“Όταν οι μέλισσες σβήνουν το φως” – Γιώργος Αλισάνογλου
Μερικές φορές το ποίημα χάνει την ισορροπία του και τότε ξεχειλίζει από εραστές, από συναίσθημα, από ομορφιά και ευτυχία και τότε προχωράει ακάθεκτο πρός το αδύνατο κόντρα στην εποχή που υποστηρίζει το δυνατό προχωράει πρός το πολύ φως, δίχως να συλλογιέται τον εαυτό του δίνει τα πάντα, ό,τι έχει, προσφέρεται αφειδώς σαν άλλος νέος της Σιδώνος, κόντρα στο σκοτάδι των πολιτισμών βλέπει τα μάτια σου και δες πως τα διαπερνάει… …