σημαντική συνέπεια στις ζωές των χρηστών τέτοιων ουσιών αφορά το εργασιακό τους περιβάλλον. Είτε πρόκειται για μια απλή απουσία, που δικαιολογείται τις περισσότερες φορές με μια αδιαθεσία, είτε μέχρι και απόλυση. Ο Μάνος μου λέει για την περίπτωσή του: «Η χρήση είχε συνέπειες στο εργασιακό μου περιβάλλον. Εάν ήταν Σάββατο, ξεκινούσα να πίνω, με την προοπτική ότι δουλεύω Δευτέρα. Αλλά έφτανε η Δευτέρα και συνέχιζα να πίνω. Παραμέλησα τη δουλειά μου μια, δυο, τρεις φορές και τελικά μου είπανε να φύγω». Η επαγγελματική καριέρα του Γιάννη έχει κινδυνέψει αρκετές φορές: «Η επόμενη μέρα δεν σε βρίσκει ακριβώς εκεί που υπολόγιζες. Που σημαίνει ότι μπορεί να μην πας στη δουλειά σου ή να πας στη δουλειά σου μαστουρωμένος. Συμβαίνουν αυτά.»
Μεγεθύνουν τα όποια προβλήματα έχει κάποιος και προκαλούν κατάθλιψη
Ρωτάω τον Γιάννη, αν πέρα από την καριέρα του, έχει κινδυνέψει και η ζωή του, με δεδομένο ότι χρησιμοποιεί πολλών ειδών ουσίες: «Υπολογίζω, στο βαθμό που τα έχω κατανοήσει, ότι από τη στιγμή που φτάνεις σε εκείνο το σημείο, είναι κι αυτό μια επιλογή, δεν φταίνε τα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά είναι ένα χαλί, βάζεις πάνω το τρενάκι σου. Τώρα αν αυτό είναι τρενάκι της χαράς ή τρενάκι του τρόμου, με τον ίδιον οδηγό δεν είναι; Πάντως, πολλές φορές έχω επιχειρήσει πράγματα, έχω κάνει αυτοκτονικούς ιδεασμούς, αλλά έχω δει κι άλλους ανθρώπους να τους συμβαίνει. Να θέλουν να πηδήξουν από τον τέταρτο όροφο, να θέλουν να βάλουν ένα μαχαίρι στον κώλο, έχω δει τέτοια πράγματα. Πάλι όμως θεωρώ ότι δεν είναι τα ναρκωτικά αυτό για το οποίο πρέπει να κουβεντιάσουμε, όταν μιλάμε για τέτοιου είδους συμπεριφορές. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος, δηλαδή, ότι αν έλειπαν τα ναρκωτικά, αυτό δεν θα είχε συμβεί. Το ποια είναι η ανθρώπινη διάσταση, τα ναρκωτικά τη βοηθούν να αποκαλυφθεί, αλλά δεν τη φτιάχνουν. Ίσως τη μεγεθύνουν, αλλά υπάρχουν ήδη αυτά τα πράγματα. Δεν μπορώ εγώ ξαφνικά να αρχίσω να μεγεθύνω τον εσωτερικό σου ψυχισμό, το δικό σου τραύμα, το δικό σου εκπληρωμένο ή ανεκπλήρωτο, μιας και μιλάμε για σεξ, γιατί αυτό είναι το διακύβευμα… Ο καθένας λοιπόν διογκώνει, χρησιμοποιώντας τα ναρκωτικά, τις δικές του απαιτήσεις. Τα δικά του «θέλω» εκείνη τη στιγμή. Με βάση του πώς αυτά τα «θέλω» εκπληρώνονται προχωρά, κάνει το ταξίδι του. Η ηδονή και η καταστροφή είναι πολύ κοντά. Η εμπειρία μου έρχεται από ανθρώπους οι οποίοι συμμετέχουν στο σεξουαλικό παιχνίδι με συγκεκριμένο προφίλ. Τα chems βοηθάνε στο πιο… απαιτητικό σεξ, γιατί εκφράζει ογκωδέστερα απαιτήσεις. Και από τις 2, από τις 3, τις 150 πλευρές, όσες είναι στην παρτούζα εκείνη τη στιγμή». Ο Φάνης, φίλος από το Facebook, έχει αναρτήσει το εξής για την δική του εμπειρία: «Μετά από δυο δεκάρια στεντόν και την πολύτιμη στήριξη ανθρώπων που αγαπώ, συνέρχομαι από ένα άσχημο άσχημο άσχημο άσχημο trip κεταμίνης συνδυασμενο με στερητικά από αντικαταθλιπτικό, που με έφτασαν σε σημείο να σκέφτομαι/σχεδιάζω να φουντάρω – άσχετα αν βαθιά μέσα μου ήξερα και δεν ήξερα ότι είναι προσωρινό-. Οι καταθλιπτικές φάσεις είναι περίεργες… η λογική δεν λειτουργεί ακριβώς όπως όταν είσαι “νηφάλιος”».
