Αυτοχειρία σε χρόνο εξακολουθητικό- Λίνα Φούντογλου
Mία ποιητική σύνθεση που αναδύεται μέσα από την πάλη με τις μεγάλες αντιφάσεις του γίγνεσθαι, τη θνητότητα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ποιήματα για το τέλος – Χρήστος Κολτσίδας
Μια θεματική ενότητα από τέσσερα αντιπολεμικά ποιήματα του σύγχρονου Έλληνα ποιητή Χρήστου Κολτσίδα
Ο Διάβολος της Ανιστορικότητας – Μαρία Πατακιά
“Σας βαρέθηκα όλους!” Σκέφτηκε αδύναμα αλλά είπε δυνατά, εις επήκοον όλων, ο διάβολος μελαγχολών, αποστρεφόμενος το παρελθόν, γυρίζοντας την πλάτη του στο μέλλον. (Σαν
Ο θυμός των σωμάτων- Larry Cool
Το κορίτσι που αγαπώ, Aλείφει μέ άχνη υδραργύρου τό αιδοίο της -απόψε την έχει καλέσει κάποιος τραπεζίτης Τυφλός ἀπό λαγνεία γλείφει το δηλητήριο Πεθαίνει
ΤΙΠΟΤΑ- ο Ελευθεριακός
Και οι άνθρωποι αφέθηκαν στη λάσπη και τα ζώα πετάχτηκαν βίαια στον ουρανό των σφαγείων. Να ήταν κάτι που δεν είχαμε δει; Να ήταν
Εμείς – Sanné Ouilaz
Με κλωστή σε καρούλι από το Βιετνάμ, που ‘ναι φθηνό οπότε και βολικό, θα ράψω για πάντα πολλά-πολλά μάτια. Μαζί και τα δικά μου.
ΤΑΡΑΤΑΤΑΜ! Δεν ΕίμαστεΠοιητές | Θεόδωρος Μπασιάκος
1. ταραταταμ! Όλοι βγάζουν βιβλία, όλοι βραβεύονται κιόλας. Εγώ λέω δεν χρειάζεται δεν είναι απαραίτητο. Ο Μακρής δεν έβγαλε ποτές του βιβλίο και πολύ
Πλευριτομένος | Αλεξάνδρα Επίθετη
στοιχηματίζω στο τσούρμο που έχει μαζευτεί στην πιλωτή της πολυκατοικίας. στοιχηματίζω στον πιο δυνατό τον πιο καυλιάρη τον πιο φωνακλά: σπάστους ρε παλικάρι, γάμα
Δύση του Αστεριού | Νικόλας Κακατσάκης
Στην δύση που συμβαίνει πίσω απ’ την ταράτσα με την καμινάδα του καυστήρα, στα αστραφτερά τζάμια των θερμοσίφωνων και στην απόληξη του κλιμακοστασίου, στο
Ποίηση από τον 21ο Αιώνα- 59 Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές
To Κενό Δίκτυο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2019, παρουσιάζει μια ενδελεχή ανθολόγηση 59 ποιητών από την σύγχρονη Ελλάδα. Όπως συνήθως σε αντίστοιχες
Στην έρημο μας- Κατερίνα Ηλιοπούλου
Είδα έναν τραβεστί χορευτή, Μάρτη μήνα μέσα σε κίτρινα διάφανα πέπλα να διαγράφει τροχιές μοναχικών πλανητών σε παρακμιακή σκηνή της Χρυσής Πόλης Είδα έναν
δ1- Γεωργία Διάκου
μια μετριότητα ένα σφυροκόπημα στο κεφάλι και μπουμ οι ηλεκτρονικές συνδέσεις του κοινωνικού μου φλοιού μια ιλαροτραγωδία σε τέσσερις πράξεις τα παλιά καλά δράματα
Κρίμα είναι – Δορίαιχμος
Έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας είμαστε οι προνομιούχοι του κόσμου οι στυλοβάτες του Δυτικού πολιτισμού με πρόσβαση σε παιδεία, ιατροφαρμκευτική περίθαλψη, δικαίωμα στην
Ο μεγαλύτερος φόβος είναι να χάσεις ένα κομμάτι- Κατερίνα Ζησάκη
O μεγαλύτερος φόβος είναι να χάσεις ένα κομμάτι. Όλοι βρίσκουν κάποιον τρόπο. η Μαρία παντρεύτηκε και έκανε παιδιά: πάντα το ‘λεγε. ο Γιάννης ο
Αστρόσκονη- Πόππη Δέλτα
Δεν έχω άλλες ζωές σου λέω. Φεύγω, μέρα με τη μέρα, φεύγει η αστρόσκονη μου. Δεν θα δω όλα όσα ετοιμάζεις, δεν θα ακούσω
ΑΦΕΣΗ- Λευτέρης Άλεφ Βασσιλόπουλος
Ξυπνάς σε μια πόλη από χαρτόκουτες, η μητέρα σου Ξέχασε το παιδί της μες στην κοιλιά του χρόνου, Εκτός χρόνου, αφηρημένη ως τα έσχατα
Χρειάζομαι άγρια ομορφιά άχρονων δευτερολέπτων- Margot
χρειάζομαι άγρια ομορφιά άχρονων δευτερολέπτων. κουράστηκα να συναναστρέφομαι με ανασφαλείς πιθήκους. αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να φτάσει τις ταινίες. και οι ταινίες δεν
