Οταν πήγα φοιτητής στο Ηράκλειο, ένα απο τα πρώτα πράγματα που μου έκανε εντύπωση με το που κατέβηκα απο το καράβι, ήταν οι δεκάδες εξάδες νερού στα περίπτερα. Λιγο αργότερα έμαθα οτι το νερό δεν ειναι πόσιμο διοτι εχει πολλά άλατα. Μερικές φορές, ιδιαίτερα αν γυρνούσαμε απο κάποιο ξενύχτι και δεν ειχαμε προνοήσει να πάρουμε αρκετό νερό, βάζαμε ενα μπουκάλι νερου στην κατάψυξη ωστε οταν το πίναμε κρύο να μην καταλαβαίναμε την κακή του γεύση. Είναι τόσο κακής ποιότητας το νερό του Ηρακλείου, που τα καράβια προμηθεύονται για τις μηχανές τους νερό απο τον Πειραιά.
Ωστόσο το πρόβλημα του πόσιμου νερού, δεν περιορίζεται μονο στο Ηράκλειο. Η πόλη της Κέρκυρας επίσης δεν εχει πόσιμο νερό όπως ούτε η Θεσσαλονίκη και σιγουρα και άλλες πόλεις. Είναι ενα πρόβλημα δεκαετιών που οι τοπικές εταιρίες ύδρευσης δεν εχουν λύσει για πολλούς λόγους.
Ο βασικότερος λόγος ειναι οτι παρόλο που οι εταιρειες αυτές ειναι κρατικές, εχει δοθεί ελάχιστο χρήμα συνολικά για την δημιουργία νέων δικτύων νερού.
Μερικοί απο εμας θα θυμόμαστε τις εποχές που υπήρχε λειψιδρία στο λεκανοπέδιο το 90. Υπήρχε μαλιστα ανάλογη καμπάνια να μην πλένουμε τα αυτοκινητα μας ,να μην ποτίζουμε κήπους όσο κρατούσε αυτή η κρίση. Ήταν τόσο μεγάλη η έλλειψη νερού στο φράγμα του Μόρνου ωστε αποκαλύφθηκαν τα ερείπια χωριών που ειχε καλύψει η τεχνητή αυτή λίμνη. Είναι ενα τεράστιο έργο το οποιο μεταφέρει νερό 188 χιλιόμετρα μεχρι την Αθήνα. Ωστόσο το νερό δεν έφτανε για την Αθήνα και ξεκίνησε η συνδεση του ποταμού Εύηνου με τον ταμιευτήρα του Μόρνου απο το 1991. Το έργο κόστισε τα 256 εκατομμύρια ευρω, προφανώς ξεπερνώντας κατα 75% τις αρχικές προβλέψεις των 146 εκατομμυρίων.
Η ΝΔ εχει βάλει στο στόχαστρο την ιδιωτικοποίηση του εξωτερικού συστήματος υδροδότησης της ΕΥΔΑΠ. Εξωτερικό σύστημα υδροδότησης είναι το φράγμα του Μόρνου, του Εύηνου, η λίμνη Υλίκη και μερικά ακόμα συστήματα που μεταφέρουν νερό στην Αθήνα. Ουσιαστικά δηλαδή η κυβέρνηση πουλάει ήδη έτοιμες εγκαταστάσεις σε ιδιώτες χωρίς να χρειαστεί να επενδύσουν οτιδήποτε. Ιδιαίτερα στην Αθήνα, δεν χρειάζεται να γίνει απολύτως καμία επένδυση γιατί όλο το δίκτυο καλύπτει τις ανάγκες 3 εκατομμυρίων ανθρώπων εξαιρετικά επιτυχημένα. Βέβαια πονηρά, ιδιωτικοποιείται μόνο το εξωτερικό δίκτυο και οχι το δίκτυο παροχής στους καταναλωτές το οποιο θα ήταν και πιο δαπανηρό για τον ιδιώτη.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας άρχισε το ίδιο τροπάρι υπερ των ιδιωτικοποιήσεων με επιχειρήματα όπως “υγιής ανταγωνισμός”, “συντηρηση και αναβάθμιση δικτύου”, “επανακοστολόγηση του νερού προς όφελος των καταναλωτών”, “κριτήρια στο νερό που πίνουμε” και “πώληση αδιύλιστου νερού σε ιδιώτες”.
Πρώτα απο όλα δεν μπορούμε να μιλάμε για υγιή ανταγωνισμο οταν εχεις ένα μόνο δίκτυο παροχής νερού. Ουσιαστικά είναι μεταφορά του κρατικού δικτύου σε ιδιώτη. Η αναβάθμιση του δικτύου και η συντήρηση του γινεται απολυτα ικανοποιητικά απο την ίδια την ΕΥΔΑΠ. Ύστερα η τιμή του νερού ειναι εξαιρετικά χαμηλή οπότε δεν χρειάζεται κάποια επανακοστολόγηση ιδιαίτερα αν η επανακοστολόγηση γίνει απο ιδιώτη. Ολα τα επιχειρήματα πέφτουν στο κενό,αφου το να δώσεις ένα ολόκληρο εξωτερικό δίκτυο ύδρευσης,συν ενα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους ιδιώτες δεν θα ευνοήσει τον καταναλωτή. Όπως και στην περίπτωση της ΔΕΗ και ΟΤΕ, δεν ιδιωτικοποιείται το δίκτυο παροχής προς τους καταναλωτές αλλά το προϊον. Η ΕΥΔΑΠ ακόμα θα ειναι υπεύθυνη για τις βλάβες του δικτύου και την εξυπηρέτηση των καταναλωτών.
Ο “ανταγωνισμός” που λεει η κυβέρνηση ΔΕΝ ειναι μεταξύ εταιριών που εχουν δικά τους δίκτυα αλλά στο ποιά εταιρεία θα αγοράσει το δίκτυο. Μετά απο αυτό έχουμε ενα απόλυτο μονοπώλιο στην πώληση του νερού. Ο ιδιώτης δεν θα χρειαστεί να βάλει ουτε σεντ απο την τσέπη του για την δημιουργία ενος νεου ταμιευτήρα για παράδειγμα γιατι ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ.
Οσοι “υπερασπίζονται” αυτην την ιδιωτικοποίηση να ριξουν μια ματιά στον κόσμο για το πόσο παταγώδης αποτυχία ειναι το να δώσεις το ΝΕΡΟ (βασικά όπως και όλα τα άλλα ) σε ιδιώτες.
__________
κείμενο: Maximilian Liton
