Μια αναρχική θεωρία για την φροντίδα. Το κείμενο αποτελεί φυσική εξέλιξη των πολυετών συζητήσεων της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο σχετικά με την αλληλοβοήθεια, την κοινωνική εξέγερση και την συλλογική αγάπη.
Τι στο διάολο συμβαίνει σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου πρέπει να υπενθυμίζουμε ότι για να σταματήσει μια γενοκτονία απαιτείται κάτι παραπάνω ειρηνικές διαμαρτυρίες;
Αυτό το κείμενο διαβάστηκε από την “Μεταρρυθμιστική ομάδα της νοτιοανατολικής μεταρρυθμιστικής ομάδας” στο Autonomous Gongress, ένα συνέδριο αναρχικών και αυτόνομων ομάδων που έγινε στο
Αν υπάρχει μια ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη, στο μέτρο του εφικτού, απόπειρα να απαντηθεί το κλασσικό ερώτημα “Και πως θα λειτουργεί μια Αναρχική Κοινωνία;” αυτή
*Η εισήγηση της εκδήλωσης «Συνεργατική & Αλληλέγγυα Οικονομία: Ρήξη ή Ενσωμάτωση;» που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 30/3 στο Αυτόνομο Στέκι. Το ζήτημα “ρήξη ή ενσωμάτωση”
Στα ταξίδια μου τους τελευταίους μήνες, συζήτησα με πολλούς αναρχικούς που αντιλαμβάνονται την αναρχία σαν μια ηθική αρχή. Κάποιοι το πάνε τόσο μακριά ώστε
15 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την φρικτή σφαγή 45 ανθρώπων που διέπραξε η κυβέρνηση του Μεξικού με την βοήθεια της παραστρατιωτικής οργάνωσης “Κόκκινα Χέρια”