This is an announcement from Void Network about the inssurection of December 2008 in Greece that includes the invitation to the people to expand the social, cultural and political activism in 2009 with thousands of initiatives, actions and situations [unfortunately the text is in Greek but a translation is under construction]
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΤΩΡΑ!
(Περί των γεγονότων του Δεκεμβρίου 2008 και τον ερχομό του 2009.)
Είναι πράγματι πρωτοφανή για τα δεδομένα των τελευταίων ετών τα γεγονότα στα οποία γίναμε μάρτυρες το Δεκέμβρη του 2008. Δεν είναι μόνο ο παλμός μιάς πραγματικής κοινωνικής εξέγερσης που έχει αγκαλιάσει μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού και κυρίως της νεολαίας, αλλά και το εύρος με το οποίο έχει απλωθεί αυτή η ατμόσφαιρα, το οποίο έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τους μηχανισμούς διαχείρισης της εξουσίας τόσο πανελλαδικά, όσο και πανευρωπαικά!
Το ντόμινο των κοινωνικών εκρήξεων που μπορεί να προκαλέσει η ανεξέλεγκτη κατάσταση σε αυτό το κομμάτι της ευρωπαικής ένωσης, έχει φέρει τις εικόνες των πυρπολημένων ελληνικών δρόμων στις πρώτες θέσεις τόσο των πανευρωπαικών media όσο και στο φαντασιακό ενός έτοιμου να ξεσπάσει περιθωριοποιημένου δυτικού πληθυσμού ο οποίος καθημερινά βιάζεται στην μέγγενη της ελεγχόμενης συνείδησης, της κατανάλωσης, και της μισθωτής δουλείας . Ένα από τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν αυτή την εξέγερση, που είχε σαν έναυσμα της τον απρόκλητο βίαιο θάνατο του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από τη σφαίρα ενός αστυνομικού, είναι πως έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον κάθε επίδοξο χειραγωγό της, όσο και τις ιδεολογίες ενός σημαντικού κομματιού των ακτιβιστών οι οποίοι έχουν βρεθεί στον πυρήνα αυτών των γεγονότων! Θα μπορούσε να πεί κανείς πως δεν υπάρχουν και πολλά πιό υπέροχα πράγματα μέσα στο καθημερινό μύθευμα που διάγουν οι ζωές μας, από την οντολογική εμπειρία της υπέρβασης των ίδιων των ιδεών μας μέσα από την ένωση συνειδητού και ασυνείδητου πάθους σε μια ενιαία ευφυώς χαοτική συνιστώσα!
Παρόλα αυτά δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και σε κάποια σημεία τα οποία εύκολα, μπορούν να παρερμηνευθούν στην άγρια έκσταση του φαντασιακού που πλέον βγαίνει ανοικτά προς τα έξω.
Ένα από αυτά είναι αναμφίβολα πως χρειάζεται η μέγιστη δυνατή διαύγεια στην διαρκή ανάλυση των εξελίξεων σημείο-σημείο. Δεν πρέπει να αγνοήται η παρουσία ολόκληρων επιτελείων που τόσο στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας του ελέγχου, όσο και στα κλειστά (όταν αυτά δεν ανοίγουν από καταλήψεις) γραφεία των Μ.Μ.Ε, νυχθημερόν εργάζονται πάνω στην ψυχολογική χειραγώγηση της οδεύουσας πέρα από την σύγχυση του καναπέ κοινωνίας- αυτής της κοινωνίας των «νοικοκυραίων» θα μπορούσε να πεί κάποιος- , η οποία ναι μέν έχει δείξει κάποια υγιή αντανακλαστικά, αλλά που την ύπνωση και την αποκοίμιση της, ξανά, έχουν σαν καθημερινό στόχο τα εν λόγω επιτελεία, χρησιμοποιώντας κάθε είδους σημειακό και ψυχολογικό τέχνασμα.
