Εικόνες που όταν ανοίγω τα μάτια μου διαλύονται. Καμία φαντασίωση δεν διαρκεί πέρα από λίγα δευτερόλεπτα, όσα χρειάζονται για να αρχίσω να ονειρεύομαι, δίχως οδηγό. Ανικανότητα φυγής από το πραγματικό… Μετά την είσοδο σας στο

χέρια. ετοιμοπαράδοτος χρόνος. αν είχαμε άλλη ευκαιρία θα ήταν μόνο μοναξιά. να έβρεχε όλη τη μέρα. μεσαίο μαξιλάρι. μεσαίο είναι αυτό που βρίσκεται στη μέση. θα σου μάθω για το μαγείρεμα πεταλούδας. επ-έ-λεξε τα φτερά.

O συντηρητισμός νικά καθώς περνούν τα χρόνια Οι νέοι σέβονται την πολυετή σάρκα των γερασμένων Οι νέες υπό την αιγίδα της φρεσκάδας τους και της υπομονής τους παρατηρούν τα σάλια των συντηρητικών να χύνονται στα

Εδώ υμνούμε τη νύχτα με τα μάτια γυρισμένα ανάποδα και δόντια που τρίζουν θεάρεστες μελωδίες σκίζουμε ανθρώπινες σάρκες με νύχια βελούδινα και σιδερένια μαλλιά όνειρα δεν κάνουμε γιατί ο ύπνος μας είναι ανύπαρκτος πέφτουμε απλώς

Βροχή αστεριών γύρω μας και ο κόσμος σωπαίνει. Γυμνά κορμιά, στητά, λευκά στήθη με κατακόκκινες ρόγες, στητά πέη γεμάτα νιότη και έρωτα. Ανάσες ηδονής, ταντρικές νύχτες. Οράματα. Γυμνά κορμιά, βασανισμένα, αποστεωμένα και ριγμένα στους λάκκους.

Έχεις μια σκιά στο πρόσωπο από τα χρόνια που έμεινες μόνη. Τα τραγούδια περνάνε από το σώμα σου και αφήνουν χαραγματιές, χρωματιστές ανάσες, διαλυμένα φεγγάρια, δάκρυα των εραστών που εγκατέλειψαν ο ένας τον άλλον. Θέλεις

Ψάχνω να βρω κάτι που θα με κάνει να νιώσω ο εαυτός μου πάλι, ψάχνω να βρω κάτι που θα με κάνει να νιώσω ευφορία, να νιώσω να γελάει το μέσα μου, να νιώσω αισθησιακή.

Η θάλασσα μαύρη ένας πυκνός άγνωστος βυθός. Βαθιά τα κύματα οι αφροί λυσσασμένοι οι μόνοι επιζώντες από τη μανία του Λεβιάθαν. Σκοτεινή Τρομακτική Δυνατή Η γαλήνη που στα βάθη της υπάρχει το πέρασμα για τον