Γιάννης Ζελιαναίος

Να διαλυθούμε μια μέρα απ’ το πιοτό και τίποτα να μην σχωρνάει τις δίσεκτες ζωές που φύγανε παρά μονάχα να κουρδίζει τ’ αποτσίγαρα στον πάτο μετρώντας ξέφωτα στου κάκου την ατυχία. Ν’ ανάψουμε τα φώτα παίζοντας με τραινάκια της αγάπης