Η απεξάρτηση
«Έξι μήνες ήμουν σε φάση διαρκούς θλίψης, χειρότερο από την κατάθλιψη. Συνειδητοποίησα ότι είχα έξι μήνες να καθαρίσω το σπίτι μου. Και τότε απομνημόνευσα την εικόνα του σπιτιού, για να σκέφτομαι ότι δεν θα ξανακαταντήσω έτσι», λέει ο Γιώργος, περιγράφοντας τη δική του στιγμή συνειδητοποίησης του προβλήματος και συμβουλεύει: «Το chemsex σου καλύπτει την ανάγκη για κοινωνικοποίηση, τις ανασφάλειες που έχεις, αλλά παροδικά, πολύ επιφανειακά. Στην πραγματικότητα σου προκαλεί αποξένωση, μοναξιά, κι αυτό που πρέπει να κάνει κάποιος για να ξεφύγει, είναι να γεμίσει την καθημερινότητά του με ενδιαφέροντα πράγματα, καθώς και επίσης με ανθρώπους που τον αγαπάνε, τυχόν μία σχέση θα μπορούσε να βοηθήσει. Σίγουρα για την κατανόηση του λόγου της χρήσης, μία ψυχοθεραπεία, επίσης, θα βοηθούσε». Καταλήγει τελικά στο εξής συμπέρασμα: «Αυτός που θέλει να ανακαλύψει για ποιο λόγο πίνει τα ντρόγκια, πρέπει να ψάξει τι πραγματικά, ποιο κενό, του καλύπτει. Συνήθως είναι η μοναξιά ή η επιβεβαίωση». Ο Δημήτρης, αν και δεν έχει «ξεφύγει» ακόμα, πιστεύει ότι το ελέγχει και εξηγεί πώς τα καταφέρνει: «Ο κάθε οργανισμός λειτουργεί τελείως διαφορετικά και θέλει διαφορετική δόση. Κάποιοι καταφέρνουν να τα κοντρολάρουνε και τα χρησιμοποιούν μόνο για να περνάνε καλά, χωρίς να έχουν ιδιαίτερα θέματα, με υπερδοσολογίες και τέτοια, άλλοι πάλι χάνουν τον έλεγχο και καίγονται. Είναι και θέμα χαρακτήρα, κατά πόσο θες να ελέγχεις τον εαυτό σου και να μην ξεφύγεις. Να απολαμβάνεις αυτό που πρέπει και που θέλεις να αισθάνεσαι. Το κάψιμο δεν έχει καλά αποτελέσματα σίγουρα και μπορεί να είναι μέχρι και πολύ ακραίο. Υπάρχουν άτομα που έχουν καταλήξει σε νοσοκομεία. Εγώ προσωπικά, δεν μπερδεύω πολλά ναρκωτικά, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχω δει να παίρνουν πέντε ναρκωτικά μαζί. Κι αυτό δεν προσφέρει και κάτι. Μάλλον επιλέγεις να καείς. Πάνω από δύο ναρκωτικά δεν πρέπει να πάρεις και πρέπει να ξέρεις και ποια θα πάρεις για να είσαι σε μια νορμάλ κατάσταση, σαν να έχεις πιει λίγο αλκοόλ. Όχι μεθύσι που μπορεί να σε κάνει επιθετικό, να σου φέρει εμετό και ζαλάδες ή να οδηγήσεις ένα αυτοκίνητο και να τρακάρεις. Αν ελέγχεις τα ναρκωτικά, δεν φτάνεις σε αυτό το σημείο. Απλά έρχεσαι σε μια κατάσταση ευφορίας και περνάς καλά για όσο θέλεις και όσο νομίζεις ότι μπορείς να το κρατήσεις κι αντέχει ο οργανισμός σου, μετά το σταματάς». Από την πλευρά του ο Γιάννης κάνει τα πάντα: «Μπορεί να κάνω διεγερτικά, δηλαδή