Poetry - Page 6

March 11, 2024

Dies Irae (τέλος του κόσμου)- Χριστιάνα Στυλιανού

Στο πατρικό μου σπίτι, προς το τελος της ανοιξης, γέρνει μέσα από τον μαντρότοιχο του κήπου του Εζεκία Παπαϊωάννου μια ανθισμένη κερασιά, σαν μια αισθητική φιλανθρωπία που διαπερνά τους φράκτες της ιδιοκτησίας. Στην Ιαπωνία, οι ανθισμένες κερασιές έχουν υψηλή πολιτισμική

“Μέχρι τότε, το’ χουμε” – Ανατολή Δουμάκη

February 19, 2024
Μου έκλεψαν τα γήινα και έγινα θαύμα. Γεννήθηκα από μια κραυγή με κλάμα και με είπαν παιδί. Γεννήθηκα από μία σχισμή με μία σχισμή και με είπαν κορίτσι. Η μαμά μου μου εκμυστηρεύτηκε ότι η γέννα είναι μία δύσκολη υπόθεση

“Κασσάνδρα” – Σίσσυ Δουτσίου

August 2, 2017
Όραση Αφή Γεύση κατά τόπους Η εντύπωση που δημιουργεί στη γλώσσα ότι βρίσκεται κάτω από τα πόδια μας Αρχαίες πόλεις Θαμμένα καταφύγια Κορίτσια τρέχουν

“Ένδοξες Μέρες” -Σίσσυ Δουτσίου

June 8, 2017
Λυπάμαι για τις ένδοξες μέρες που τα παιδιά δεν θα ζήσουν, τις νέες κοπέλες που θα αγναντεύουν χωματερές και τα ερείπια μιας προηγούμενης εποχής.

“Θαύμα” – Σίσσυ Δουτσίου

May 22, 2017
Μια υπερσύγχρονη μηχανή Μια επίτευξη τεχνολογική Ίσως και ηλεκτρονική Η κβαντική φυσική βοήθησε τα νέα παιδιά να δούνε καινούργιους κόσμους Να γίνουν ήρωες σε

“Ίκαρος” Κατερίνα Ζησάκη

April 11, 2017
Τα φτερά θαυμάζουν τον Ίκαρο ο Ίκαρος θαυμάζει από ψηλά τη γη η γη θαυμάζει τον Ίκαρο και τον καλεί γρήγορα γρήγορα πίσω πρώτα

“ROJAVA” – Νεφέλη Β.Πετσιμέρη

March 16, 2017
Η γυναίκα άφησε το όπλο στην άκρη. Ο άντρας βάλθηκε να της λύνει με στοργή τη βαριά πλεξούδα. Χείμαρρος χύθηκαν τα μαλλιά στη δυνατή
1 4 5 6 7 8 9

ΑΡΧΕΙΟ

Go toTop