[Keywords : anthropology of sound, rave, electronic music, dance, subculture, underground movement, authority]
Σύνοψη :
Η πρακτική του raving εντάχθηκε στον κυρίαρχο λόγο ως μια επικίνδυνη, ανήθικη, παράνομη -και άρα παραβατική- δραστηριότητα. Την ίδια στιγμή, ως νεανικός υποπολιτισμικός σχηματισμός με χαρακτηριστικά υποκουλτούρας, το λεγόμενο “rave κίνημα” κρατά μια κριτική απόσταση, και ένα χαρακτήρα αντίστασης απέναντι στον δεσπόζοντα,”ενήλικο και νηφάλιο” κόσμο. Κι αν και ο καπιταλισμός καταφέρνει συχνά να κάμπτει τις νεανικές αντιστάσεις και να ενσωματώνει τις διαφορές, μετατρέποντάς τες σε εμπορεύματα, φαίνεται πως μια πτυχή των rave υποκουλτούρων αντιστέκεται πιο συνεπώς στις κυρίαρχες πρακτικές της εμπορευματικής κοινωνίας. Αντλώντας στοιχεία που ελήφθησαν κυρίως μέσω συμμετοχικής πρατήρησης σε ανοιχτές εκδηλώσεις ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής στην Αθήνα, η παρούσα εργασία αρχικά σκιαγραφεί το τοπίο των υποκουλτούρων που εκδηλώνονται στη βάση της κοινής τυπολογικά πρακτικής του raving. Εν συνεχεία αναζητά τις πολιτικές διαστάσεις των υποκουλτούρων αυτών, όπως αποτυπώνεται στον αντι-δομικό λόγο που ξεπηδά από την κοινωνική μέθεξη των μετανεωτερικών, αστικών τελετουργιών που αποτελούν τα raves, αλλά κυρίως όπως διαγράφεται από τα ίδια τα σώματα, μέσω της δράσης τους, της πρόσληψης του κόσμου και των νοημάτων που επενδύουν τη σχέση ήχου, χορού και σώματος.
Keywords :
ανθρωπολογία του ήχου, rave, ηλεκτρονική μουσική, υποκουλτούρα, εξουσία
μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο της έρευνας