κόκα ή κρύσταλ, μπορεί να κάνω κατασταλτικά ή βαριά κατασταλτικά, πρέζα ή πιο ελαφριά, σχεδόν ψυχότροπα, μπάφο και τέτοια. Μ’ αρέσουν πάρα πολύ τα παραισθησιογόνα. Ή ο συνδυασμός παραισθησιογόνα με έκσταση, ανάλογα με το σεξ που θέλω να κάνω. Έχω πάντα στο μυαλό μου μια συγκεκριμένη αίσθηση που θέλω εκείνη τη μέρα. Δηλαδή αυτά που αναμιγνύω θέλω να είναι συμβατά ή αν δεν είναι συμβατά έχω στο μυαλό μου πότε πίνω τι, σε σχέση με αυτό που θέλω να ζήσω. Πίνω πολλά χρόνια, οπότε δεν έχει νόημα για μένα το σεξ χωρίς ναρκωτικά. Επίσης, είμαι υπέρ των ναρκωτικών. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι στην έκφραση της επιθυμίας τους μπορούν να χρησιμοποιούν ό,τι θέλουν. Υπάρχει και μια πολιτική διάσταση σε αυτή τη θέση. Αλλά πρωτίστως το κάνω για την καύλα μου. Τα χρησιμοποιώ παντού και για να δουλέψω ή να μη δουλέψω, για να ζήσω… Όχι μόνο στο σεξ. Και για να κρατηθώ ξύπνιος ή για να κοιμηθώ επίσης.» Ο Θανάσης είναι σε αποχή αυτό τον καιρό και βρίσκεται σε ψυχοθεραπεία, αλλά δεν αποκλείει το να ξαναχρησιμοποιήσει chems για σεξ, ενώ μιλάει για τις στιγμές που συνειδητοποιούσε ότι βρίσκεται σε κατάθλιψη: «Όταν τελείωνε η επίδρασή τους, υπήρχε ένα βαρύ κλίμα όσον αφορά την ψυχολογική μου διάθεση. Και σκεφτόμουνα αυτά που είχα κάνει όσον αφορά την προφύλαξη, τον HIV και άλλα. Όταν είσαι σε αυτό το τριπάκι, μπλέκεις με δύο εξαρτήσεις, το σεξ και τα ναρκωτικά, είναι διονυσιακό, απελευθερώνεσαι, δεν είναι εύκολο να το σταματήσεις. Υπάρχει ψυχολογική εξάρτηση, το σκέφτεσαι, δυσκολεύεσαι να κάνεις σεξ χωρίς αυτά. Πλέον, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε αυτή την κατάσταση, να ζω με το επίδομα και κάθε σαββατοκύριακο να καίγομαι. Χωρίς να το κατακρίνω, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει, ακόμα κι ο διακινητής». Ο Μάνος απέχει από τον Οκτώβριο και λίγο αργότερα ξεκίνησε ψυχοθεραπεία: «Είναι καθαρά δική μου απόφαση και στα πλαίσια αυτής της απόφασης επισκέφθηκα τη γιατρό που ήδη γνώριζα για υποστήριξη. Σίγουρα πιστεύω ότι είναι πολύ καλός τρόπος, για να ξεφύγει κάποιος, δεν θεωρώ όμως ότι είναι μία συμβουλή που μπορεί να δουλέψει για όλους. Άλλοι μπορεί να το κάνουν με μία συχνότητα που να είναι λειτουργική. Εγώ δεν μπορούσα να το κοντρολάρω». Ο Νίκος έχει σκεφτεί να το σταματήσει τελείως, «αλλά δεν μπορώ να το κάνω αυτή τη στιγμή. Τα μεγάλα διαστήματα που έχω περάσει σημαίνουν ότι έχω ψυχολογική εξάρτηση. Φοβάμαι ότι το σεξ δεν θα είναι το ίδιο. Υπάρχουν δύο