Μια μικρή καλοκαιρινή ιστορία- του Λευτέρη Βασιλόπουλου
Πριν λίγα καλοκαίρια μέναμε με κάτι φίλους σε μια παραλία, «ελεύθεροι κατασκηνωτές» χωρίς καν σκηνή, μόνο με τα σλίπινγκ-μπαγκ που περιφέραμε από καβάντζα σε καβάντζα, απόλυτα αφοσιωμένοι, σαν δελφίνια, να σφυρίζουμε στον βυθό. Η αγαπημένη μας ώρα ήταν οπωσδήποτε το απόγευμα, πριν αναχωρήσει ο ήλιος για άλλες παραλίες, καθώς άνοιγε τα τελευταία χρώματα στον ουρανό και γεννιόταν η μαγεία, μαζί με τις απειλητικές σκιές. Τότε έβγαζα από τη θάλασσα τα… …