Ποιο ρόλο πιστεύετε πώς παίζουν στο ασυνείδητο του έτοιμου πρός κατανάλωση εικόνων θεατή, οι εικόνες με τους μετανάστες οι οποίοι εισβάλουν στις διαλυμμένες βιτρίνες των «Μαγαζιών μας», η σημαία της «Πατρίδας μας» η οποία φλέγεται σε κάποιο καλυμμένο από οδόφραγματα δρόμο ή οι συνεχείς αναφορές στο αντιεξουσιαστικό κομμάτι των διαμαρτυριών ώς «Κουκουλοφόρους», οι οποίοι εσχάτως έφτασαν και σε έναν αριθμό εξακοσίων(!) από εκατόν πενήντα(!!) που ήταν μέχρι πρότινος( Χωρίς φυσικά να γίνεται ουσιαστική αναφορά πως φυσικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ εξακόσιοι άνθρωποι να πυροδοτούν ταραχές από τα μεγάλα μητροπολιτικά κέντρα της χώρας μέχρι περιοχές που έως τώρα γνωρίζαμε μόνον σαν επαρχιακούς σταθμούς τραίνων(!!!), άρα μιλάμε για ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙΚΟΤΕΡΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ!). Αυτή η επιχείρηση είναι σε εξέλιξη ακόμα και αυτήν την στιγμή θέλοντας να ενεργοποιήσει τον λουφαγμένο μικροαστισμό της ελληνικής κοινωνίας ενάντια στο νέο πνεύμα που γεννιέται μέσα από τις στάχτες του Δεκέμβρη.
Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό που πρέπει να λάβει της δέουσας προσοχής , είναι η πρωτοφανής διπλή γλώσσα από την πλευρά τόσο της καταραίουσας κυβέρνησης, όσο και των υπόλοιπων κρατικών μηχανισμών. Ήταν μόλις χθές όταν το δικαστικό σώμα σκανδαλωδώς έριχνε στα «μαλακά» και άφηνε με αστείες ποινές ,ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ(!!!) τους τραμπούκους αστυνομικούς της υπόθεσης της ζαρντινιέρας, ή που μόλις σήμερα εμφάνισε ένα πρώτο βούλευμα εξοστρακισμού(!!!) της σφαίρας του στυγνού δολοφόνου του Αλέξη Γεωργόπουλου. Όλα αυτά δεν συναινούν παρά σε μια ελεγχόμενη προσπάθεια από τη μιά να παραχθεί ένα θέαμα “συγκλονισμένων”, πολιτικών, αστών και μεγαλοδημοσιογράφων, από την αστυνομία η οποία εξέθρεψε έναν δήθεν παρανοϊκό ειδικό φρουρό, και από την άλλη, υπογείως, να δημιουργηθεί ένα κλίμα επιπλέον έντασης μέσα από κάθε είδους πρόκληση, η οποία θα οδηγήσει τελικά (όπως ελπίζουν!) οι θύτες και οι ηθικοί αυτουργοί να εμφανιστούν ως οι προστάτες και οι επίδοξοι τιμητές μιας κοινωνίας που οι ίδιοι έμμεσα και άμεσα δολοφόνησαν στο πρόσωπο ενός παιδιού την περίφημη πλέον νύχτα του Δεκεμβρίου 2008. Όλα αυτά πρέπει να διατηρούν το κίνημα σε μία κατάσταση διαρκούς επιφυλακής και μέγιστης διαύγειας, έτσι ώστε να μπορεί να παίρνει αποφάσεις και να σχεδιάζει τακτικές και στρατηγικές, πέρα από τους συναισθηματικούς εγκλωβισμούς και το τυφλό μίσος.