φορές που δεν έχω πάει στη δουλειά λόγω αυτού. Το βασικό που με έχει κάνει να σκεφτώ να το κόψω είναι ότι η χρήση της μεφ πολύ συχνά ακολουθείται από έντονη βαθιά θλίψη που διαρκεί κάποιες μέρες. Νιώθω πολύ λυπημένος, μια αίσθηση, ματαιότητας απαξίας, κλαίω χωρίς λόγο ή από κάποιο ερέθισμα, εντείνει τα αισθήματα μοναξιάς, σαν μια κρίση κατάθλιψης. Θυμάμαι ότι παλιότερα έκανα σεξ, μέχρι και φιστ, χωρίς ναρκωτικά και μετά ήμουνα μια χαρά και πήγαινα και γυμναστήριο. Ενώ τώρα πρέπει να περάσουν τουλάχιστον τρεις μέρες για να πάω γυμναστήριο. Καταπονείται το σώμα αλλά και η ψυχή. Θεωρητικά ναι μπορώ να ζήσω ξανά το σεξ, αλλά στην πράξη συμπεριφέρομαι σα να μην μπορώ. Φοβάμαι ότι δεν μπορώ. Ο τρόπος που επανέρχομαι στο ίδιο δείχνει ότι το φοβάμαι». Ταυτόχρονα κάνει ψυχανάλυση από το Δεκέμβριο του 2012, αλλά μου λέει ότι «δεν πήγα μόνο γι’ αυτό. Το chemsex είναι ένα σύμπτωμα, το να θες να χρησιμοποιείς ναρκωτικά στο σεξ είναι μια φυγή, γίνεσαι ένας άλλος. Λέμε και για το chemsex αλλά και για άλλα πράγματα. Στην τελική είναι αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Δεν είναι άσχετο με το ότι ζω σε μια χώρα που καταρρέει, με όποια ανασφάλεια σημαίνει αυτό για το μέλλον μου, δεν θεωρώ άσχετο το ότι μεγαλώνω και αισθάνομαι άσχημα τον χρόνο να περνάει, περνάω μια κρίση μέσης ηλικίας, μια εσωτερικευμένη ντροπή για την ομοφυλοφιλία, γιατί μεγαλώνοντας έχω περάσει πάρα πολύ ζόρικα». Τελικά, θα μου πει ότι «η απάντηση στο chemsex που προσπαθώ να δώσω είναι η παρέα. Αν λειτουργήσει κάτι, θα είναι αυτό, να βρω τρόπους αφορμές να βγω από το σπίτι να γνωρίσω κόσμο, ψάχνομαι ακόμα και με τον εθελοντισμό. Με τους ανθρώπους».
Ath Checkpoint & Chemsex
Το Ath Checkpoint έχει στα σχέδιά του δημιουργία ομάδας σε σχέση με το ChemSex, η οποία θα απευθύνεται σε gay άντρες που εμπλέκουν ψυχοδραστικές ουσίες στο σεξ. Η ομάδα δε θα είναι θεραπευτικού αλλά βιωματικού χαρακτήρα δίνοντας ευκαιρία για ενημέρωση, συζήτηση και, κυρίως, έκφραση των συμμετεχόντων. Ο αριθμός των συναντήσεων θα είναι προκαθορισμένος και θα διεξάγονται σε τακτά διαστήματα. Στόχοι της θα είναι η ενδυνάμωση των συμμετεχόντων και η μείωση βλάβης από τη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών. Την εποπτεία της ομάδας θα έχει Κλινικός Ψυχολόγος, M.Sc., υποψήφιος διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
*Τα ονόματα δεν είναι τα πραγματικά, για ευνόητους λόγους.
To αφιέρωμα φιλοξενήθηκε στο Antivirus 73
πηγή: avmag.gr
