Poetry - Page 5

March 11, 2024

Dies Irae (τέλος του κόσμου)- Χριστιάνα Στυλιανού

Στο πατρικό μου σπίτι, προς το τελος της ανοιξης, γέρνει μέσα από τον μαντρότοιχο του κήπου του Εζεκία Παπαϊωάννου μια ανθισμένη κερασιά, σαν μια αισθητική φιλανθρωπία που διαπερνά τους φράκτες της ιδιοκτησίας. Στην Ιαπωνία, οι ανθισμένες κερασιές έχουν υψηλή πολιτισμική

“Μέχρι τότε, το’ χουμε” – Ανατολή Δουμάκη

February 19, 2024
Μου έκλεψαν τα γήινα και έγινα θαύμα. Γεννήθηκα από μια κραυγή με κλάμα και με είπαν παιδί. Γεννήθηκα από μία σχισμή με μία σχισμή και με είπαν κορίτσι. Η μαμά μου μου εκμυστηρεύτηκε ότι η γέννα είναι μία δύσκολη υπόθεση

Η Όψη του Ανθρώπου- Μάνος Τσίζεκ

September 29, 2017
Ήρθα από το Χαλάνδρι εκείνο τον τυραννισμένο τόπο των νευρώσεων μετά από μια μάταιη απόπειρα  διεκδίκησης των δεδουλευμένων μου από μια εταιρεία παραγωγής. Ο

Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ – Έλλη Γρίβα

September 23, 2017
Σαλια, φιλια, υγρα, στεγνα, εξαλλα, αποτομα, τεντωμενα, ηλεκτρισμενα, σιωπηλα, κρεμασμενα στις λεξεις, ετοιμορροπα, απελπισμενα, βαθια, παλια, νεα, εν-οργανα, χωρις γραμματα, με σημεια στιξης, χωρις,

Νέον Επιγραφές – Πόππη Δέλτα

September 21, 2017
Νέον επιγραφές. Μεγάλες, μικρές, πολύ μεγάλες, πολύ μικρές, κόκκινες, μπλε, πράσινες, κίτρινες. Είμαι κομμάτι αυτής της πόλης την ακούω να αναπνέει από πάνω μου.

“Λολίτα” – Στάθης Ιντζές

September 19, 2017
Καμιά Λολίτα δεν προοιωνιζόταν έρχονταν πανικόβλητες στα αγγλικά με το κατάλληλο ένζυμο μ’ έβλεπαν απόφοιτο ή φυσιογνωμία του Παρθενώνα αυτό το χάος στα διάκενα

“AΣΜΑ 33” – Γιάννης Ραουζαίος

September 17, 2017
Περιμένω τον Χειμώνα -όπως και την νύχτα- περιμένω την ησυχία της παγωνιάς του τις στιγμές που οι γάτες μου των τεσσάρων χρωμάτων θα χαιδέψουν

“Ω! Κράτος” – Σίσσυ Δουτσίου

September 2, 2017
Ω! Κράτος με το αήττητο εμπόριο και τα δαιμονισμένα δέντρα γύρω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ξέχασες να χαϊδέψεις τα όμορφα βυζιά της ελευθερίας –
1 3 4 5 6 7 9

ΑΡΧΕΙΟ

Go toTop