Νυστέρι και ράμμα. Επί μέρες σιγά, σιγά έσκιζα την κοιλιά μου. Δεν έπρεπε κανείς να καταλάβει, όxι τώρα. Τυλιγόμουν με πανιά κάτω από τα ρούχα μου, για να μην στάζει το αίμα. Οι τελευταίες μέρες
Σε βρώμικα απόνερα ξεπλένω την ελπίδα βάζω φωτιά και καίω των ονείρων τη βλάστηση σκοτώνω το ζώο μέσα μου για να ταΐσω το κτήνος χορεύω στη σιωπή και στέκομαι στην καταστροφή θέλω τόσο πολύ να
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Τάσου Σαγρή “Για την Ανθρώπινη Αγάπη Στις Δυτικές Μητροπόλεις” κυκλοφόρησε το 2008 από τις αυτο-οργανωμένες εκδόσεις ΚΕΝΟΤΗΤΑ, λίγους μήνες πριν την εξέγερση του Δεκέμβρη. Είναι μια περιπλάνηση στις χιλιάδες παράξενες
H Εγγενή ήταν μια κάτισχνη κοπέλα μαβιά. τα μέλη της όλα ναυτικοί ήταν. όσο περνούσε ο καιρός τα ξεχνούσε. ένα απ’ αυτά την κρέμασε στο μπαλκόνι. ιστορίες. μόνο ιστορίες. και νυν. και αεί.) θα έπρεπε
Εκδόσεις Κενότητα [ουτοπία/θεωρία/ποίηση] Ποιητική συλλογή «Αυτή η συλλογή αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου πειραματισμού για την ριζοσπαστικοποίηση της καθημερινότητας και την τέχνη μιας περιπετειώδους εσωτερικής και εξωτερικής αφήγησης. Αποτελεί επίσης μέρος, αναπόσπαστο θα έλεγα κομμάτι των δραστηριοτήτων
Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι, εγώ θα προσπαθήσω θα κόψω τις λογοκρισίες ανταλλάσοντάς τες με σήματα καπνού θα βάψω τους τοίχους των κυκλαδίτικων εκκλησιών κόκκινους ώστε να μην χρειάζεται να περιμένουν το ηλιοβασίλεμα ίσως
Συναντιέμαι συχνά με τα πτώματα των παιδιών και τις μητέρες τους που πέθαναν στο Φαρμακονήσι το χειμώνα του ‘14, στην θάλασσα… Συνήθως βρισκόμαστε μεσημεριανές ώρες σε ένα παλιό καφενείο στα Εξάρχεια, ο ήλιος χτυπάει το
Questions about where insurrections come from, what role do anarchists play, to what extent is the State able to repress them, what obstacles prevent insurrections from maturing into revolutions, and in what ways do they
Κατερίνα Ζησάκη | ιστορίες απ το Ονειροσφαγείο | Εκδόσεις ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ Πρώτη ποιητική συλλογή της Κατερίνας Ζησάκη (γ. 1984 Πυργετός Λάρισας, ζει και εργάζεται στην Αθήνα) που είναι μέλος της συλλογικότητας ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ και της συντακτικής
Να ταρακουνηθούμε!… Ακολουθώντας το πιο φωτεινό αστέρι Ανεβαίνοντας την ατέλειωτη σκάλα Που σε άλλους κόσμους οδηγεί Αγκαλιάζοντας τους ανεμοστρόβιλους των ονείρων Να ποτίσουμε τον ουρανό!… Μέχρι να γίνουμε δίνες εκστατικές Στάλες βροχής και νυχτολούλουδα Ν’