Καλεσμένη σε Πάρτυ- Φίλια Κανελλοπούλου
Οδηγείς την νύχτα από τα προάστια προς το κέντρο προς το παμπάλαιο αυτό μέρος των μελλοντικών σου αναμνήσεων
Φθόγγων Άρρητων- Αθανασία Δρακοπούλου
Διδαχθήκαμε ν’ αγαπούμε το καύκαλο της σιωπής. Να μην αναγνωρίζουμε τους σπαραγμούς πέρα απ’ το κούνημα του κεφαλιού. Κοιτάμε σ’ ένα κενό που χάσκει έντρομο την άφαντη συγκατάβαση. Τώρα νομίζεις πως ξέρουμε πώς είναι να οδεύεις ξυπόλητος τους κάμπους του
Συμπτωματολογία του δικού μου έρωτα. – Μαριβή Γαζέτα
Συμπτωματολογία του δικού μου έρωτα. Κοίταξε απλά έτυχε να είσαι εσύ απλά ταιριάζεις τόσο στα μέτρα μου το χρώμα του δερματός σου και η
Μέτρια Ποίηση- Ζαχαρίας Στουφής
Από τότε που διορίστηκα ταξιθέτρια του χάους δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ καθόλου με την ποίηση. Εσείς όμως, οι νεο-μυημένοι στη γραφή και εσείς
Κι ήταν τυχερός έτσι που πέρασε τα σύνορα- Βάλια Τσιριγώτη
Κι ήταν τυχερός έτσι που πέρασε τα σύνορα χωρίς μια σφαίρα για ενθύμιο στο πόδι. Παλιά μετρούσαν πέσος, τώρα 8 δολλάρια την ημέρα. Στην
Τοπίο σε γραπτή δήλωση- Lynn Melnick
Τυλίγεις τα πλευρά μου με γάζες — πειραματίζεσαι με τη λέξη «τρυφερότητα» αφότου τα χέρια σου μελάνιασαν τόσο τον λαιμό μου που δεν μπορώ
Cafe de flore – Γεωργία Τρούλη
[κανένα εύρος δεν μπορεί να διανυθεί χωρίς αντανάκλαση] Κι όταν εκείνο το τερατάκι στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου Σου προκαλούσε τρόμο κι εσύ σχημάτιζες
Σημάδεψέ με στον κρόταφο – Στέλα Αλισάνογλου
Η τέχνη σε ηρεμεί. Όχι. Η τέχνη σε ξυπνάει. Ούτε. Η τέχνη σε σπρώχνει. Οκ. Η τέχνη σε ξεγεννάει. Ναι. Ναι! Η τέχνη σε
Οτιδήποτε άλλο με αποσπά – Κατερίνα Ζησάκη
το πρωινό ξύπνημα με αποσπά ο θόρυβος των γειτόνων με αποσπά η ανάγκη για φαγητό με αποσπά η επικοινωνία με τους ανθρώπους μου με
Departure Songs – Nikos LeFou
Τη μέρα που τελικά δεν έκλαψα πήρα ταξί με τα τελευταία ψιλά κι από την εποχή που σου ζύγιζα το σνιφ πεντεμιση ευρώ διαδρομή
Τ’ Άρματα (Τραντίσιοναλ) – Νόπη Φουντουκίδου
Εμπόλεμοι απόλεμοι και τρεις ντουζίνες σπέρμα στα άρματα μας χτίσανε και σπάσανε τα φρένα παπούτσια δεν μας δώσανε ούτε και λίγες σφαίρες στο μέτωπο
ΜΙΣΗ | Πόππη Δέλτα
Σηκώθηκε πιο νωρίς απ’ ότι συνήθως. Έξω δεν είχε ξημερώσει και τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια αναβόσβηναν ακόμα στα μπαλκόνια. Στο στόμα της είχε τη γεύση
ε μ ε ί ς ε δ ώ – Κωστής Τριανταφύλλου (1975)
στον αδερφό μου Στέλιο Βασιλειάδη Αφήνει
Η γενιά μας πεθαίνει – Νίκος LeFou
Είσαι στην ηλικία που το τηλέφωνο ξεθάβεται μόνο για κακό Η γενιά μας πεθαίνει ! Πεθαίνει απο τη ληγμένη κατάθλιψη που μας πούλησαν μεσημεριανές
ΔΩΜΑΤΙΟ 5ο Γιάννης Ραουζαίος
Δεν ξεχνώ ποτέ, εκτός ίσως από μερικές φορές, πως προστάτης των σχέσεών μου με τους άλλους είναι ο Σίβα, θεός της Δημιουργίας και της
Δήμητρα Αγγέλου από τη συλλογή Σπασμένα Άλογα
Έλειψες ή έλειψα καιρό Δεν είχα παρά το άρωμά σου Με αυτό έσπασα την πόρτα του σπιτιού Και σε βρήκα νεκρό Μέχρι να έρθει
HΡΩΙΝΗ | Σίσσυ Δουτσίου
Ο κόσμος μέσα στο στόμα ενός σκύλου
