Το Κενό Δίκτυο και οι εκδόσεις Ισνάφι μας καλούν στην ομιλία του Δημήτρη Αργυρού με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου “Ο Ριζοσπαστισμός της Μεταπολίτευσης- Μια φιλοσοφική προσέγγιση”. Η συνάντηση θα αποτελέσει ευκαιρία όχι μόνο να εξετάσουμε ιστορικά μια εποχή που μοιάζει να φτάνει στο τέλος της αλλά κυρίως να συζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι ριζοσπαστικές μορφές ζωής που εκδηλώθηκαν κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης αποτελούν τον κύριο εχθρό της νεοφιλελεύθερης και φασιστικής ελίτ που κυβερνά την εποχή μας.
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/1/2025
ώρα έναρξης 20.00
Ομιλία / Ανοιχτή Συζήτηση
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ –
Μεταπτυχιακό φιλοσοφίας στο ΦΠΨ Ιωαννινων
ΝΙΚΟΣ ΤΖ. ΣΕΡΓΗΣ–
Καθηγητής Φιλοσοφίας στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου
_______________
Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ
Ρ. Παλαμήδη 2, Ψυρρή Αθήνα
Διοργάνωση:
ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ & Εκδόσεις Ισνάφι
Το βιβλίο “Ο Ριζοσπαστισμός της Μεταπολίτευσης” αποσκοπεί στο να συνεισφέρει στη «χαρτογράφηση» του πολιτικού και πολιτιστικού τοπίου της μεταπολίτευσης (1974-1990), καθώς η ιστοριογραφία της ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια. Τόσο μεθοδολογικά όσο και από την άποψη του παρατιθέμενου υλικού, ως «ριζοσπαστισμός» ορίζεται η πραγματική κίνηση που θέτει στο επίκεντρο της αλλαγής τις κοινωνικές ανάγκες και σχέσεις, «μια ριζική επανάσταση», με στόχο την «καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση».
Η ολότητα του ριζοσπαστισμού της μεταπολιτευτικής περιόδου εμπεριέχει:
α) τις δυνάμεις και συλλογικότητες της αριστεράς και της αναρχίας, οι οποίες κινήθηκαν πέρα από τα θεσμικά πλαίσια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, β) νεολαιίστικα ρεύματα και κινήματα που αμφισβήτησαν την κυρίαρχη ιδεολογία και την επικρατούσα ηθική,
γ) το «εργοστασιακό» εργατικό κίνημα και η «αντιπληροφόρηση» και, τέλος,
δ) αυτό που ονομάστηκε «χώρος» ή «Εξάρχεια», με την ανοικτή, σχεδόν πλουραλιστική, σημασιολόγηση της έννοιας.
Η πρωτοτυπία του βιβλίου συνίσταται στο να μεταφέρει την (άνευ «συστήματος») πολυσημία της σκέψης του Paul K. Feyerabend στο έδαφος της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας, μια πρωτότυπη ώσμωση της Γνωσιοθεωρίας με την Κοινωνική και Πολιτική Φιλοσοφία. Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος του αυστριακού φιλοσόφου χρησιμοποιείται για να αξιολογηθούν, τόσο η ιδεολογική πάλη την επαύριον της δικτατορίας όσο και ο κινηματικός «οργασμός» που τη συνόδεψε.
