ποιητές

Δεν υπάρχει ομορφιά Δεν υπάρχει ομορφιά στη φτώχεια.Ο χτιστός κόσμος—μια σκέψη ημιτελής. Ο άχτιστος, τυφλός σαν ένας ουρανός θολόςπου σ’ αποστρέφεται. Στο βάθος,μια σημαία που σε προδίδει,ένα οριζόντιο κιγκλίδωμα.Το πρόσωπό σου σε καθρέφτη από λάσπη.Κι η λάσπη μόνιμη. Αν υπάρχει ομορφιά, αν κάπου βρίσκει μια τρύπα να τρυπώσει,είναι στον τρίτο κόσμο της καρδιάς σου, αυτού του ζώουπου τρέμει όσο ζεις,αυτού του ζώου που χορταίνειμε τίποτα, κατασπαράσσοντας την σπάνια σάρκα του,… …

Κάποιος φτιάχνει με καρμπόν τις μέρες(όσο πάνε και ξεθωριάζουν) αποφεύγω τον αγέλαστο καθρέφτημε καφέ σκέτο τσιγάροετοιμάζω μπαγιάτικο πρωινόμε τα παράπονα του ταβανιούκαι τα βουρκωμένα παντζούρια (όταν πονάς όλος ο κόσμος είναι δαγκωμένοςπαίρνει το σχήμα της οδύνης σου) ξέμπαρκοςμε χειροποίητη μοναξιάοδηγώ το φαντασιοπλάνο μουστη φάμπρικα του τίποτα έμαθα να μετράωμε τα δάχτυλα της καρδιάςοι βαλβίδες μουέφτυσαν την περόνη δεν μπορώ να κόψω το κάπνισμα ούτε τον κόσμο σταδύο βάζω ξυπνητήρι στο… …