Mία ποιητική σύνθεση που αναδύεται μέσα από την πάλη με τις μεγάλες αντιφάσεις του γίγνεσθαι, τη θνητότητα και την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Εδώ υμνούμε τη νύχτα με τα μάτια γυρισμένα ανάποδα και δόντια που τρίζουν θεάρεστες μελωδίες σκίζουμε ανθρώπινες σάρκες με νύχια βελούδινα και σιδερένια μαλλιά
Βροχή αστεριών γύρω μας και ο κόσμος σωπαίνει. Γυμνά κορμιά, στητά, λευκά στήθη με κατακόκκινες ρόγες, στητά πέη γεμάτα νιότη και έρωτα. Ανάσες ηδονής,
Η θάλασσα μαύρη ένας πυκνός άγνωστος βυθός. Βαθιά τα κύματα οι αφροί λυσσασμένοι οι μόνοι επιζώντες από τη μανία του Λεβιάθαν. Σκοτεινή Τρομακτική Δυνατή
Αναγνωριζόμαστε μεταξύ μας από τα γδαρσίματα βίαιων αναμνήσεων την καμπούρα των ανεκπλήρωτων ονείρων και τις αγχώδεις διαταραχές που μας κληροδότησε η γενιά μας αποτυχημένοι
Αρνούμαι να καθαρίσω το δέρμα Ηλεκτρικές αρτηρίες με κυκλώνουν Στρατηγικά ψέματα και πλαστικές ηδονές Σε μια εποχή που ο χρόνος εξουσιάζει Η απουσία ανοίγει