Οι διαρκείς δράσεις,οι ανεξέλεγκτες συγκρούσεις, οι εκτροπές των σημείων της πόλης, οι οδοί που αλλάζουν όνομα, οι αστικές περιοχές που αλλάζουν ατμόσφαιρα, τα παγωμένα κτήρια που καταλαμβάνονται και αποκτούν ζωή μέσα από τις συνελεύσεις των ανθρώπων τους, τα ποδήλατα στη μέση της Πανεπιστημίου την ώρα που συμβαίνει μιά σύγκρουση, ο δυναμιτισμός της σύγχησης και της θολούρας της επίσημης Παρα-πληροφόρησης με εκατοντάδες κείμενα και χιλιάδες αφίσσες παντού σε όλη την χώρα, το διαδίκτυο και η δημιουργία πολλών καινούργιων, πολύμορφων και διαφορετικών σελίδων και blogs, οι αυτοπεριφρουρούμενες εκδηλώσεις της αντι/κουλτούρας στα πανεπιστήμια, τις πλατείες και τους δρόμους, τα ανεξάρτητα φεστιβάλ, τα rave party και οι συναυλίες αλλυλεγγύης, οι διαρκείς, καθημερινές ακτιβιστικές δράσεις, οργανωμένες από φίλους και συντρόφους που καταφέρνουν να ξεπερνούν τα ατομικά στεγανά και να συναντιούνται για να συζητήσουν και να ετοιμάσουν δράσεις σαν αυτή στο The Mall, στα εκδοτήρια εισιτηρίων του Μετρο ή την δράση γελοιοποίησης ενός επίσημου δελτίου ειδήσεων έτοιμου να σπείρει κατασκευασμένες «Αλήθειες», η κάθε είδους ενέργεια που στην καρδία της έχει την αγάπη, την ισότητα και την ελευθερία όσο ακραία ή παράξενη και εάν φαίνεται, αν καταφέρουν οι δρώντες να δράσουν σε ένα φόντο που συμπεριλαβάνει την υπόλοιπη κοινωνία και επεκτείνετε προς αυτήν, έχει την δύναμη να σπάσει τα σκοτεινά παρασκήνια και την διαστροφή των πληροφοριών και των συνειδήσεων που επιχειρήται.
Είναι δυστύχημα οτι όλη αυτή η κοινωνική έκρηξη, χρειάστηκε το αίμα ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού για να εκφραστεί, ενώ θα έπρεπε ίσως το γυαλί της ΝΥΧΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ, της αποχαύνωσης και της ύπνωσης που παράγει η ΑΓΝΟΙΑ στις μεταμοντέρνες κοινωνίες, να έχει σπάσει ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΡΙΝ! Πόσοι πιο λίγοι είχαν δραστηριοποιηθεί μέσα στους συγκαλυμμένους εξοστρακισμούς, τις πτώσεις από γέφυρες(!), τους θανάτους από τροχαία(!) κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών, τα καθημερινά εργατικά και εργασιακά εγκλήματα, τις καταστροφές των δασών στο βωμό των αναπτυξιακών προγραμμάτων, των οικοπεδοφάγων και των καζίνων, ή στις απροκάλυπτες δολοφονίες από ατύχημα(!!!) μεταναστών Αλβανών, Ρώσων, Αφρικανών και φυσικά παιδιών ενός κατώτερου Θεού, όπως θεωρούνται από τους ελληνικούς ρατσιστικούς κρατικούς μηχανισμούς οι Τσιγγάνοι!
Όμως καθώς ξυπνάμε ώς κοινωνία σιγά-σιγά μέσα στο όνειρο μας, και ψάχνουμε την χαμένη ανάγκη για φροντίδα και όχι για κακομεταχείριση ή φόνο του ΑΛΛΟΥ, πλέον οι ίδιοι πρέπει να αντιτάξουμε με προσήλωση τον πλούτο των εκδηλώσεων που μόνο οι καρδιά και το διευρυμένο φαντασιακό μας μπορεί να αφήσει ελεύθερα να υλοποιηθούν γύρω μας. Ας βρεθούμε τώρα δίπλα-δίπλα όπου η ανάγκη ενός νέου κόσμου το επιτάσσει και ας μην αφήσουμε κανέναν να μας κλέψει τις στιγμές που βρεθήκαμε ΜΑΖΙ απέναντι στην επέλαση της βαρβαρότητας και της Ελεγκτικής βίας. Οι ίδιοι να διαδηλώσουμε και να συναντηθούμε ΤΩΡΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ με τα δεκατετράχρονα και τα δεκαπεντάχρονα παιδιά, που ήδη αυτή την στιγμή πέρα από κάθε είδους αγκύλωση έχουν κοιτάξει το σάπιο πρόσωπο του φτιασιδωμένου μοντέλου αυτού του κόσμου κάτω από το πέπλο, και έχουν περάσει σε ένα απρόβλεπτο αύριο! Ένα αύριο που δεν είναι παρά το αιώνιο ΤΩΡΑ της ελευθερίας!.
Κενο Δικτυο (Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες)
