Poetry - Page 3

Φθόγγων Άρρητων- Αθανασία Δρακοπούλου

September 23, 2024
Διδαχθήκαμε ν’ αγαπούμε το καύκαλο της σιωπής. Να μην αναγνωρίζουμε τους σπαραγμούς πέρα απ’ το κούνημα του κεφαλιού. Κοιτάμε σ’ ένα κενό που χάσκει έντρομο την άφαντη συγκατάβαση. Τώρα νομίζεις πως ξέρουμε πώς είναι να οδεύεις ξυπόλητος τους κάμπους του

ΤΙΠΟΤΑ- ο Ελευθεριακός

July 16, 2019
Και οι άνθρωποι αφέθηκαν στη λάσπη και τα ζώα πετάχτηκαν βίαια στον ουρανό των σφαγείων. Να ήταν κάτι που δεν είχαμε δει; Να ήταν

Εμείς – Sanné Ouilaz

July 3, 2019
Με κλωστή σε καρούλι από το Βιετνάμ, που ‘ναι φθηνό οπότε και βολικό, θα ράψω για πάντα πολλά-πολλά μάτια. Μαζί και τα δικά μου.

Πλευριτομένος | Αλεξάνδρα Επίθετη

April 24, 2019
στοιχηματίζω στο τσούρμο που έχει μαζευτεί στην πιλωτή της πολυκατοικίας. στοιχηματίζω στον πιο δυνατό τον πιο καυλιάρη τον πιο φωνακλά: σπάστους ρε παλικάρι, γάμα

Στην έρημο μας- Κατερίνα Ηλιοπούλου

March 3, 2019
Είδα έναν τραβεστί χορευτή, Μάρτη μήνα μέσα σε κίτρινα διάφανα πέπλα να διαγράφει τροχιές μοναχικών πλανητών σε παρακμιακή σκηνή της Χρυσής Πόλης Είδα έναν

δ1- Γεωργία Διάκου

February 11, 2019
μια μετριότητα ένα σφυροκόπημα στο κεφάλι και μπουμ οι ηλεκτρονικές συνδέσεις του κοινωνικού μου φλοιού μια ιλαροτραγωδία σε τέσσερις πράξεις τα παλιά καλά δράματα

Κρίμα είναι – Δορίαιχμος

October 3, 2018
Έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας είμαστε οι προνομιούχοι του κόσμου οι στυλοβάτες του Δυτικού πολιτισμού με πρόσβαση σε παιδεία, ιατροφαρμκευτική περίθαλψη, δικαίωμα στην

Αστρόσκονη- Πόππη Δέλτα

August 30, 2018
Δεν έχω άλλες ζωές σου λέω. Φεύγω, μέρα με τη μέρα, φεύγει η αστρόσκονη μου. Δεν θα δω όλα όσα ετοιμάζεις, δεν θα ακούσω

Αρχή Αβεβαιότητας – Σίσσυ Δουτσίου

June 17, 2018
Οι μορφές φτιαγμένες από το σύγχρονο άνθρωπο. Τα πρωινά προσφέρουν αδιανόητες στιγμές σε κάθε άτομο ξεχωριστά αλλού είναι ο πανσεξουαλικός ήλιος αλλού κάτι τρεμάμενες
1 2 3 4 5 9

ΑΡΧΕΙΟ

Go toTop