Ποίηση - Page 6

Σαλια, φιλια, υγρα, στεγνα, εξαλλα, αποτομα, τεντωμενα, ηλεκτρισμενα, σιωπηλα, κρεμασμενα στις λεξεις, ετοιμορροπα, απελπισμενα, βαθια, παλια, νεα, εν-οργανα, χωρις γραμματα, με σημεια στιξης, χωρις,

Τα χνώτα μας μαύρα σύννεφα σαλπάρουν μέσα σε χοάνες εν μέσω εμβατηρίων σπονδές σε άγνωστους θεούς ήχοι και καταισχύνες σε πολιτισμούς που δεν κοιμούνται

Θέλω να σου μιλήσω, για την ελευθερία, για τον έρωτα. Το μαζί να σημαίνει να μην πνίγεται ο ένας από τον άλλον. Ο έρωτας

Περιμένω τον Χειμώνα -όπως και την νύχτα- περιμένω την ησυχία της παγωνιάς του τις στιγμές που οι γάτες μου των τεσσάρων χρωμάτων θα χαιδέψουν

Μερικές φορές το ποίημα χάνει την ισορροπία του και τότε ξεχειλίζει από εραστές, από συναίσθημα, από ομορφιά και ευτυχία και τότε προχωράει ακάθεκτο πρός

Αυτή η σιωπή μετά τη χίμαιρα. Αυτή η σιωπή μετά τον τυφώνα. Αυτή η σιωπή μετά τα μπάχαλα Τοσίτσα – Στουρνάρη. Αυτή η σιωπή

Ω! Κράτος με το αήττητο εμπόριο και τα δαιμονισμένα δέντρα γύρω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ξέχασες να χαϊδέψεις τα όμορφα βυζιά της ελευθερίας –

Έχω μια στεναχώρια μεταφρασμένη στην πλάτη μου Έχω μια φυγή κρεμασμένη στο στήθος Έχω αποφάσεις με χέννα σ’ όλες τις φύτρες των μαλλιών Κάθε

Προσευχήσου, και προσευχήσου και για εμένα που δεν πιστεύω στις προσευχές. Δες μακριά, πέρα στον ορίζοντα, ο χρόνος που πλησιάζει θα καταστρέψει ό,τι πιστεύεις